احمد مسجدجامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران که اخیرا به بهانه سالروز صدور فرمان مشروطه درباره نحوه بازسازی میدان حسن‌آباد صحبت می‌کرد به گم شدن مجسمه «ملک‌المتکلمین» از مشروطه‌خواهان نیز اشاره داشت؛ موضوعی که شهرداری می‌گوید مربوط به حداقل ۲۵ سال پیش است.

پدیده‌ای به نام مرجعیت كه تا حدودی به مذهب شیعه اختصاص دارد، در صورتی كه مراجعه بی‌سواد و كم‌سواد به باسواد و عالم در امور دینی را پایه شكل‌گیری بدانیم- آنگونه كه حوزویان می‌گویند- سابقه‌ای بسیار طولانی دارد و به دوران غیبت صغرای حضرت مهدی موعود(عج) می‌رسد.

استاد اسلامی ندوشن چندسالی است که در خارج از ایران به سر می‌برند و عجالتاً به دلیل وضعیت خاص جسمانی، امکان بازگشت‌شان میسر نیست؛ اما همچنان با یاد و نام ایران و عشق به مردم و فرهنگ این دیار نفس می‌کشند. کمترین نشانه‌اش، نوشتار زیر که بیانگر دغدغه پیوسته ایشان در باره مسائل کشور است. از خداوند بزرگ سلامت استاد را خواهانیم و این که به زودی توفیق دیدارشان را در ایران داشته باشیم.

و از قضا این نحوه زندگی عشیره ای و جماعت قبیله ای و روستایی است که در نهایت به لحاظ ساختاری ، تبدیل به عاملی می گردد در جهت جذب ، به جای دفع ؛ بنابراین اگر فرض را بر این قرار دهیم که نخستین جنگ و ستیزهای آریایی های (ایرانی!؟) ، به دلیل تصرف اراضیِ بومی ها، جهت زندگی و سکونت بوده ، اما در دوره های پس از اسکان یافتگی ، شاهد جنگهایی هستیم که دلایل دیگری داشته است ؛ به عنوان مثال جنگهایی که در رابطه با تولید اجتماعی و نحوه معیشتی آنها بوده است.

امروز هفتاد و هشتمین سالروز درگذشت مردی‌ است که از او به عنوان نخستین برگزیده نوبل ادبیات در قاره پهناور آسیا یاد می‌شود؛ رابیندرانات تاگور(۷ مه۱۸۶۱- ۷ اوت۱۹۴۱) که نه تنها شاعر بود بلکه از او آثار متعددی در حوزه نمایشنامه، رمان و... هم به یادگار مانده. فیلسوفی که اعتقادی راسخ به «جهان وطنی» داشت و به همین دلیل او را از نخستین پایه‌گذاران نظریه مشهور «گفت‌و‌گوی تمدن‌ها» هم می‌دانند.

«در بعضی از شهرهای ایران خانه مشروطه داریم به جز تهران و پیشنهاد من این است که خانه مشیرالدوله (پیرنیا) که ۱۸۰۰ متر بوده و در اختیار نهادهای خاص است، به خانه مشروطه تبدیل شود زیرا سند اول و اساسنامه مشروطه در این خانه نوشته شده است.» این را احمد مسجدجامعی، عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران روز یكشنبه، ١٣ مرداد در جلسه شورا به عنوان تذکر عنوان کرد.

با تجاوز قوای روسی به شمال كشور، عباس میرزا، ولیعهد فتحعلی شاه قاجار به مقابله با آنان برخاسته و آن‏ها را شكست داد. پس از مدتی، بین سپاهیان ایران و روس در محلی به نام اصلاندور در كنار رودخانه ‏ی ارس جنگی روی داد كه به شكست ایران انجامید. فتحعلی شاه كه خطر را نزدیك می‏دید، تقاضای صلح كرد و روسیه نیز كه گرفتار جنگ با ناپلئون بود از این تقاضا استقبال نمود.

