موضوع پخش امواج به منظور جلوگیری از بهره‌برداری صداها و یا تصاویر رسانه‌های غیر خودی و مضر بودن آنها به سلامت جسمی و روانی شهروندان، امری است كه نه در تخصص نگارنده است و نه در سند محكمی آن را یافته تا بتواند به آن ا ستناد نماید. هر چندگاه چیزی بیش از حد مسموعات و مشهورات عامه است؛ چرا كه در اظهارات برخی مقامات مسئول طرح می‌شود.
لازم است عنایت شود كه آن حضرت در طی سالیان متمادی، مخصوصاً در عصر مسئولیت امامت خویش، امت اسلام را با محاضره، مناظره، مكاتبه و محاجّه به انحای گونهگون بیدار نمود و اتمام حجت كرد؛ یك سال قبل از مرگ معاویه، همایشی همچون جریان غدیر خم در منی تشكیل داد و بیش از هفتصد نفر را جمع كرد كه اكثر آنان از تابعان و عدهای نیز از اصحاب رسول اكرم(ص) بودند و در آن محفل عظیم بسیاری از مناقب اهل بیت عصمت را بازگو كرد و آنان اعتراف كردند و برخی از مثالب امویان را ذكر كرد و در صدر مقال نافع خود فرمود: «فإنی أخاف أن یندرس هذا الحق و یذهب...:1 من میترسم این دین الهی كه حق است، مندرس و فرسوده شود.»
كتابخانه موزه و مركز اسناد مجلس، گزارشی را از یك انتحال ادبی مربوط به كتاب ریاض‌الادویه یوسفی هروی، در سایت خود به نمایش عموم گذاشته است كه تاسف هر اهل قلمی را برمی انگیزد: «... در آستانه گشایش نمایشگاه کتاب بود که نسخه‌ای مصحَح از ریاض‌الادویه یوسفی هروی، به تصحیح دوست عزیزم آقای یوسف بیگ باباپور با امضای ایشان ... به دستم رسید. با توجه به اهمیتی که این کتاب در میان آثار پزشکی اسلامی دورة صفویه دارد و پل ارتباطی که در آن دوره بین هند و ایران تشکیل شده بود، و این کتاب یکی از صدها کتاب میراث مشترک شبه قاره هند و ایران بود... برای بنده بسیار جالب نمود.
سخنان اخیر دكتر روحانی رئیس جمهوری، سخن درستی است كه به اعتقاد نگارنده باید توسط گروههای سیاسی و تمام نخبگان و كارشناسان جدی گرفته شود. عبارتی كه در این سخنرانی توسط رئیس جمهور به‌كار برده شد، گرچه تازه و بدیع نبود و پیش از این نیز به عناوین و تعابیر مختلف بیان شده بود، اما با توجه به حوادث و وقایع اخیر، حلاوت تازه‌ای داشت و پس از سالها از زبان رئیس دولتی شنیده می‌شد كه خود در كسوت روحانیت است و قاعدتاً باید سخت‌گیرتر از بسیاری از ما كلاهی‌ها و مدیران كت و شلواری باشد؛ اما می‌توان فهمید كه روحانیت آگاه فرق بین تعصب آمیخته با تحجر و غیرت دینی را می‌داند و این دو مقوله را نباید با یكدیگر خلط كرد.
«فلسفه علم پدیدارشناسی هرمنوتیک» عنوان کتابی است که توسط انتشارات مرکز تحقیقات استراتژیک روانه بازار نشر شده و به دو مقدمه ارزشمند از دکتر حسن روحانی و پروفسور پاتریک هیلان آراسته شده است. این کتاب اخیراً به چاپ دوم رسیده است.
از این بیت سعدی علاوه بر ترجیح تدبیر به جنگ، بوی برتری صلح بر جنگ نیز به مشام می رسد، در هر حال، به اعتقاد ما مقصود متنبی ترجیح تدبیر و هوش بر شجاعتی است که خالی از فکر و اندیشه است، زیرا این بیت مطلع قصیده ای است که شاعر در سال 345 ق. در مدح سیف الدوله، در زمان بازگشت از جنگ با رومیان، سروده و مقصود او این است که سیف الدوله تنها مرد جنگ نیست بلکه مرد خرد و تدبیر نیز هست
آنگاه که پیامبر اکرم از مکه به یثرب مهاجرت کردند، آنجا به «مدینه‌النبی» شهرت یافت و نام همیشگی آن ماند. پیامبراکرم(ص) بنا بر شواهد بسیار، به نامگذاری، به‌ویژه گزیدن نام نیکو و شایسته علاقه داشت و ظاهرا این رویه را نخستین گام به سوی تحول مثبت می‌دانست. امروزه راز تربیتی این نحوه نگرش بر مخاطب بسیار شناخته‌شده است، به‌نحوی که شرایط روحی و روانی را برای تغییر در نگاه فرد به خود و انتظار دیگران از او فراهم می‌کند. بنا بر روایات و گزارش‌های تاریخی، پیامبر اسامی و القاب مختلفی را برای یثرب مناسب می‌دیدند که مدینه یکی از آنها بود.
در تعریف دیگر آمده است: «آلودگی هوا عبارت است از آلوده نمودن هوا توسط گازهای مضر و مواد ریز جامد و مایع به گونه‌ای كه برای سلامت خطرناك باشد.»1 در حقوق ایران، ماده 6 و 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و بند 2 ماده 1 آیین‌نامه جلوگیری از آلوگی هوا مصوب 1354 به تعریف آلودگی می‌پردازد؛ ولی در ماده 2 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 1374، آلودگی هوا با دقت بیشتری تعریف شده و مصادیق آن توسعه یافته است. این تعریف در حال حاضر به عنوان آخرین تعریف قانون‌گذار، ملاك بررسیهای امروزی می‌باشد.
اشاره: آنچه در پی می‌آید، بخشهایی از پیام بلند و پرمحتوای حضرت آیت‌الله جوادی به همایش بین‌المللی ریاضی است كه در اینجا به مناسبت سالروز ولادت امام حسین(ع) تنها مطالب مرتبط با آن امام همام از نظر خوانندگان گرامی خواهد گذشت.
محسن ذاكرالحسینی در كتاب ماه ادبیات و فلسفه، گزارشی از سرقت یك تالیف ارائه می‌دهد كه تأسف‌برانگیز است: «در كتابخانه مجلس شورای اسلامی... عطف كتابی نگاهم را به خود معطوف كرد كه روی آن نوشته شده بود: شجره‌نامه شاعران گمنام... لختی به تورق كتاب پرداختم، و هرچه بیشتر بدان نگریستم، آن را مأنوس‌تر یافتم. موضوع، مندرجات، روش كار، صفحه‌آرایی، حروف‌نگاری، و حتی حجم و قطع كتاب، همه آشناتر از آن بود كه برای ارزیابی آن به مقدمه‌اش رجوع كنم. آری من این كتاب را می‌شناختم و در خانه داشتم و بارها از آن استفاده كرده بودم؛ اما نه با نام غلط‌انداز شجر‌نامه (یا شجره‌نامه) شاعران گمنام، بلكه با نام زیبای شاعران بی‌دیوان، و نه به كوشش و گردآوری و تصحیح ...، بلكه به همت پژوهنده‌ای راستین كه به نیروی عشق، رنجی دراز بر خود هموار كرده، و سروده‌های فارسی بازمانده از شاعران نخستین دوره‌های شعر پارسی را بیت بیت از دهها منبع موثق گردآورده است و نام او (محمود مدبری) نامی ناشناخته نیست.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید