اخبار

هفتمین شب از برنامه مجازی بزرگداشت سعدی با عنوان «هفت شب بر خوان سعدی» با سخنرانی سه بانوی ادیب و پژوهشگر، برگزار شد.

اندیشیدن درباره ی مرگ و سخن گفتن از آن یکی از بن مایه های رایج در ادبیات و جریان اندیشگانی یک قوم است. ادبیات هر ملت زمینه ای مناسب برای بازتاباندن و شناسایی اندیشه های ایشان درباره ی مرگ خواهد بود. از سوی دیگر به دلیل ناشناخته بودن ماهیت این پدیده، پیوسته، دیدگاه های اندیشمندان مختلف با یکدیگر متفاوت و گاه متناقض بوده است.

در این مقاله کوشیده شده است تا براساس اصل دیسکورس، یعنی اعتقاد و افکاری که در یک دوره در جامعه رواج داشته و به گونۀ فراگیر مطرح می شود و همگان پیرامون آن سخن میگویند و راه حل ها و یا پیشنهاداتی را عنوان می کنند، به مسئله مورد نظر سعدی یعنی شکست ایرانیان از مغول و نسبت این امر به قضا و قدر از دیدگاه سعدی پرداخته شود که در باب پنجم بوستان آمده است.

فخرالدین اسعد گرگانی یکی از چهره‌های فرهنگی و ادبی خطه گرگان بود که توانست با شاهکار خود به نام ویس و رامین تاریخ غنی این دیار را بیش از پیش به نسل جدید منتقل کند.

68 نسخه قرآن و جزوه قرآنی خطی با قطع بازوبندی در گنجینه رضوی وجود دارد که قرآنی در ابعاد 2/5 در 3/5 سانتی‌متر کوچک‌ترین آنها است.

سیمین دانشور (1390-1300) شناخته شده‌ترین نویسنده زن در ادبیات جدید ایران است و رمان سووشون (1348)مهم‌ترین و اثرگذارترین كتاب او كه تاكنون بیش از بیست بار به چاپ رسیده است، یعنی بیش از 500 هزار نسخه از آن به فروش رفته، به 17 زبان متفاوت ترجمه شده و به نوشته برخی از پژوهشگران پس از بوف‌ كور هدایت، احتمالا پرفروش‌ترین رمان فارسی است.

در کتاب «هویت ایران؛ کاوش در نمودارهای ناسیونالیسم: دیدگاهی مدنی» سخن از «هویت ایران» در میان است نه «هویت ایرانیان» و الهام‌بخش نویسنده در اندیشیدن به هویت ایران کتاب «هویت فرانسه» اثر فرنان برودل مورخ برجسته فرانسوی و از ناموران مکتب آنال است.

تمبر یادبود پیشگامان داستان‌نویسی معاصر ایران «سیمین دانشور» و «جلال آل‌احمد» به مناسبت یکصدمین سالروز تولد سیمین دانشور با حضور شهردار تهران، معاون وزیر ارتباطات و رئیس شرکت ملی پست و جمعی از مسئولان رونمایی شد.

زمان ثبت نام در بیست و سومین دوره جشنواره جوان خوارزمی و سی‌ و پنجمین جشنواره بین‌المللی خوارزمی اعلام شد.

نویسنده مقاله معتقد است که سعدی در کلام خود از جادویی سحرآمیز بهره می گیرد که این چنین همگان را شیفته کلام خود می سازد. زبان در دست سعدی هم چون موم است و او این حداکثر بالقوه های کلامی یا منتهای زبان را با نزدیک تر ساختن زبان گفتار و زبان نوشتار از سویی و همآمیزی زبان نثر و زبان شعر از سوی دیگر میسر می سازد.