مراسم «شب رشدیه» از سلسله شب‌های بخارا، ویژه بزرگداشت مقام میرزا حسن رشدیه، بنیانگذار مدارس نوین در ایران، شامگاه گذشته سه‌شنبه ۳۱ خرداد با سخنرانی آیت‌الله سیدمصطفی محقق داماد، مقصود فراستخواه، ناصر تکمیل همایون، سیدرضا باقریان موحد، رحیم روحبخش، محمد بقایی شیره جینی، احمد عزتی پرور و بهدخت رشدیه با اجرای علی دهباشی در کانون زبان پارسی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار برگزار شد. در این برنامه همچنین از کتاب «مجموعه آثار میرزا حسن رشدیه» به کوشش سیدرضا باقریان موحد و مقدمه آیت‌الله محقق داماد که توسط انتشارات کتاب طه منتشر شده، رونمایی شد.

نخستین جلسه از سلسله نشست‌های نقد و بررسی برترین‌های پانزدهمین جشنواره پژوهش فرهنگی سال به کتاب «سنجش منابع تاریخی شاهنامه» اختصاص دارد.

حال زبان فارسی خوش نیست. این داستانی است که بر هر سر بازاری هست. چه باید کرد که زبان فارسی از این حال و روز ناخوش به ‌درآید؟ کارهای زیادی باید بشود. در آموزش‌وپرورش و دانشگاه‌ها و... اما به نظر من در وهلۀ اول باید تمهیداتی اندیشید که نهادهای فرهنگی حکومتی به‌خصوص صداوسیما، خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها و رسانه‌های مجازی وابسته به حکومت که از بودجۀ دولت و بیت‌المال استفاده می‌کنند، ترویج‌دهنده زبان فارسیِ درست و پدرومادردار باشند یا دست‌کم اگر یار شاطر نیستند بار خاطر نباشند و زبان فارسی را ویران نکند.

عبدالرحمان عمادی، حقوقدان و پژوهشگر حوزه‌ ایرانشناسی که به ویژه با مطالعاتی که در زمینه آداب و فرهنگ و زبان مردم حوزه دیلم داشت شناخته می‌شود، 25 اردیبهشت 1398 در سن 94 سالگی درگذشت. درباره این پژوهشگر، جایگاهش در عرصه پژوهش و آثاری که از ایشان باقی مانده است، با محمد جعفری قنواتی، استاد دانشگاه و پژوهشگر شناخته شده حوزه فرهنگ عامه گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید

چندی پیش خبری با این موضوع منتشر شد که یک شرح از گلستان سعدی در تاجیکستان موفق به دریافت جايزه «بارگاه سخن» در سال ٢٠١٨ در بخش ادبيات شد. در شرح این خبر توضیح داده شده بود، که این اثر با حمایت مالی اصغر دادبه و سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان به چاپ رسیده است. آگاهی از کم و کیف ماجرا و اینکه چرا یک کتاب ملی باید با حمایت شخصی به چاپ برسد، سبب شد از طریق علی‌اصغر دادبه پیگیر این ماجرا باشیم. پس از مدت‌ها پیگیری، مجال گفت‌وگو با ایشان فراهم شد که در ادامه شرح این گفت‌وگو را می‌خوانیم.

در این نوشتار درخلال سه بخش بعدی بنا دارم خوانشی پدیدارشناسانه برای واضح‌سازی مسئلۀ دشوارِ نسبتِ میان ظهور و هستی عرضه کنم. شاید کمتر موضعی را بتوان یافت که به‌قدر رسالۀ ثئای‌تتوسِ افلاطون اقتضاء طرح خاستگاهیِ مسئله را نمایان کند. لذا من هم از آن رساله آغاز خواهم کرد و مبحث را به‌نزد ارسطو پی خواهم گرفت و سرآخر خوانشی بالاخص پدیدارشناختی را درباب نسبتِ میان ظهور و هستی پیشنهاد خواهم کرد.

