تاریخ

نمایش تا از مورد
نتیجه جستجو برای :
  • جرجرایی | جَرْجَرایی، عنوان خاندانی که از جرجرایا در جنوب عراق برخاستند و شماری از آنها در قلمرو عباسیان و فاطمیان مصر به امارت و وزارت رسیدند:
  • جرفادقانی | جُرْفادِقانی، ابوشرف ناصح بن ظفر بن سعد منشی، ادیب، شاعر و مترجم تاریخ یمینی، نوشتۀ ابونصر عتبی در سدۀ 7ق/ 13م.
  • جرهم | جُرْهُم، از قبایل کهن یمنی‌تبار شبه جزیرۀ عربستان که مطابق روایاتی در زمان ابراهیم(ع) در مکه ساکن شدند و زمام امور آنجا را چندی در دست گرفتند. برخی واژۀ جرهم را معرب ذرهم و برخی دیگر آن را کلمه‌ای عربی و کهن دانسته‌اند (نک‍ : ابن درید، 2/ 1137؛ جوالیقی، 241).
  • جریر بن عبدالله بجلی | جَریرِ بْنِ عَبْدُ اللّٰهِ بَجَلی، ابوعمرو یا ابـو عبـدالله (د ح 51-54ق/ 671-674 م)، صحابی پیامبر (ص) و از مردان مشهور نیمۀ نخست سدۀ 1ق. نسب او به بنی‌بَجیله، یکی از تیره‌های قبیلۀ یمانی ازد می‌رسید (کلبی، نسب...، 1/ 375-376؛ ابن‌حزم، 387؛ برای سلسلۀ نسب او، نک‍ : ابن‌درید، 516؛ ابن‌عساکر، 72/ 69).
  • جوری، شیخ حسن | شیخ حسن (د 743ق / 1342م)، از نخستین رهبران قیام شیعی سربه‌داران در خراسان.
  • جوریان |
  • جوزجانی | ابوسلیمان موسی بن سلیمان (د پس از 200ق / 816 م)، فقیه رأی‌گرای حنفی سدۀ 2ق / 8 م در بغداد. نسب او به جوزجان یا جوزجانان، شهری در خراسان کنار بلخ باز می‌گردد (سمعانی، 2 / 116).
  • جوهر صقلی | ابوالحسن جوهر بن عبداللٰه رومی، دبیر، سردار و فاتح مشهور دولت فاطمیان شمال افریقا و مصر، که به خصوص کشورگشاییها و کوششهای او دولت فاطمیان را به اوج قدرت رساند.
  • جونپور، سلاطین شرقی | عنوان عمومی سلسله‌ای مسلمان كه از 796 تا 884 ق / 1394 تا 1479م بر جونپور(ه‍ م) و نواحی اطراف آن حكومت كردند. مؤسس این سلسله ملك‌سرور، وزیر 3 تن از سلاطین تغلق‌شاهی مشتمل بر محمد‌شاه دوم، سكندر‌شاه و محمود شاه دوم، جملگی در اواخر سدۀ 8 ق / 14م، بود كه با دریافت عناوین «خواجه جهان» و «سلطان الشرق»، در 796ق از س...
  • ابن علقمه |
  • ابن علقمی | مؤيدالدين ابوطالب محمد بن محمد بن علی بن ابی طالب بن علقمی (ح 591-656ق / 1195- 1258م)، آخرين وزير عباسيان.
  • ابن عماد، ابوالفلاح | ابوالفلاح عبدالحی بن احمد بن محمد عكری صالحی (رجب 1032- ذيحجۀ 1089 / آوريل 1623- ژانويۀ 1679)، شرح حال نويس و اديب و فقيه حنبلی.
  • ابن عمار |
  • ابن عمار، احمد | احمد بن‌ سيدی عمار بن‌ عبدالرحمن‌ بن‌ عمار، فقيه‌ و اديب‌ الجزايری‌ سدۀ 12ق‌ / 18م‌.
