اخبار

طاهره بهرامی، پژوهشگر فلسفه و عرفان معتقد است؛ نظام فکری و فلسفی ایرانی از فردوسی آغاز می‌شود و در عطار، مولوی و حافظ به اوج می‌رسد؛ به دیدگاه او شناخت عرفان ایرانی نیازمند پیوند دوباره ادیب و فیلسوف است و تا زمانی که این ارتباط برقرار نشود، تحقیقات ما فقط در سطح شعر می‌چرخند و به گوهر اندیشه که در پسِ زبان نمادین و ساختار روایی این متون نهفته است، راه پیدا نمی‌کنند.

آئین رونمایی از نسخه فارسی «منظومه ابوالعلاء معری» نوشته آوتیک ایساهاکیان با حضور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سفیر جمهوری ارمنستان در ایران، رئیس خانه‌موزه ایساهاکیان و مترجم اثر برگزار شد.

محمد جواد صافیان گفت:‌ رضا داوری اردکانی به‌عنوان فیلسوف نسخه توسعه نمی‌پیچد. این کار برعهده متخصصان امر در حوزه اقتصاد و علوم اجتماعی است. کار دکتر داوری را می‌توان تلاش برای نیل به خودآگاهی توسعه‌نیافتگی دانست که مقوله ضروری رسیدن به توسعه است.

رضا داوری اردکانی نوشت:‌ توسعه‌نیافتگی برخلاف آنچه بسیاری می‌پندارند عقب‌افتادگی نیست، دور شدن از قدیم و واماندن از جدید است. توسعه‌نیافتگی گم کردن جایگاه تاریخی و ابتلا به سرگردانی و بلاتکلیفی و اشتغال به ندانم‌کاری است. علوم اجتماعی باید این وضع را دریابد و راه خروج از آن را نشان دهد.

محمد صدر گفت: اهمیت این کتاب در علم پزشکی از آن رو است که وقتی زبان کتاب‌ها عربی بود، تنها کسانی می‌توانستند علم پزشکی بیاموزند که زبان عربی بلد بودند. جرجانی با نوشتن کتاب «ذخیره خوارزمشاهی» به عمومی‌سازی علم پزشکی پرداخت.

در مراسم رونمایی از نخستین فاز اسناد بین‌المللی شمس تبریزی، احمد مسجدجامعی، قائم‌مقام دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، گفت: این کتاب و این پژوهش، میراث فرهنگی خوی و تبریز و البته میراث ملی ایران است. انتشار آن نه‌تنها تردیدها را رفع می‌کند، بلکه زمینه‌ساز همکاری‌های گسترده فرهنگی در سطح منطقه خواهد بود.

ژاله آموزگار، اسطوره‌شناس ایرانی اهل خوی، در حاشیۀ مراسم رونمایی کتاب «آستان شمس تبریزی»، با تأکید بر ماهیت تاریخی شمس تبریزی اعلام کرد که نباید او را در شمار اسطوره‌های ایرانی قرار داد.

ژاله آموزگار وطن را بیش از آنکه خاک بداند، فرهنگ می‌داند؛ نه مرز، بلکه حافظه. وطنی که بقای آن تنها با نگه‌داشتن زبان و روایت‌ها ممکن است؛ فرهنگی که اگر پاسداری شود، همچنان زنده خواهد ماند.

وقتی نام «محمدتقی بهار»، آخرین ملک‌الشعراء، بر زبان می‌آید، تصویر شاعری از دل تاریخ نقش می‌بندد؛ شاعری که هم در عرصه شعر کلاسیک و هم در پژوهش ادبی و سیاست، نقش‌آفرینی کرده است. زندگی او خود به مثابه قصیده‌ای طولانی است.

امروزه مسئله هویت یکی از دغدغه‌های فکری بسیاری از اندیشمندان عرصه های دینی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی است؛ چه، آن را شرط لازم توسعه پایدار می دانند. هویت ایرانی نیز از این قاعده مستثنی نیست و با توجه به اهمیت زبان در میان عناصر هویت ساز و نقشی که شاهنامه در این راستا دارد، نوشتار زیر به بسط موضوع می پردازد.