پدیدارشناسی، عنوان جنبشی فلسفی است که اواخر قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم توسط ادموند هوسرل(1859-1938) بنیان‌گذاری ‌شد. هدف از آن احیای دوبارۀ تفکر فلسفی بود که تحت تأثیر ظهور علوم و فن‌آوری جدید به حاشیه رفته بود و تحقیر می‌شد. نوشتۀ حاضر درصدد آن است که معنای پدیدارشناسانۀ پدیدار را که طبعاً مفهومی کلیدی در این جنبش است، توضیح دهد و آن را از معنای غیرپدیدارشناسانۀ آن که طیف وسیعی از تعریف‌ها را شامل می‌شود، تمیز دهد.

بحرین به‌‏عنوان بخشی از سرزمین ایران، دوره‌‏های پرتکراری از جدایی و تابعیت ایران را پشت‌‏سر گذاشت. حضور استعماری انگلستان در منطقه بر این منازعات سایه افکند و معاهده‏‌های تحت‌‏الحمایگی آن کشور وضعیت ادعای حاکمیت ایران بر بحرین را پیچیده‌‏تر کرد. منازعه‌‏ای که درنهایت با پذیرفتن نقش میانجی سازمان ملل و رأی مردم بحرین به استقلال ختم شد

میرزا حسن تبریزی (۱۳ تیر ۱۲۳۰ تبریز - ۱۸ آذر ۱۳۲۳ قم) مشهور به رُشدیه از پیشقدمان نهضت فرهنگی ایران در یک قرن پیش بود و نخستین مؤسس مدارس جدید در تبریز و دومین مدرسه در تهران (بعد از دارالفنون). به رشدیه لقب پدر فرهنگ جدید ایران را داده‌ و از او به عنوان پیشگام اصلاح نظام تعلیم و تربیت در ایران یاد می کنند که بنیان‌ نهادن دبستان به شیوه جدید از مهمترین‌ یادگارهای او برای فرزندان امروز و دیروز ایران است. ک

کارل فریدریش گلدنر (Geldner: ۱۸۵۲ـ ۱۹۲۹) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی، در زالفلد زاکسه ـ ماینینگن زاده ‌شد. پدرش کشیش پروتستان بود. کارل سنسکریت و اوستایی را در دانشگاه لایپزیگ آموخت. سپس به دانشگاه توبینگن رفت و در سال ۱۸۷۵ در زمینۀ هندشناسی دکتری گرفت و استاد دانشگاه برلین شد. او هفده سال در برلین به تعیم پرداخت. در ۱۹۰۷ به دانشگاه ماربورگ رفت و تا پایان عمر همان‌جا ماند.

در ادامه‏ ی جنگ‏های صدر اسلام، خلیفه‏ی دوم، سعد بن ابی وقاص را مأمور فتح ایران كرد و از جانب یزدگرد سوم پادشاه ساسانیان، رستم پسر فرخ زاد به فرمانده ی قوای ایران تعیین شد.

ابوالعباس احمد بن علی بن عبدالقادر بعلبكی مصری ملقب به تقی الدین و مشهور به مِقریزی از مشاهیر مورخین عرب در سال 766 ق در قاهره به دنیا آمد. او در آغاز حنفی مذهب بود و در آخر به شافعی گرایید. مِقریزی چندی قضاوت در قاهره را به عهده داشت و پس از اقامتی ده ساله در دمشق به قاهره بازگشت و انزوا گزید. وی عزت را در عُزلت می‏دید و بدون ضرورت با كسی تردد و مراوده نمی‏كرد.

ابوالمعالی كمال الدین محمد بن علی بن عبدالواحد انصاری معروف به ابن زَمْلَكانی در سال 667 ق در حوالی دمشق به دنیا آمد. وی علم و دانش را نزد اساتید و علما آموخت و به یادگیری علوم دینی و حدیث همت گماشت و بیست و چند ساله بود كه اجازه‏ ی صدور فتوا یافت.

صفحه اول روزنامه های امروز چهارشنبه اول خرداد

محمدجعفر یاحقی با اشاره به نویسندگانی که با اقتباس از «شاهنامه» فردوسی آثاری را به تقلید از آن یا درباره آن خلق کرده‌اند، از نحوه تاثیر انگلیسی‌ها در شهرت جهانی این اثر می‌گوید.