اخبار

شیراز، خطه تمدن خیز و ادب پرور، زادگاه و مدفن گاه دو شاعر شیرین سخن و اندیشمند، سعدی شیرین گفتار و حافظ شکر مقال جایگاه ممتازی در ادب فارسی دارد که تاجیکان این شهر را کعبه شعر و ادب تلقی می کنند و زیارت مرقد این دو سخنور شهیر آرزوی هر تاجیک است.

دکتر کورش صفوی، زبانشناس شهیر و بلندآوازهٔ ایرانی، از زمرهٔ دانشمندانی است که حقیقتاً” و عملاً” در روند آموزش عمومی و تخصصیِ زبانشناسی (به هر سه گونهٔ شفاهی_کلاسی، شفاهی_کنفرانسی و مکتوب) و نیز در شاهراه تولید علم (در حوزهٔ زبانشناسی) بی‌همال و بی‌همانند بود.

کتاب «جای نام‌های یزد» توسط انتشارات نوسده منتشر شد.

سابینا عزیزیوا، مسئول بخش آموزش رایزنی فرهنگی ایران در ترکمنستان با بیان اینکه مردم ترکمنستان عاشق عمرخیام هستند، گفت: همه در کشور ترکمنستان می‌دانند که عُمَر خَیّام نیشابوری چه شخصیت والایی دارد، او همه‌چیزدان، فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و شاعر رباعی‌سرای ایرانی در دوره سلجوقی است که آثار بسیار ارزنده‌ای دارد.

علیرضا ملایی‌توانی، رییس هیات مدیر انجمن ایرانی تاریخ گفت: به نظرم علاقه به تاریخ‌خوانی در میان مردم ما اندک است علیرغم اینکه کشور ما یک کشور تاریخی است. ضمن اینکه تاریخ ما تاریخی سیاسی است و اغلب کتاب‌های تاریخی به سرگذشت و وضعیت اهل قدرت و سیاست اختصاص داشته است و کمتر به تاریخ اجتماعی و اقتصادی پرداختند.

ششصد و نود و هشتمین شب از شب‌های بخارا به بزرگداشت زنده یاد ایران درّودی، اختصاص دارد. یازدهم شهریورماه سالروز تولد این هنرمند فقید است.

داوری اردکانی در آیین تکریم خود با بیان این‌که فیلسوف به بازی دنیا توجه دارد و این موضوع، فکر را تغییر می‌دهد، گفت: من هم در موضوعات مختلف شخصاً نظری داشتم؛ ولی هیچ‌گاه نظر شخصی خود را به عنوان نظر فرهنگستان اعمال نکردم.

از خنده‌های مردی سخن می‌گویند که از دیوار اتاق به راهرو شلیک می‌شد، مردی که همیشه زنده خواهد بود نه به کالبد بلکه به جان، در آثار و کتاب‌هایش، مردی که کار جدی می‌کرد اما خود را جدی نمی‌گرفت.

موسی‌خان معروفی را با عنوان احیاگر ردیف موسیقی ایرانی می‌شناسند. موسی‌خان ۳۰ سال تلاش کرد تا این ردیف ثبت و ضبط شود.

نگرانی ما برابر شرق شناسی تقریبا از روز نخستی که پای این تحقیقات به دنیای ما وارد شده وجود داشته است. حس ما نسبت به این تحقیقات، بی شباهت با برخورد ما با دیگر فراورده های غربی نیست، و البته اینجا حساس تر است. به طور کلی ما نگران «دانش غربی» بوده ایم و همیشه با پرهیز سراغ آن رفته ایم.