گفتگو

موسيقي بانوان حال و هواي غريبي د‌‌‌ارد‌‌‌ ، د‌‌‌رست مانند‌‌‌ ساير فعاليت‌هاي هنريشان.انگار هر نوايي كه از سازي برمي‌خيزد‌‌‌ فرياد‌‌‌ قشري است كه مي‌خواهند‌‌‌ با تمام هويت زنانه شان حق‌شان را از هستي بگيرند‌‌‌ و براي د‌‌‌ختركاني كه تمام د‌‌‌نيايشان د‌‌‌ر نغمه سازي خلاصه شد‌‌‌ه يا زخمه چنگي ، حق چه چيزي است جز حق ارائه هنر و هنرمند‌‌‌ بود‌‌‌ن.

ابراهیم فیاض، استاد انسان شناسی دانشگاه تهران گفت: متاسفانه امیرکبیر از مدرنیته شروع کرد نه از مدرنیسم و به همین دلیل هم اقدامات او به فساد و انحطاط بیشتر منجر شد.

شرق شناسان در برهه های مختلف، نقش زیادی در تحولات تاریخی داشته اند. در میزگردی با حضور جواد میری و علیرضا ملایی توانی به نقش یکی از شرق شناسان کمتر شناخته شده به نام چارلز زاینر پرداخته ایم.

پروفسور «توماس اسکانلون» استاد دانشگاه هاروارد با اشاره به اینکه هدف علوم انسانی صرفاً تأمین نیازهای بازار نیست گفت: هدف علوم انسانی تربیت شهروندانی متمدن و فرهیخته است.

تاریخ کشیکخانۀ همایون تألیف نورالدین محشر شریف کاشانی متخلص به نجیب (1062 – 1123 ه.ق) اثری است که دربارۀ رویدادها و وقایع ایام اقامت سلطان جلال الدین اکبر در اصفهان (1099 - 1107) به رشتۀ تحریر درآمده است. این اثر به تصحیح و تحقیق دکتر اصغر دادبه و مهدی صدری از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب منتشر شده است.

تاریخ پوشاک، بخشی از تاریخ تمدن و فرهنگ انسان است. برای آگاهی از شیوه پوشش در ایران، باید تاریخ فرهنگی مردمان این سرزمین کهن را بررسی کنید، زیرا به واسطه آن مي‌توان آگاهی‌هایی ارزشمند درباره سير دگرگونی تاريخي، زيبایی‌شناسي، اعتقادات، طبقات اجتماعي و پيشرفت صنعت به ويژه نساجي و پارچه‌بافي دوره‌های تاریخی به دست آورد. برگزیدن رنگ و نقش‌ روي پارچه و تزيين لباس، شناساننده قوميت، شخصيت، باورها و منزلت اجتماعي است

یزدان سلحشور: فیض شریفی یا به روایت شناسنامه‌اش فیض‌الله شریفی متولد 14 آذر 34 در بهبهان است اما سی و هفت سال است که مقیم شیراز است و از معدودپژوهشگران ادبیات معاصر است که هم به ادبیات دوران مدرن کشور اشراف کامل دارد هم به شکلی کاملاً تخصصی بر شعر استان فارس و همین طور بوشهر. صحبت درباره شعر بوشهر را به زمانی دیگر موکول کردیم و به شعر استان فارس پرداختیم. فرصت آن قدر کوتاه بود که حتی فرصت نشد به شعر خود شریفی بپردازیم که شعری متفاوت است و آن قدر در این زمان کوتاه، او از هر دری گفت که در نهایت، سه چهارم مصاحبه در این یک صفحه روزنامه ایران جا نشد و در خلاصه کردن متن هم، بخش مهم نشریات و انتشاراتی‌های فارس بیرون ماند که خبر خوشی نیست برای مخاطبان این مصاحبه! شریفی محقق-منتقدی‌است با دانش آکادمیک و با مدرک کارشناسی ارشد؛ آن هم در دوره‌ای که استادانی چون دکتر اسلامی ندوشن و دکتر زرین‌کوب و دکتر شفیعی کدکنی جزو هیأت علمی دانشگاه بودند؛ حسین منزوی همشاگردی او بود و دوره‌ای بود که از اخوان ثالث هم دعوت شده بود تا در دانشگاه، ادبیات معاصر درس بدهد. از شریفی 35 کتاب منتشر شده و 18 کتاب هم در دست انتشار است. او در میان خواص، چهره‌ای آشناست اما به همان اندازه در میان مخاطبان عام ادبیات، نامی آشنا نیست که البته در این روزگار، عجیب هم نیست![این را نه به حساب مطایبه بگذارید نه کنایه، واقعیت را عرض کردم!]

دهه هفتاد، نه فقط دهه پرتلاطم سیاسی- اجتماعی بود که دهه رونق ادبیات (با بازشدن فضای فرهنگی) نیز بود. «نیمه غایب» یکی از شاخص‌ترین آثار دهه هفتاد است که با کاراکترهایش فرهاد، سیمین‌دخت، فرح و بیژن، بعد از دو دهه، هنوز راه خود را می‌پیمایند و با ما تا سال 94 آمده‌اند. حسین سناپور که کارش را در دهه شصت با رمان نوجوان آغاز کرده بود، با انتشار «نیمه غایب» در آستانه‌ چهل سالگی، پا به راهی گذاشت که ضمن جوایزی که برای نخستین رمانش به ارمغان آورد (مهرگان ادب)، او را «پوست‌کلفت‌تر و باانگیزه‌تر» کرد. «ویران می‌آیی»، «با گارد باز» و «سمت تاریک کلمات» سه مجموعه داستانی بود که در فاصله کمتر از سه سال (82-84) منتشر کرد، و جایزه بنیاد گلشیری را به همراه داشت. اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود، دوره دیگری از انتشار رمان‌های سناپور بود که با «شمایل تاریک کاخ‌ها» شروع می‌شود. هرچند این کتاب مجموعه چند داستان بلند (یا رمان کوتاه) است. بعد از این کتاب، «بر لب تیغ» بود و درنهایت آخرین‌شان «دود».

کتاب جدید نصرالله پورجوادی با عنوان «دریای معرفت» به‌تازگی وارد بازار کتاب شده است. این اثر به سرچشمه‌ها و منابع معرفت در تمدن اسلامی می‌پردازد. «دریای معرفت» کتابی است درباره «معرفت» و جایگاه آن نزد شعرا، فیلسوفان، عالمان و صوفیان. مصاحبه پیش‌رو با توجه به کتاب تازه منتشر‌شده این نویسنده به سوالات ناظر بر این مساله پاسخ می‌دهد.

در ایران اخذ و اقتباس از اندیشه‌های هگل به نحو بسیار پیچیده‌ای صورت گرفته است و می‌توان گفت که ما هنوز مواجهه‌ای همه‌جانبه با هگل و اندیشه‌ او را در پیش داریم. ممکن است تعجب کنید که من از اصطلاح «در پیش داریم» استفاده می‌کنم. اما در واقع امر، هگل در تاریخ اندیشه‌ مغرب‌زمین فارغ از حب و بغض‌هایی که پیرامون افراد شکل می‌گیرد، نقشی معتنابه دارد. پیش از انقلاب آشنایی با او بسیار غیر مستقیم و پراکنده بود. غیر از معدود نوشته‌های کوچک یا بخشی از تاریخ فلسفه‌ مرحوم فروغی، تنها نوشته‌ در دسترس، ترجمه‌ استیس بود.