صفحه اول روزنامه های امروز دوشنبه اول مهر

«شب نقشه» به کوشش نشریه بخارا در موزه نقشه برگزار می‌شود. «شب نقشه» در ساعت سه بعد از ظهر یکشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۸ در محل موزه نقشه با سخنرانی سید محمد بهشتی، غلامرضا سحاب، احمد محیط طباطبایی و فخار تهرانی برگزار می‌شود.

آیین نکوداشت بانو عظمی عدل (نفیسی)، نخستین بانوی مترجم ایران از سوی انتشارات تاریخ ایران برگزار می‌شود. نشر تاریخ ایران، آیین نکوداشت بانو عظمی عدل (نفیسی)، نخستین بانوی مترجم ایران را از ساعت ۱۷:۳۰ سه‌شنبه دوم مهر ۱۳۹۸ در محل این انتشارات برگزار می‌کند.

به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی کمیسیون ملی یونسکو- ایران، این نشست با حضور دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران، ادیبان، حافظ‌پژوهان و اعضای رسمی انجمن دوستداران حافظ تهران، دوشنبه ۲۵ شهریور ۹۸ برگزار شد.

مسالۀ دین و نسبت آن با نظر از مسائل اصلی فلسفه از قدیم تا کنون است. این مسأله در ادیان مختلف نیز به گونه ای دیگر مطرح شده است. عارفان ادیان عموماً علم بدون عمل در دین را نمی پذیرند و آن را موجب سکون و انحراف اهل دین می خوانند. در مقابل اینها نوعی عمل گرایی قشری نیز در تاریخ ادیان دیده می شود که یک نمونه اصلی اش خوارج در تاریخ اسلام است.

سهروردی تنها در دو موضع از آثار خود، از «هورقلیا» سخن گفته است: یک بار در کتاب المشارع و المطارحات، و بار دیگر در کتاب حکمةالاشراق؛ در کتاب اول، هورقلیا به عنوان یک عالَم (عالم اشباح مجرده و مثل معلقه) و در کتاب دوم، به عنوان یک مدینۀ مثالی قلمداد شده است.

هیدگر می‌گوید کسی که معنای هستی‌شناختی التزام یا تبعیت را در عبارت ارسطو که زمان تابع حرکت است درنیابد، تعریف ارسطویی زمان برایش نامفهوم می‌ماند.۱ وابستگی زمان به حرکت، یک پرسش فلسفی دیرینه است. بسیاری از فیلسوفان زمان و حرکت را به هم پیوسته می‌دانند و هر یک از این دو را به دیگری وابسته می‌دانند و برخی نیز هیچ قائل به پیوند این دو نیستند و برخی وابستگی زمان به حرکت را امری از روی عادت و تداعی برمی‌شمارند.

كنت دو گوبینو، شرق‌شناس و دیپلمات مشهور فرانسوی در قرن نوزدهم در یكی از نوشته‌هایش تاكید می‌كند كه در مواجهه با ایرانیان از او درباره هگل می‌پرسیدند درحالی كه او به تشخیص خودش، دكارت و كانت را بیشتر به حال ایرانیان سودمند می‌داند زیرا از دید او ایرانیان به دلیل سابقه عرفانی و ادبیاتی پیشاپیش با اندیشه‌های رازورزانه و خردگریزانه آشنا هستند و هگل و متفكرانی چون او آنها را بیشتر در این پیچیدگی و باطنی‌گری فرو می‌برد

چه حرف و نكته‏ای درباره ماكیاولی، این نماد برجسته شرارت، مانده كه گفته نشده باشد. اما در حالی كه بسیاری او را ناصح و مشاور شروری‌‌ می‌دانند كه پندهای شیطانی خود را به شهریاران ارزانی می‌دارد تا آنها به هر قیمتی بر مسند قدرت تكیه زنند، دیگرانی او را متفكر جمهوریخواهی معرفی می‌كنند كه اولین نقدهای رنسانسی را بر پیكر كلیسا وارد می‌كند تا زمینه‌ساز جدایی دین از سیاست شود.

آندرانیک سیمونی، زبانشناس و عضو هیأت علمی دانشگاه، معتقد است مطالعه ادبیات ارمنستان برای کسی که بخواهد شناختی عمیق از ادبیات فارسی به دست آورد، یک امتیاز است. او شباهت‌های ادبیات دو کشور را حاصل تاریخ و ویژگی مشترک و بعضاً ستم‌هایی می‌داند که همزمان بر دو ملت روا داشته شده است. اهمیت این موضوع و پشت سر گذاشتن روز شعر و ادب فارسی (27 شهریور) را بهانه‌ای قرارداده‌ایم برای گفت‌وگو با دکتر آندرانیک سیمونی درباره پیوندهای تاریخی ادبیات فارسی و ارمنی و ریشه‌هایی که این دو اندوخته پربار را به هم پیوند زده است.

صفحه اول روزنامه های امروز یکشنبه 31 شهریور

ابوعلی حسن بن حسن بن هیثم ابن هیثَم در سال 354 قمری به دنیا آمد. وی فیزیكدان بود و توصیفات او درباره ‏ی چشم انسان، مخاط خارجی، قرنیه، شبكیه و عنبیه قابل توجه است. ابن هثیم تألیفاتی درباره‏ی هیأت، هندسه‏ ی كائنات جَو، منطق، حساب، طبّ و تشریح دارد. اختراع ذره ‏بین نیز از اوست.

شیخ ابوجعفر محمد بن الحسن طوسی معروف به شیخُ الطّائفه از ستارگان درخشان جهان اسلام در سال 385 قمری در خراسان به دنیا آمد. در سال 408 قمری یعنی 23 سالگی به بغداد كه مركز بزرگ علوم و فرهنگ اسلامی آن زمان بود مهاجرت نمود و تا پایان عمر در عراق ماند. وی مدت پنج سال ازمحضر درس شیخ مفید مستفیض شد و 23 سال هم از خدمت سیدمرتضی شاگرد ارزشمند شیخ مفید بهره‏مند گشت.

پس از روی كار آمدن سلطان سلیم اول به پادشاهی عثمانی در 918 ق، وی اقدام به قتل عام بیش از چهل هزار تن از شیعیان نمود. در سال 920 ق جنگ سختی در چالدران روی داد كه به شكست شاه اسماعیل صفوی انجامید و تبریز به دست عثمانی افتاد. هرچند بر اثر مقاومت مردمی شاه عثمانی مجبور به تخلیه ‏ی آذربایجان شد ولی اثر این شكست تا آخر عمرِ شاهِ صفوی، او را میآزُرد.

مسعود بن عمر بن عبداللَّه خراسانی هروی ملقب به سعدالدین، و معروف به ملاسعد تفتازانی در دهه ‏ی دوم قرن هشتم هجری در خراسان به دنیا آمد. وی در فقه، اصول، تفسیر، كلام، منطق و تمامی فنون ادبی و اكثر علوم متداول استاد كل بود و بر علوم زمان احاطه داشت. اِرشاد الحادی، اربعین، تَهذیب، المنطق و الكلام و شرح نهج ‏البلاغه و نیز مختصر و مُطَوَّل از آثار اوست. برخی از كتب تفتازانی، هنوز هم در حوزه ‏های علمی، تدریس می‏شوند و مورد استفاده قرار می‏گیرند.