آرزاو

آرْزاو [ārzāv]، یا اَرْزو، شهری بندری در شمال غربی الجزایر که در نزدیکی دهانۀ رودخانۀ مِهگون قرار دارد. لنگرگاه طبیعی آن در کنار مدیترانه، در پناه دماغه‌ای کوهستانی بین خلیجهای وَهران و آرزاو قرار گرفته است. آرزاو در دهۀ 1100م از بندرهای موحّدون به شمار می‌رفت. این بندر در سده‌های 14 و 15م محل رفت و ‌آمد تجار ایتالیایی بود و توسط ترکان در سدۀ 16م تصرف و محصور شد. آرزاو در 1831م به دست عبدالقادر، امیر الجزایری افتاد، اما دو سال بعد توسط فرانسویان اشغال، و بر اساس پیمان 1837م به خاک فرانسه منضم شد. این شهر دژگونه، همراه با بخش عرب‌نشین خود در جنوب غربی که نزدیک ویرانه‌های شهری رومی موسوم به پُرتوس ماگنوس (بندر بزرگ) بود، در اطراف لنگرگاه رو به رشد نهاد. از این بندر محصولات مختلف، از جمله تولیدات پتروشیمی، نمک و غلات صادر می‌شود. آرزاو از طریق خط لوله به منابع گاز طبیعی در حاسی‌الرَمل و میدانهای نفتی حاسی مسعود متصل است. واحدهای صنعتی این شهر عبارت‌اند از کارخانۀ مایع‌سازی گاز، تولید کودشیمیایی و پالایشگاه نفت. 
جمع‍ ‌(برآورد 2006م): 373‘ 63 تن.    (105)