مقالات

نمایش تا از مورد
نتیجه جستجو برای :
  • داوود طائی | ابوسلیمان داوود بن نُصیر طائی کوفی (د 160 یا 165 ق / 777 یا 782 م)، فقیه، محدث و صوفی سدۀ 2 ق / 8 م. از دوران کودکی و جوانی وی اطلاعی در دست نیست. تنها می‌دانیم که اهل کوفه بوده است و نسبت طائی او را نیز به‌سبب منسوب بودن خاندان وی به قبیلۀ طی، قبیله‌ای از کهلان، از تیره‌های عرب قحطانیه دانسته‌اند (ابن‌قتیبه،...
  • داوود سلجوقی، میکائیل |
  • داوود سلجوقی، سلیمان |
  • داوود پاشا | یا قره‌داوود پاشا (د 1032 ق / 1623 م)، صدراعظم عثمانی. اصل و تبارش از بوسنی، در شبه‌جزیرۀ بالکان است.
  • داوود بن سلیمان اسرائیلی |
  • داوود بغدادی |
  • داوود (ع) | از پیامبران بنی‌اسرائیل نام‌برده‌شده در قرآن کریم. نام «داوود» در 9 سورۀ قرآن کریم، 15 بار، و یک بار هم به‌صورت «آل داوود» آمده است.
  • داور، علی اکبر | بنیان‌گذار دادگستری نوین ایران و وزیر دادگستری در سالهای نخست حکومت پهلوی اول.
  • داور |
  • داود | در ادیان یهودی و مسیحی، دومین و بزرگ‌ترین پادشاه بنی‌اسرائیل، سرایندۀ زبور، و مسح‌شدۀ الٰهی.
  • دانیه | در زبان اسپانیایی: دِنیا، شهری کوچک و کهن در جنوب شرقی اسپانیا، واقع در کرانۀ خلیج والنسیا، از شاخابه‌های دریای مدیترانه.
  • دانیال، بقعه | بنایی واقع در شهر کنونی شوش، در حاشیۀ شرقی رودخانۀ شاوور، منسوب به یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل (ه‍ م)، که در بسیاری از متون کهن به وجود قبر او در شوش اشاره شده است (ابن‌حوقل، 27؛ بلاذری، 378؛ ابوعبید، 1 / 134؛ مقدسی، 402؛ حدود ... ، 139؛ طبری، 4 / 92).
  • دانیال | از انبیای بنی‌اسرائیل و شخصیت اصلی کتابی به همین نام در عهد عتیق. دانیال واژه‌ای عبری است، به معنای «خداوند داور من است»، «خداوند مدافع حق من است» یا «خداوند داوری کرده است».
  • دانی |
  • دانشنامه علائی | اثری به زبان فارسی در فلسفه و شاخه‌های آن، تألیف ابن‌سینا پیش از 428 ق / 1037 م. این کتاب ازلحـاظ زبـان، نثر، درون‌مایۀ علمی، جایگاه آن در تفکر ابن‌سینا و تأثیر در آثار بعدی، اهمیت ویژه‌ای دارد و ازاین‌رو از جنبه‌های گوناگون قابل بحث و بررسی است.
  • دانشمند، بنی | (دانشمندیه / دانشمندیان)، خاندانی ترکمن که از نیمۀ دوم سدۀ 5 ق / 11 م، نزدیک یک قرن (463-574 ق / 1071- 1178 م) بر بخشی از آناتولی میانی، شامل شهرهای سیواس، توقات، آماسیه، قیصریه و ملاطیه، فرمان راندند.
  • دانشمند |
  • دانش گیلانی | حسن (1265-1346 ق / 1848-1927 م)، فرزند ملا اسماعیل رشتی، از مشایخ ذهبیه و از مشروطه‌خواهان گیلان.
  • دانشگاه تهران | نخستین مجموعۀ نوین دانشگاهی ایران که از آن با ‌عنوان نماد آموزش عالی در ایران نیز یاد می‌شود (تأسیس: 1313 ش / 1934 م).
  • دانشکده الهیات و معارف اسلامی، نشریه | مجلۀ تحقیقاتی ـ خبـری دانشکدۀ معقول و منقول دانشگاه تهران (بعدها الٰهیات و معارف اسلامی).
  • دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، مجله | از مجلات پیش‌گام در حوزۀ تحقیقات ادبی و فرهنگی و خبریِ دانشگاهی در تاریخ معاصر ایران. این مجله را باید ادامۀ انتشار نامۀ دانش‌سرای عالی دانست.
  • دامنی | نام یکی از طوایف بلوچ حنفی‌مذهب در بلوچستان ایران.
  • دامغان | شهرستان و شهری تاریخی در استان سمنان.
  • دالوند | یکی از ایلهای گروه ایلی باجولوند یا باجلان لرستان.
  • داکار |
  • داکا | ایالت، ناحیه (منطقه) و شهری (پایتخت) در کشور بنگلادش.
  • داغ و داغ گذاری | نشان و اثر سوختگی باقی‌مانده از ابزار آهنی مانند سیخ، میل، سوزن، درفش و میخِ تفته یا سنگِ گداخته بر روی پوست بدن انسان یا حیوان. علامت سیاه پدید‌آمده بر پوست بدن انسان را «داغ»، و عمل سوزاندن پوست و علامت‌گذاشتن روی پوست بدن انسان یا حیوان با ابزاری تفته به‌منظور درمان بیماری، شکنجه، و نیز تعیین شناسۀ مالکیت ...
  • داعی کبیر |
  • داعی شیرازی | سید نظام‌الدین محمود بن حسن حسنی (810-870 ق / 1407-1466 م)، مشهور به شاه داعی شیرازی و داعی الی الله، شاعر و عارف نامدار سدۀ 9 ق / 15 م.
  • داعی الاسلام | سید محمد‌علی (1295-1370 ق / 1878-1951 م)، ادیب، شاعر و لغت‌شناس معاصر. نام پدر وی فضل‌الله حسنی بوده است (مهجوری، 35؛ خلخالی، 2 / 82). او در روستای نیاک لاریجان زاده شد (بامداد، 5 / 255؛ مرسلوند، 3 / 172؛ خلخالی، مهجوری، همانجاها).
  • داروغه | عنوان و منصبی که از عصر مغولان به دستگاه اداری ـ نظامی ایـران وارد شده است. ایـن منصب تقریباً در همـۀ حکومتهای مغولی، از چین تا کریمه، وجود داشته است (کوپریلی، 487).
  • داروشناسی و داروسازی | دانش شناخت ویژگیها و کاربردهای داروهای مفرد (غیرمرکب) و فن ترکیب این داروها برای ساخت داروهای مرکب؛ این فن در دورۀ اسلامی به «قراباذین» شهرت داشت.
  • دارالندوه | خانه‌ای نزدیک کعبه، که بزرگان قریش در مکه، پیش و اندکی پس از ظهور اسلام برای رایزنی و مشورت، در آن گرد می‌آمدند.
  • دارمی، ابومحمد عبدالله | ابومحمد عبدالله بن عبدالرحمان تمیمی سمرقندی (181-255 ق / 797- 869 م)، محدث و فقیه ماوراءالنهر و صاحب سنن، یکی از جوامع مهم حدیثی نزد اهل سنت. دارمی نسبت ولاء به بنی دارم بن مالک داشته، و خاستگاه وی سمرقند بوده است (سمعانی، 2 / 441؛ ذهبی، سیر ... ، 12 / 224). آن‌‌گونه که از او نقل شده، در سال وفات ابن‌مبارک، ع...
  • دارمی، ابوسعید عثمان بن سعید | ابوسعید عثمان بن سعید (200- ذیحجۀ 280 ق / 816- فوریۀ 894 م)، فقیه و متکلم اهل هرات. شهرت وی به دارمی به‌سبب انتساب به دارم بن مالک، از قبایل بنی‌تمیم است (نک‍ : سمعانی، 2 / 440؛ ابن‌اثیر، 1 / 404)؛ افزون‌برآن به سجستانی نیز ملقب است (ابن‌ابی‌حاتم، 3(1) / 153) که به‌سبب انتساب به سجستان بوده است.
  • دارالمعلمین |
  • دارگین | قومی مسلمان در قفقاز، ساکن در بخش مرکزی جمهوری داغستان.
  • دارالکتب المصریه | از جملۀ مهم‌ترین و غنی‌ترین کتابخانه‌های عمومی (المکتبة العامه) جهان که همواره مرجع بسیاری از محققان جهان، و گنجینۀ نفیس کتب خطی و آثار چاپی کم‌نظیر در موضوعات مختلف است.
  • دارقطنی | ابوالحسن علی بن عمر (306-385 ق / 918-995 م)، محدث پرآوازۀ بغدادی، و از آخرین حلقه‌های زنجیرۀ نویسندگانِ سنن.
  • دارالقرآن | نهادی اجتماعی برای آموزش قرآن کریم. چنین نهادی آموزشی اگرچه از سدۀ 1 ق / 7 م دارای پیشینه است، به‌ویژه در شام و مصر، طی سده‌های میانی، اعتبار و تشخصی نظام‌مند یافت.
  • دارالفنون | نخستین نهاد ایرانی آموزش علوم نوین در ایران که به همت میرزا تقی خان امیرکبیر، صدر‌اعظم تجدد‌خواه ایران، بنیاد گذاشته شد، هر‌چند گشایش رسمی آن تا یکشنبه 5 ربیع‌الاول 1268 ق / 29 دسامبر 1851 م، 48 روز پس از برکناری امیرکبیر از صدارت و 13 روز پیش از قتل او، به تأخیر افتاد.
  • دارالعهد |
  • دارسی، قرارداد | نخستین و مهم‌ترین قرارداد جامع نفتی ایران با بیگانگان که محور و اساس بسیاری از قراردادهای بعدی شد.
  • دارالسلام | بزرگ‌ترین شهر تانزانیا و پایتخت پیشین این کشور. این شهر با جمعیتی حدود 000‘365‘4 تن (1391 ش / 2012 م)، در °6 و ´41 عرض جنوبی، و °39 و ´5 طول شرقی در کرانۀ اقیانوس هند، در شرق تانزانیا واقع است. دارالسلام مهم‌ترین بندر و مرکز صنعتی، تجارتی و سیاسی تانزانیا و بزرگ‌ترین بندر شرق افریقا به شمار می‌رود و به دروازۀ...
  • داردانل | تنگه‌ای میان دو دریای مرمره و اژه. این تنگه بـه درازای حدود 70 کمـ ، پهنای 2 تا 6 کمـ و ژرفـای متـوسط 60 متر، در شمال ‌غربی کشور ترکیه جای دارد و به همراه تنگۀ بسفر، دو بخش آسیایی و اروپایی ترکیه را از یکدیگر جدا می‌سازد («دائرة‌المعارف ... »2، VIII / 199؛ انکارتا).
  • دارالحرب |
  • دارالحدیث | نهادی آموزشی در تاریخ اسلام که شکل نهادینۀ آن در قالب مجموعۀ مراکزی علمی، در شام و مصر، از عصر ایوبیان رواج یافت.
  • دارالبیضاء | یا کازابلانکا، بزرگ‌ترین شهر مغرب / مراکش. این شهر با حدود 000‘360‘ 3 تن جمعیت (2014 م / 1393 ش)، در غرب کشور مغرب در کرانه‌های اقیانوس اطلس جای دارد و بزرگ‌ترین بندر افریقا و پایتخت اقتصادی و بازرگانی مغرب به شمار می‌رود.
  • دارانی |
  • داراشکوه | محمد (29 صفر 1024- مق‍ 22 ذیحجۀ 1069 ق / 21 مارس 1615-31 اوت 1659 م)، شاهزادۀ گورکانی، ملقب به «شاه بلند‌اقبال» و از جملۀ صوفیان قادری و مشتاقان و مترجمان آثار هندویی به فارسی.

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: