مقالات

نمایش تا از مورد
نتیجه جستجو برای :
  • ازگیل | ازگیل \ azgīl\ ، درخت یا درختچه‌ای کوچک با شاخه‌های خاردار و میوه‌هایی گرد و قهوه‌ای‌رنگ. از ویژگیهای این درخت، به ریشۀ عمودی و پوست خاکستری نقره‌ای آن می‌توان اشاره نمود. چوب درخت ازگیل، سخت و حنایی روشن است و برگهای آن به رنگ سبز تیره با دندانه‌های ریز است و ظاهری بیضی‌شکل و تا حدودی کشیده و نوک‌تیز دارد. ب...
  • بیگم خانم | بیگم خانم \ beygom xānom\ ، از زنان حرام‌سرای فتحعلی‌شاه قاجار.
  • اشرفی | نام سكۀ زر با وزن معین 45 / 3 گرم كه از اواسط قرن 9 ق توسط مملوكان مصری در جهان اسلام رواج یافت و در اوایل قرن 10 ق سراسر ایران را فرا گرفت و ضرب آن با اوزان متغیر تا اواخر دورۀ قاجار ادامه پیدا كرد
  • اباض | اُباض، ناحیه یا دشت و یا قریه‌ای در صحرای یمامه در شبه‌ جزیرۀ عربستان، یاقوت، یمامه را جزء اقلیم دوم و به قولی جزء اقلیم سوم به‌شمار آورده (4 / 1027) که در حدفاصل نجد و یمن قرار داشته و از شرق به بحرین و از غرب به حجاز محدود بوده است (دائرة‌المعارف القرن العشرین، ذیل یمامه). به گفتۀ ابن‌خلدون یمامه اقامتگاه م...
  • ابن بارزی | اِبْنِ بارِزی‌، ابوالقاسم‌ هبةالله‌ بن‌ عبدالرحيم‌ بن‌ ابراهيم‌ بن‌ هبةالله‌ ابن‌ بارزی‌ جُهَنی‌ حموی‌ ملقب‌ به‌ شيخ‌الاسلام‌ و شرف‌الدين‌ (645 - 738 ق‌/ 1247- 1337 م‌)، قاضی‌ القضاة و دانشمند شافعی‌. پدرش‌ كه‌ در منابع‌ متأخرتر عبدالرحمن‌ خوانده‌ شده‌ است‌ (عامری‌، 604) نيز قاضی‌ القضاة حماة و مردی‌ عالم‌ و ...
  • ابن تیهان |
  • ابن حزم |
  • جزایر بحر سفید | جَزايِرِ بَحْرِ سِفيد، ايالت و ولايتي در تقسيمات کشوري دولت عثماني از سد? 10 تا 14ق / 16-20م. اين ايالت در منابع اروپايي، آرکي پلاگو1 يا آرکي پل2 (هامر پورگشتال، III / 192-195؛ EI2, II / 521)، و در مآخذ عثماني و تقسيمات کشوري اين دولت، ايالت کاپيتان پاشا (قپودان پاشا ايالتي) و همچنين ايالت جزاير مندرج است (او...
  • ابوالحسن خان اردلان | حاج فخرالملك (د 1306 ش / 1927 م)، از امرا و وزرای عصر قاجار.
  • ابوالعلاء بهشتی | علاءالدین محمد بن احمد بیهقی اسفراینی، معروف به فخر خراسان (د 749 ق / 1348 م)، فقیه و ریاضی‌دان.
  • قربانی | قُرْبانی، آنچه را با نیت دینی و آیینی برای نزدیکی به خدا و رسیدن به آرزوهای خاص و با رعایت آداب و شرایط ‌ویژه، تصدق و فدا می‌کنند.
  • آشتیانی، میرزا محمود | آشتیانی \āštiyānī\، میرزا محمود (1264 یا 1266- 1359 ش/ 1885 یا 1887-1980 م)، فرزند شیخ مرتضى، عالم دینی و فقیه.
  • رضی الدین استرآبادی |
  • افسنتین | افسنتین \afsantīn\، نام عمومی گونه‌هایی از سردۀ دِرمَنه (یوشَن، ترخ) از تیرۀ آفتاب‌گردان. 3 گونه از این سرده به‌ترتیب با نامهای افسنتین بزرگ، افسنتین دریایی و افسنتین کوچک معروف هستند که از این میان، افسنتین بزرگ، یا به‌طور مطلق افسنتین، ازلحاظ کاربرد دارویی مشهورتر و مهم‌تر است.
  • اصابع | \asābeʾ\، جمعِ اِصبَع (به معنای انگشتان دست)، نظامی در موسیقی قدیم جهان اسلام (اصابع و مجاری)، برای تبیین جایگاه نغمات و ساختار مُدها، بر مبنای موضع انگشتان دست روی دستۀ سازهای زهی.
  • استرچال، قله | استرچال، قله \ qolle-ye astar-čāl\ ، قله‌ای واقع در شمال غربی میگون. این قله با 141‘ 3 متر بلندی از سطح دریا در °51 و ´26 طول شرقی، و °35 و ´38 عرض شمالی جای دارد و در میان دره‌های آهنگرک از جنوب شرقی، و درۀ ده‌تنگه از غرب و جنوب غربی محصور شده است و شمال آن به کوه آهنگرک منتهی می‌شود.
  • الآداب السلطانیة | اَلآدابُ‌السلطانِیة، كتابی تاریخی به زبان عربی، نوشتۀ صفی‌الدین محمد بن طباطبا معروف به ابن طِقطَقى (660-709ق / 1262-1309م)، نویسنده، ادیب و مورخ شیعیِ امامی و از خاندان امام حسن مجتبی‌(ع). عنوان دیگر كتاب كه بدان نیز شهرت دارد، الفخری فی الآداب السلطانیة و الدول الاسلامیة است. گاه آن را به اختصار، الفخری گوی...
  • ابویعقوب خریمی | اسحاق بن حَسّان بن قوهی (د اوایل سدۀ 3 ق)، شاعر عصر عباسی.
  • ابوالفضل ختلی | مُحمد بن حسن، عارف و زاهد سده‌های 4-5 / 10-11 م خراسان و پیر و استاد علی بن عثمان هجویری.
  • امتناع |
  • تالشی | تالِشی، یکی از زبانهای ایرانی که در امتداد ساحل جنوبی دریای خزر تا منطقۀ «کپری چال»، در شمال غربی استان گیلان و بخشهایی از منطقۀ «لنکران»، در جمهوری آذربایجان بدان سخن می‌گویند.
  • ابن امیر حاج، ابوعبدالله | اِبْنِ اَميرِ حاج‌، يا ابن‌ اميرالحاج‌، ابوعبدالله‌ محمد بن‌ محمد بن‌ محمد بن‌ حسن‌ بن‌ علی‌ بن‌ سليمان‌ حلبی‌، شمس‌الدين‌ (د 879 ق‌/ 1474 م‌)، فقيه‌، اصولی‌ و مفسر حنفی‌. از وی‌ به‌ ابن‌ مُوَقَّت‌ (سخاوی‌، الضوء اللامع‌، 9/ 210) و ابواليمن‌ (كوپريلی‌، 1/ 259، شم‍ 606) نيز ياد شده‌ است‌. سيوطی‌ (ص‌ 161) در سل...
  • جنبلایی |
  • آرت پورا | آرْتْ پُوِرا [ārt poverā]، یا آرْته پُوِرا، هنر مفهومی به چندین شکل متفاوت که از اواخر دهۀ 1960م در اروپا و ایالات متحدۀ آمریکا پا گرفت و مکتبهایی انشعابی با نامهای گوناگون به وجود آورد. هدف اصلی این نهضت بیشتر برانگیختن نگرنده به ژرف‌نگری در یک اندیشۀ هنری یا شرکت جستن در یک عمل هنری بود، تا آفرینش شیئی هنری...
  • اشعریه* |
  • اعتمادالدوله تهرانی | اعتمادالدولۀ تهرانی‌ \eʾtemād-od-dowle-ye tehrānī\، غياث‌‌الدين‌ محمد، مشهور به‌ غياث‌ بيك‌ (د 1031 ق / 1622 م)، ديوان‌‌سالار دربار اكبر و جهانگير، از پادشاهان‌ گوركانی‌ هند. پدرش‌، خواجه‌ محمدشريف‌، در دستگاه‌ ديوانی‌ شاه‌ طهماسب‌ اول‌ صفوی، وزارت‌ يزد و اصفهان‌ داشت‌ و با تخلص‌ هجری شعر می‌سرود (رازی، 3 / 6...
  • بیروت | بِیروت‌، پایتخت‌، مهم‌ترین‌ بندر و نام‌ كوچك‌ترین‌ استان‌ لبنان‌. شهر بیروت‌ با 67 كمـ2 وسعت‌ ( انكارتا1) در °33 و ´53 عرض‌ شمالی‌ و °35 و ´30 طول‌ شرقی‌ قرار دارد («اطلس‌ ... 2»، فهرست‌، 17).
  • بهادرشاه گورکانی | بَهادُرْشاه‌ گورَكانی‌، عنوان‌ دو تن‌ از فرمانروایان‌ بابری‌ شبه‌ قاره‌ كه‌ حدود 400 سال‌ بر این‌ سرزمین‌ فرمان‌ راندند و در زمان‌ حكومت‌ بهادرشاه‌ دوم‌، سلسلۀ گوركانیان‌ منقرض‌ شد.
  • افضل الدین محمد | افضل‌الدین محمد \afzal-od-dīn mohammad\، یا محمود (د رجب‌ 910 / دسامبر1504)، وزیر سلطان‌ حسین‌ بایقرا و شاعر دورۀ تیموری‌. وی‌ در خانواده‌ای‌ پرورش‌ یافت‌ كه‌ نسل‌ اندر نسل‌ در كرمان‌ امارت‌ و وزارت‌ داشتند. افضل‌الدین‌ ظاهراً در آغاز جوانی‌ زادگاه‌ خود را ترك‌ گفت‌ و به‌ سمرقند، تختگاه‌ سلطان‌ ابوسعید گوركان...
  • آل ابی جراده | آلِ ابی‎جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سدۀ 1-7ق / 7-13م در عراق و حلب. این خاندان شاخه‎ای از تیرۀ معروف عرب عدنانی و از قبیلۀ «بنی عُقیل» است و این قبیله مدتی در سرزمین عراق و عربستان حکومت کرده است. آل ابی‎جراده منسوب است به ابی‎جراده عامر بن صَعْصَعَه؛ اما شهرت این خاندان بیشتر مدیونِ محمد پسر او و صحابی ا...
  • آل افریغ |
  • اشتاینر، رودلف | \eštāyner\، رودُلف (1861- 1925 م / 1239- 1304 ش)، دانشور و فیلسوف اجتماعی اتریشی‌تبار و بنیادگذار جنبش حکمت انسانی. اشتاینر در کرالْیِویچ اتریش (اکنون: کرواسی) زاده شد.
  • بزکشی | بُزْكَشی، بازی سنتی سواركاری كه در میان ایلات‌ ترك‌ سرزمینهای آسیای مركزی و مردم‌ شمال‌ افغانستان متداول‌ است‌. این‌ بازی در ازبكستان به «اولاك‌»، در میان مردم‌ ترك‌زبان‌ افغانستان به «اوغلاغ ترتماق‌»، یا «اوغلاغ ترماغ‌» (عنایت‌الله‌، 69)، و در قزاقستان‌ به «كوپ‌كاری» ( كتاب سال‌، 745) شهرت‌ دارد.
  • اراده ملی، حزب | اِرادۀ مِلّی، حِزْب [hezb-e erāde-ye mellī]، یکی از احزاب ایران در دهۀ 20 سدۀ 14ش، تأسیس سیدضیاءالدین طباطبایی (ﻫ م). این حزب، به گفتۀ برخی در بهمن ماه 1322 جانشین حزب دیگر سیدضیاء (حزب وطن) شد (آبراهامیان، 174). برخی دیگر تابستان 1322ش را سال تشکیل آن دانسته‌اند. اما برپایۀ برخی اسناد، حزب ارادۀ ملی در بهمن ...
  • تلعکبری | تَلّعُکْبَری، ابومحمد هارون بن موسی بن احمد (د 385ق/ 995م)، از محدثان امامیه در عراق. وی چنان‌که از نسبتش برمی‌آید، از تل عکبرا، تلی در کنار روستای عکبرا در نزدیکی بغداد، برخاسته (نک‍ : خطیب، 11/ 242؛ سمعانی، 1/ 474)، و نسب به قبیلۀ عرب بنی‌شیبان می‌رسانده است (نجاشی، 439).
  • تیموریه | تِیْموریّه، یا تیمور، عایشه عصمت (1256-1320ق/ 1840-1902م)، دختر اسماعیل پاشا تیمور و پیشوای نهضت ادبیات بانوان در مصر. مادرش ماهتاب، کنیزی آزادشده از نژاد چرکسی بود (فوّاز، 303)، اما خاندان پدری او در تاریخ شهرت بسزایی دارند. محمدبیگ تیمور کاشف کرد، جدّ عایشه، از افسران بلندپایۀ محمدعلی‌پاشا، خدیو مصر (حک‍ 18...
  • تساوی |
  • آل قره مانلی |
  • ابشه | اَبِشه، شهری از جمهوری چاد، واقع در منطقۀ استوایی افریقا، در جنوب شهر واره پایتخت سابق سلاطین وَدائی و در 650 كیلومتری شمال شرقی فورلامی (نجامنا) نزدیك مرز سودان غربی و مركز اداری ناحیۀ ودائی با °13 و ′49 عرض شمالی و °20 و ′49 طول شرقی. تلفّظهای دیگر این نام اَبِشْر (EI2) و اَبِشْر (İA) و اَبیش (تقویم البلدان...
  • ابوجعفر احمد بن محمد بن خلف | (293-352 ق / 906- 963 م)، امیر صفاری بین سالهای 311-352 ق در دورۀ دوم امارت صفاران که پس از ضعف سامانیان، قدرت صفاریان را در سیستان تجدید کرد.
  • آلیانس یهود، مدرسه | آلیانس یهود، مدرسه \madrese-ye āliyāns-e yahūd\، آموزشگاهی خارجی در تهران، ویژۀ تحصیل دانش‌آموزان کلیمی (1276- 1318 ش/ 1897- 1939 م).
  • ذوالفقار شروانی | قوام‌الدین حسین بن صدرالدین علی شروانی، شاعر سدۀ 7 ق / 13 م، متخلص به ذوالفقار.
  • آزاد، روزنامه | آزاد [āzād]، روزنامۀ سیاسی، اجتماعی و انتقادی که به صاحب‌امتیازی و مدیریت عبدالقدیر سبزواری خراسانی (آزاد)، نویسنده و از فعالان سیاسی دورۀ مشروطه و پهلوی، در دو دورۀ مجزا، به فاصلۀ حدود 14 سال در مشهد و تهران منتشر می‌شد:
  • موآب، آبشار | آبشاری واقع در دامنۀ شرقی قلۀ ساکا، نزدیک روستای افجۀ لواسان.
  • ابیض، کاخ |
  • حیرت | حِیْرَت، میرزا اسماعیل، فرزند محمدعلی، ادیب، شاعر و مترجم متخلص به «حیرت». وی در 1254 ق/ 1838 م در تهران به دنیا آمد. از کودکی به آموختن دانشهای رسمی پرداخت و در جوانی با شاعرانی چون قاآنی (1223-1270 یا 1272 ق/ 1808-1854 یا 1856 م) و یغمای جندقی (1196-1276 ق/ 1782- 1859 م) مصاحبت داشت (معلم، 5/ 1472؛ مهرین، 1...
  • ابوشادی | احمد زكی بن محمد بن مصطفی (رجب 1309 ـ رمضان 1374 / فوریۀ 1892 ـ آوریل 1955)، ‌پزشك، شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار مصری.
  • ابلونیوس* |
  • ابن ابی الشکر | اِبْنِ اَبی الشُّكْر، محیی‌الدّین ابوالفتح (یا ابوالكریم: مستوفی، 812) یحیی بن معروف به حكیم مغربی (د 682ق / 1283م)، منجّم و مهندس مسلمان. وی اهل قُرطُبه بود و پس از آنكه فقه مالكی را در همان شهر فراگرفت، به دمشق رفت و به خدمت الملك النّاصر یوسف ایوبی پیوست. وی در بغداد شرف‌الدین هارون بن شمس‌الدین جوینی را ن...
  • تقدیر |

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: