گفتگو

داریوش رحمانیان عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران است؛ استادی پُرکار در عرصه تاریخ معاصر ایران. «ت‍اری‍خ‌ ع‍ل‍ت‌ش‍ن‍اس‍ی‌ ان‍ح‍طاط و ع‍ق‍ب‌م‍ان‍دگ‍ی‌ ای‍ران‍ی‍ان‌ و م‍س‍ل‍م‍ی‍ن‌« را می‌توان از جمله مهم‌ترین آثار وی دانست. نقد تاریخ نگاری روشن‌فکری، ما را بر آن داشت تا با ایشان در این زمینه به گفت‌وگو بنشینیم. آنچه در ادامه می‌آید ماحصل این گفت‌وگوست.

دوم آبان ماه زادروز آيت‌الله شهيد بهشتي است و آنچه در پي مي‌آيد گفت‌وگوي جماران پيرامون بررسي اين شهيد مظلوم با دكتر سيد محمدرضا بهشتي است.

بستگي به تعريف ما از روشنفكر دارد. اگر در تعريف عام و بسيط آن، روشنفكر را به كساني اطلاق كنيم كه به فعاليت‌هاي فكري مي‌پردازند، كل جامعه فرهنگي، دانشگاهي، نويسندگان، روزنامه‌نگاران و... روشنفكرند. اين تعريفي عام و كاملا خنثي است.

نقشه راه چيست؟ مگر ايران نمي‏گويد غني‏ سازي حق من است؟ براي ايران، نقشه‏ راه مي‏تواند اين باشد كه پروتكل الحاقي را بپذيرد. اگر ايران پروتكل الحاقي را بپذيرد، كار تمام است. چراكه به موجب پروتكل الحاقي، بازرسان آژانس بين‏ المللي انرژي اتمي مي‏توانند بدون اطلاع بيايند و هرجايي را كه خواستند، بازرسي كنند. يعني، تمام مشكل پرونده هسته‏ اي با پذيرش پروتكل الحاقي حل مي‏شود.

يك روز آقاي يونسي، وزير وقت اطلاعات، همه ارباب جرايد را به جلسه‏ اي دعوت كرد. مديران اغلب روزنامه‏ ها از چپ و راست دعوت شده بودند. آقاي يونسي گفت گروه تروري كه قتل‏ها را شكل داد، قرار بود در ادامه اقدامات خود دو نفر ديگر را هم بكشند یکی عبدالله نوري و ديگري حجاريان.

آليس مونرو مدت هاست كه به عنوان يكي از بهترين نويسندگان انگليسي زبان در عرصه داستان هاي روانكاوانه شناخته مي شود. ابداع هاي مداوم او در ساختار داستان كوتاه باعث شده تا درك كنيم كه چه كارهايي از فرم بر مي آيد. او طي كارنامه 60 ساله نويسندگي اش سيزده مجموعه داستان و رمان منتشر كرده و جوايز متعددي به دست آورده است، از جمله جايزه بين المللي من بوكر، جايزه پن/مالامود به خاطر مهارتش در نوشتن داستان كوتاه و جايزه ملي حلقه منتقدين كتاب. عنوان تازه ترين مجموعه داستان او «زندگي عزيز» است، كه گويي بازتاب دهنده غضب توام با سرخوشي نويسنده يي است كه نوشته هايش پيچيدگي تقليل ناپذير تجربه ها و ارتباط هاي بشر را مورد ستايش قرار مي دهد

من یک سفیر بازنشسته هستم، در سال ۱۹۳۷ در شرق بوسنی و هرزگوین متولد شدم. در زمینهٔ زبان‌های شرقی از دانشگاه سارایوو فارغ‌التحصیل شدم و نیمی از زندگی حرفه‌ای‌ام را در روزنامه‌نگاری و نیمی دیگر را در دیپلماسی گذرانده‌ام.

خبرنگار المصری الیوم که به‌طور مستقیم با الالسیسی تماس گرفته و این گفت‌وگو را برقرار کرده است ماجرا را چنین توصیف می‌کند: ساعت 11صبح بود که در دفتر وزیر دفاع حاضر شدم. وزیر با سایر فرماندهان نیروهای مسلح در مراسم برگزاری جشن‌های اکتبر شرکت کرده بود. جشنی که برای اولین بار رییس‌جمهور موقت (عدلی منصور) نیز در آن شرکت کرد. ارتشبد با خوشرویی حاضر شد و احوال من و خانواده را پرسید.

ما که در ایران هستیم می‌توانیم فکر کنیم برای این افراد که مهاجرت کرده‌اند می‌توانیم کار تولید کنیم. اگر دولت یا مسوولان علاقه‌مند باشند می‌شود روی این موارد برنامه‌ریزی کرد و سنجیده‌تر قدم برداشت.

چون از نگاه دووینیو تئاتر خوب، طرفِ آزادی و تجسم آزادیخواهی است. ضمن اینکه دووینیو در عین اینکه رویکردی چپ‌گرایانه دارد اما اصلا ایدئولوژیک به قضیه نگاه نمی‌کند. چنانکه در این کتاب نشان می‌دهد آنجا که سیاست بر تئاتر غلبه می‌کند یعنی در دوره انقلاب فرانسه، بی‌شمار پی‌یس درمی‌آید که الان یک دانه‌اش هم نمانده.