اخبار

وقتی خودم درباره ابن عربی و مولانا تحقیق کردم دیدم الحق مولانا از جهات مختلف بر ابن عربی ترجیح دارد.

کریم زمانی، مولوی‌شناس و صاحب شرح جامع مثنوی معنوی، گفت: از میان ابیات غزلیات شمس «تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید/ تو یکی نِه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز» به طور خاص نظرم را جلب کرده است.

رضا داوری اردکانی: هوش مصنوعی جانشین انسان خردمند شده است و توقع این است که کار او را انجام دهد! ظاهراً وضع روزگار هم چنان است که گویی می‌خواهد هوش مصنوعی جانشین انسان شود!

مرکز رشد دانشگاه شیراز با همکاری ایرانداک، سامانه‌ای نوآورانه راه‌‌اندازی کرده است که به یاری دانشجویان و پژوهشگران می‌شتابد تا اصالت و سلامت زبان فارسی را در متون علمی و پایان‌نامه‌های خود حفظ کنند. این اقدام پاسخی فنّاورانه به دغدغه‌ای دیرینه در عرصۀ آموزش عالی است.

در روزگار باستان، ایران نظارتی تام و تمام بر راه ابریشم ــ که ارتباط تجاری میان شرق و غرب و همچنین نظارت بر راههای دریایی و زمینی ادویه که راه تجارت هند با غرب را تأمین می‌کرد ــ داشت و برای حفظ منافع ملی، اجازۀ تغییر مسیر این راهها را به قدرتهای جهانی وقت نمی‌داد. در روزگار معاصر نیز ایران این موقعیت راهبردی را همچنان حفظ کرده است.

هفتم مهرماه در تقویم رسمی کشورمان به عنوان روز بزرگداشت شمس تبریزی ثبت شده است. به همین مناسبت نگاهی داریم به زندگی شمس.

معاون گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به افزایش استفاده از واژه‌های بیگانه می‌گوید: نسل حاضر رسماً دیگر فارسی حرف نمی‌زنند. متأسفانه این موضوع تفاخر شده و باید جای این تفاخر را عوض کنیم. باید به ملیت خودشان فخر بفروشند نه به ملیت بیگانه.

مجید عبدامین گفت: قلمِ ناصرالدین شاه پاک است. یعنی مثلا من خودم بارها با خاطراتی از اشخاص دیگر مواجه شده‌ام که حجم کلمات قبیح و خارج از عرف آنقدر در این متن زیاد بود و با اینکه آن کتابچه از اهمیت زیادی برخوردار بود، اما نتوانستیم آن را به چاپ برسانیم. اما در خاطرات ناصرالدین شاه به جز برخی قسمت‌ها که الفاظی را به کار برده است که خارج از عرف و ادب است، جایی برای سانسور ندارد.

فرهاد سلیمان‌نژاد گفت: به تقی‌زاده، هر انگی بچسبد، فرصت‌طلبیِ سیاسی نمی‌چسبد. فرصت‌طلبیِ سیاسی برای چه؟ برای منافع شخصی؟ برای کسب قدرت؟ تقی‌زاده در زمان مرگ، با این‌که سال‌ها در طراز اول سیاست ایران حضور نداشت، هیچ ماترکی از خود باقی نگذاشت و هیچ مال و اموالی نداشت. در دوره‌ی رضاشاه پیشنهاد نخست‌وزیری هم به او شد که نپذیرفت. هیچ منفعت‌طلبیِ شخصی در کارنامه‌اش ثبت نشده است.

نسخه ای نفیس و با آرایه ها و تزئینات بسیار زیبا از مثنوی معنوی مولوی (وفات 672 قمری) در گنجینه کتابخانه مجلس با شماره 432، نگهداری می‌شود.