برخلاف پیش‌بینی‌های کسبه منطقه امامزاده عبدالله تهران، حالا خط ریل قاجاری قرار گرفته در پیاده‌روی خیابان فدائیان اسلام نه زباله‌دانی شده و نه معتادها دور آن نشسته‌اند، فقط یک خط ریل زنگ‌زده قاجاری است، بدون هیچ حاشیه و حرف اضافه!

: تنها گنبد تیموری ایران که چند سالی است از زیر لایه‌های گنبدی آجری کشف شده، متعلق به شهربانویی یزدی است که دقیقاً پشت دیوارهای شرقی تکیه امیرچخماق پنهان شده و تنها برخی افراد که از آن اطلاع دارند برای استجابت دعاها و حاجات خود در آن شمع روشن می‌کنند.

شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری یکی از بزرگترین شاعران ایران زمین است که آوازه وی سال هاست از مرزهای کشور گذشته و شهرت جهانی دارد. عطار نیشابوری شاعری شهیر و عارفی عظیم است که سراسر زندگی و آثار وی رنگ و بوی خدایی و عرفانی داشته و به سبب آوازه بلند وی در ادبیات کلاسیک ایران و جهان بیست و پنجم فروردین ماه در تقویم ملی ایران 'روز ملی عطار' نام گرفته است.

طاق کسری یا ایوان مدائن، شگفتی معماری ایران باستان و از برجسته ترین بناهای باقی مانده از دوران ساسانی که امروزه در کشور عراق واقع است، در معرض نابودی قرار دارد و تاکنون اقدام مناسبی برای نجات آن صورت نگرفته است.

عصر روز گذشته جمعه بیست و سوم فروردین ماه، چهارصد و پنجاه و یکمین شب از مجموعه شب‌های مجله بخارا با همراهی مؤسسه مطالعات دین و اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبایی به شب «علی رضاقلی» اختصاص یافت.

نشست «تاملی درباره ایران:دیباچه‌ای بر نظریه انحطاط» در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار می‌شود. نشست «تاملی درباره ایران: دیباچه ای بر نظریه انحطاط» در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی از ساعت ۱۴ تا ۱۹ برگزار خواهد شد.

جوانی شیک‌پوش و شادمان از دانش‌اندوزی را تصور کنید که هر چه به دستش می‌آمد، کتاب می‌خرید، آن هم در سال‌های سخت معیشتی تاریخ معاصر، وقتی متفقین ایران را اشغال کرده‌ بودند و قحطی نان بیداد می‌کرد، مردم برای خرید یک نیم‌سنگک ساعت‌ها ملتمسانه در صف طویل نانوایی می‌ایستادند و با هم از رنج می‌گفتند، اما او به جای نان کتاب می‌خرید و از مینوی خرد و بندهشن و خرده‌ اوستا با طلبه‌ها در حجره‌هایشان حرف می‌زد

کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی یکی از پاتوق‌های اهل پژوهش و تحقیق است، پاتوق به دلیل آنکه دسترسی به آن آسان بود و بخش‌های متنوعش باعث می‌شد که علاوه بر امتیاز تحقیق، مکانی برای دیدار سایر پژوهشگران و کتابخوانان باشد، کتابخانه‌ای که با حمله داعش آسیب معنوی بسیاری دید و با کشیدن دیوارهای امنیتی برخی از مراجعان خود را از دست داد، مخاطبانی که تا به امروز تلاش جدی برای بازگرداندن آنها نشده است.

در آستانه روز سعدی، یازدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی عبید زاکانی با رویکرد تحلیل و بررسی «تأثیر ذهن و زبان سعدی بر میراث ادبی عبید زاکانی» برگزار می‌شود.

به نقل از روابط عمومی موسسه خانه کتاب، کتاب «محمد مقدم؛ شاعر و زبان‌شناس» یکشنبه (۲۵ فروردین ماه) با حضور محمود جعفری دهقی، فرهاد طاهری و کامیار عابدی در سرای اهل قلم معرفی و بررسی می‌شود.

مراسم ختم و گرامیداشت شادروان طهمورث ساجدی‌صبا، استاد فقید زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تهران، امروز با حضور جمعی از استادان، همکاران و دانشجویان وی در محل دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران برگزار شد.

بیست‌و پنجمین روز از اولین ماه سال، در تقویم رسمی ما به عنوان روز ملی عطار نام‌گذاری شده است. همین نامگذاری سبب شده 25 فروردین هر سال، عطارپژوهان و عطار دوستان به زادگاه و آرامگاه این شاعر و عارف بزرگ رهسپار شوند و طی یک یا نهایتا دو روز برنامه‌ای با یاد عطار داشته باشند، ولی آیا این یک یا دو روز تمام سهم عطار از ایران امروز است؟

با این پرسش بدبینانه آغاز کنیم؛ علوم انسانی هر چند محدود و نسبی که نتواند بعد از صد سال وضعیت ما را بهتر کند و شرایط ما را بهبود بخشد به درد چه می خورد؟ چرا علوم انسانی در سپهر فرهنگی و تاریخی ما، انگونه که باید توسعه پیدا نکرده و در شکل عینی و تجربه زیسته به دادمان نرسیده است؟ گویی هر کاری کنیم علوم انسانی برای ما «بیرونی» است، در ما هضم نمی شود و به بسته کاربردی و حل مسئله ره نمی یابد و نمی تواند شرایط ما را مطلوب سازد .شهرسازی ما، وضعیت اقتصاد، اخلاق، و... .

جدیدترین مقاله رضا داوری اردکانی معطوف به وضعیت کنونی کشور است. هرچه بحران‌های پیش‌روی کشور عیان‌تر می‌شود، قلم این فیلسوف نیز تیزتر می‌شود و زبانش صریح‌تر. او در توضیحی که برای مقاله خود با عنوان «ایران و مسائل و مشکلاتش» در شماره شصت و هشتم خبرنامه فرهنگستان علوم نوشته، به یک نکته اشاره می‌کند و می‌نویسد: «در پانزده شانزده سال اخیر که من در این نشریه قلم می‌زنم، بارها به صراحت یا به‌صورت سربسته خداحافظی کرده‌ام اما مثل اینکه همچنان باید آماده نوشتن خداحافظی‌های دیگر باشم.

به ایران عشق می‌ورزد، به مانند دیگر پژوهشگرانی که عمر خود را مصروف و مشغول این سرزمین کرده‌اند و باید بر آنها، عنوان «ایران‌شناس» اطلاق کرد، ایران‌شناسانی برخاسته از همین آب و خاک؛ چون ایرج افشار، منوچهر ستوده، محمدابراهیم باستانی پاریزی و حمید ایزدپناه که پای پیاده، سرزمین‌های بسیاری را درنوردیدند و گوشه‌گوشه آن را ثبت و ضبط کردند.