شیخ محمدحسین غروی اصفهانی معروف به كمپانی فرزند شیخ محمدحسن در دوم محرم سال 1296 قمری در كاظمین دیده به جهان گشود. وی با حمایت پدر كه از بازرگانان متدین بود تحصیلات خویش را با جدّیت شروع كرد. سطح را نزد شیخ حسن تویسركانی فرا گرفت؛ آن گاه از محضر آقاسیدمحمد فشاركی اصفهانی و حاج آقا رضا همدانی بهره برد واز شاگردان آخوند ملامحمد كاظم خراسانی گردید.

صفحه اول روزنامه های امروز چهارشنبه 16 مرداد

در آستانه ورود به یکصد و چهارده سالگی مشروطه قرار گرفته‌ایم. نظامی که ساختارهای بنیادین آن با محوریت آشنایی ایرانیان با غرب پدید آمد و با برخی همانندسازی‌های دینی ـ اسلامی ـ ترویج یافت. دوره‌ای که آن را یکی از مهم‌ترین ادوار تجددگرایی در ایران می‌توان معرفی کرد. زمانه‌ای که روند شکل‌گیری تغییرات اجتماعی به صورت همه جانبه و البته گاه شتاب‌زده در آن به وقوع پیوسته است.

در ادامه نشست شنبه های «حکمت و اندیشه ورزی» مؤسسه بهاران خرد و اندیشه، اثرهای فلسفه در زندگی بررسی می‌شود. این نشست با حضور و سخنرانی غلامحسین ابراهیمی دینانی برپا می‌شود.

انقلاب مشروطه یکی از بزرگترین رخدادهای تاریخ معاصر ایران است چرا که با این جنبش مردمی کشور ایران پذیرای مردم‌سالاری از نوع مدرنِ آن شد و به جرگه‌ کشورهای دارای مجلس (پارلمان) پیوست. انقلاب مشروطه تأثیرات فراوانی در وضعیت و رخدادهای پس از خود به جای گذاشت و این مساله تا به امروز ایران برجای مانده است، از این رو گاهی تقدیر می‌شد و گاهی با مخالفت‌های بسیاری همراه بود.

مراد ثقفی دانش‌آموختۀ علوم سیاسی از مدرسۀ عالی مطالعات اجتماعی پاریس و سردبیر مجلۀ «گفت‌وگو» است. ثقفی بخشی از مطالعات خود را وقف تاریخ فکری معاصر ایران کرده است و دیدگاهی ویژه دربارۀ برخی از ابعاد این موضوع دارد. به نظر وی، همکاری روشن‌فکران با دولت را نباید صرفاً از منظر تاریخ فکری مورد بررسی قرار داد،

در ابتداى بحث، لازم مى‌دانم به دو مطلب اعتراف کنم: اول این که بنده معلم فلسفه غربى هستم و مورخ به معناى متداول کلمه نیستم؛ دوم این که اطلاعاتم در مورد نهضت مشروطه ایران واقعا تخصصى نیست؛ با اینکه گاهى برحسب نیاز روز یا کنجکاوى علمى، به بعضى از آثار و نوشته‌ها رجوع کرده‌ام واین کار را شاید بدون دقت وتأمل انجام نداده‌ام.

رابطه مرحوم زریاب خویی با علم تاریخ مانند سایر مورخان همچون پیرنیا، آشتیانی، آدمیت و... نبود. شاید به این دلیل كه مرحوم زریاب شخصیتی چندوجهی داشت. ایشان كتاب «تاریخ ایرانیان و عرب‌ها در زمان ساسانیان» را از تئودور نولدكه ترجمه كرد كه اهمیت دارد و البته «سیرت رسول‌الله» را هم نوشت و چند كار دیگر اما تعداد تالیفاتش زیاد نبود. «تاریخ فلسفه» و «لذت فلسفه» را هم از ویل دورانت ترجمه كرد.