  • ابن عمید |
  • ابن عنبه | سيد جمال‌الدين احمدبن علی بن حسين حسنی حسينی (ح 748- 828ق / 1347-1424م)، مورخ و نسب‌شناس شيعی.
  • ابن عمید | شهرت دو تن از وزيران اديب آل بويه كه در سدۀ 4ق / 10م نقش سياسی و فرهنگی مؤثری در ايران ايفا كردند.
  • ابن غالب | محمد بن ايوب بن غالب غرناطی (سدۀ 6ق / 12م)، مورخ و جغرافی‌دان مسلمان اندلسی، مؤلف فرحة الانفس. تاريخ تولد و مرگ او مشخص نيست، اما به گفتۀ مقری تا 565ق زنده بوده است (3 / 182، چ بيروت).
  • ابن غازی | ابوعبدالله محمد بن احمد بن محمد بن محمد بن علی بن غازی عثمانی مكناسی (858- 9 جمادی‌الاول 919ق / 1454-13 ژوئيۀ 1513م)، فقيه مالكی، مورخ، اديب و عالم حساب.
  • ابن غانیه |
  • ابن غراب | سعدالدين ابراهيم بن عبدالرزاق بن غراب (ح 779- 808ق / 1377-1406م)، دبير، وزير و دولتمرد مصری در عهد مماليك.
  • ابن غنام، حسین | حسين بن ابی بكر بن غنام (د ذيحجۀ 1225 / ژانويۀ 1811م)، مورخ، فقيه، اديب و از مشايخ وهابی.
  • ابن فرات، ناصرالدین | ناصرالدين محمد بن عبدالرحيم بن علی بن حسن ابن محمد بن عبدالعزيز بن محمد مصری حنفی (735-29 رمضان 807ق / 1335-2 آوريل 1405م)، فقيه، مورخ و خطيب مدرسۀ معزّيۀ قاهره.
  • ابن فرضی | ابوالوليد (يا ابومحمد) عبدالله بن محمد بن يوسف ابن نصر ازدی (351-403ق / 962-1012م)، مورخ، اديب، محدث و قاضی مالكی مذهب اندلس.
  • ابن فضل الله عمری |
  • ابن فرات | عنوان چند تن از ديوان‌سالاران و وزيران پرآوازۀ شيعی مذهب عراق و مصر در سده‌های 3 و 4ق / 9 و 10م است كه اصلاً از بابلی صريفين در نهروان بالا برخاستند.
  • ابن فندق |
  • ابن فضل الله عمری، شهاب الدین | شهاب‌الدين ابوالعباس احمد بن يحيی ابن فضل الله بن عجلی بن دعجان قرشی عَدَوی عمری (3 شوال 700ـ 9 ذيحجۀ 749ق / 11 ژوئن 1301- 28 فوريۀ 1349م)
  • ابن فوطی | ابوالفضل كمال‌الدين عبدالرزاق بن احمد بن محمد بن ابی‌المعالی شيبانی، حنبلی بغدادی، معروف به ابن فوطی و ابن الصابونی (محرم 642 ـ محرم 723 / ژوئن 1244- ژانويۀ 1323)، مورخ، اديب و كاتب.
  • ابن فهد | نام خاندانی بزرگ در مكه از فرزندان عبدالله بن محمد بن عبدالله بن فهد.
  • ابن قاسم، یحیی | ، يحيی بن حسين بن قاسم بن محمد بن علی (ح 1035 ـ ح 1100ق / 1626- 1689م)، مورخ، محدث و نويسندۀ زيدی اهل صنعا.
  • ابن قاضی | ابوالعباس شهاب‌الدين احمد بن محمد بن محمد بن احمد بن علی بن عبدالرحمن بن ابی‌العافيۀ مِكْناسی زَناتی فاسی مالكی (960-6 شعبان 1025ق / 1553- 9 اوت 1616م)، فقيه، مورخ، اديب و رياضی‌دان معروف مغربی در دولت شُرَفای سَعدی (حسنی) (917- 1069ق / 1511- 1659م).
  • ابن قسی |
  • ابن قصاب | مؤيدالدين ابوالفضل (يا ابوالمظفر، به روايت منحصر ابن طقطقی، 324، و به پيروی از او هندوشاه، 330) محمد بن علی بن احمد بن قصاب بغدادی (ح 522-592ق / ح 1128-1196م)، اديب، ديوان سالار و وزير الناصر لدين الله خليفۀ عباسی گفته‌اند ابن قصاب ايرانی و اهل شيراز بود و همانجا رشد كرد
  • ابن قطاع، ابوالاصبغ | ابوالاصبغ عيسی بن سعيد يَحْصُبی (مق‍ 397ق / 1006م)، دبير و وزير و صاحب الشرطه (رئيس شهربانی) در دستگاه المنصور محمد بن ابی عامر و سپس وزير پسرش عبدالملك كه هر دو عنوان حاجب در دربار امويان اندلس داشتند.
  • ابن قوطیه | ابوبكر محمد بن عمر بن عبدالعزيز (د 367ق / 978م)، مورخ، اديب، لغوی، شاعر و فقيه مالكی اندلسی.
  • ابن قلانسی | ابويعلى حمزة بن اسد بن علی بن محمد تميمی (د 555ق / 1160م)، مورخ، اديب و ديوان سالار دمشقی، ملقب به «الرئيس الاجل»، «الشيخ العميد» و «عميدالدين».
  • ابن قنفذ | ابوالعباس احمد بن حسن بن علی بن خطيب قسنطينی (ح 740-810ق / 1339-1407م)، فقيه، قاضی، مورخ، رياضی‌دان، شاعر، عارف و محدث مالكی الجزائر.
  • ابن کاکویه |
  • ابن کثیر، عمادالدین | عمادالدين ابوالفداء اسماعيل بن عمر بن كثير قرشی (701-774ق / 1302-1373م)، مورخ، مفسّر و محدّث مشهور شافعی. در قريۀ مُجَيْدِل يا مجدل (حسينی، 57؛ خطراوی، 14 / 31-32) از قرای بُصرى نزديك دمشق زاده شد و از اين رو او را بُصروی نيز خوانده‌اند.
  • ابن کمال پاشا |
  • ابن کنان | محمد بن عيسی بن محمود بن محمد بن كنان صالحی دمشقی خلوتی (1074-1153ق / 1663-1740م)، مشهور به ابن زين التقاه (يا ابن زين الثقاة)، تاريخ‌نگار حنبلی كه به تصوف نيز گرايش داشت.
  • ابن کواء | ابوعمرو عبدالله بن عَمرو بن نعمان بن ظالم بن مالك بن اُبَیّ بن عُصْم بن سعد بن عمرو بن جُشَم بن كِنانة بن حَرب ابن يَشْكُر، از بنی يشكر بن بكر بن وائل بن قاسط، از پيشوايان خوارج در حَروراء.
  • ابن لاجین |
  • ابن کیغلغ | شهرت چندتن از اميران ترك در سده‌های 3 و 4ق / 9 و 10م كه در دورۀ عباسيان به مقاماتی دست يافتند.
  • ابن لقمان | ابوالعباس فخرالدين ابراهيم بن لقمان بن احمد بن محمد شيبانی اِسْعِرْدی (612-693ق / 1215-1294م)، از دبيران و وزرای دربار ايوبيان و مماليك مصر.
  • ابن ماء السماء |
  • ابن ماحوز |
  • ابن ماسای | مسعود بن عبدالرحمن بن ماسای (مق‍ 789ق / 1387م)، وزير چند تن از امرای مرينی مغرب، به ويژه عبدالرحمن بن يفلوسن.
  • ابن ماکولا |

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: