مقاله

آنان که با کتاب و قلم به عنوان مشغله اصلی سر و کار دارند سه دسته اند: نو آوران، پژوهشگران و پخته خواران.

نوع جدید و معینی از فرهنگ که به وسیله ارتباطات نوین جمعی سامان گرفته همواره مورد توجه محققان ارتباطات در دهه‌های اخیر بوده است. این «فرهنگ جمعی» که در مقابل فرهنگ نخبگان و فرهنگ گسترش یافته با شبکه ارتباطات سنتی قرار دارد حاصل شکل‌گیری نوعی روش نوین در انتشار جمعی است.(1) فرهنگ جمعی یا فرهنگ توده عمدتاً بر شناختهای پراکنده، جزئی، ناقص و ناپایدار متکی است. در حالی‌که فرهنگ نخبگان یا فرهنگ کلاسیک دارای پیوستگی، همگنی و پایداری بیشتری است. فرهنگ نخبگان با تغذیه‌ای که از ساختار سنتی جامعه و نظام آموزش رسمی می‌شود بر پایه شکاف میان سطوح جامعه و تقسیم بندی آن سامان می‌گیرد.

از زمانی که ویلیام تامس، عتیقه شناس انگلیسی، اصطلاح فلکلر را به جای اصطلاح های رسوم کهن عامه و ادبیات عامه را به جامعه انگلیسی زبان پیشنهاد کرد،بیش از 150 سال می گذرد.با اینکه کاربرد این واژه در ادبیات انگلیسی 25 سال قدیم تر از کاربرد اصطلاح کالچر به مفهومی است که ادوارد تایلر، مردم شناس انگلیسی نخستین بار آن را در 1871 در کتاب فرهنگ ابتدایی به کار برد، لیکن هنوز بر سر مفهوم و دامنه و قلمرو فلکلر در میان علمای فلکلر شناس بحث و گفتگو است.

اسپی نوزا به قضیه بیست و پنجمین قسم نخستین اتیک( کتاب-اخلاق)آورده است که«خدا فقط علت فاعلی وجود اشیاء نیست، بلکه علت ذات آنها هم هست». و مترجم فاضل آن به پارسی به تعلیقه خویش بر قضیه مذکور ایراد کرده است که«یعنی که خدا هم معطی وجود است و هم مذوت ذات، یا هم جاعل وجود اشیاء است و هم جاعل ذات آنها.این مطلب، مخالف عقیده جمهور فلاسفه ماست که یا فقط ماهیت اشیاء را مجعول می‏دانند و یا وجود آنها را.»

این اعتقاد که « همه وقایع علل خود را دارند » خاص « دیدگاه طبیعت گرایانه » نیست: طبیعت گرایی می کوشد اثبات کند که همه وقایع علل طبیعی دارند اما خود اصل علیت را مسلم می شمرد. این سخن چیزی بیش از بازی با کلمات است، چون علیت در همه بحث های کلامی با خداشناختی گذشته نقشی مهم ایفا کرده است. برهان های خداشناختی قرون وسطی، «دراثبات» وجود خدا، غالبا مبتنی بر اصل علیت بود

ترجمه یحیی شعبانی: با در نظر گرفتن انسان کاملاً رشدیافته‌، اکنون می‎توان به‌سراغ پرسش دوم رفت: چنین سنجه‎ای چه می‎تواند به انسان مدرن غربی اعطا کند؟ برای پاسخ، نیازمند ارزیابی غرب امروز و برخی شباهت‌ها با بسط تاریخی آنیم. جوامع تکنولوژیک و علمی، مبتنی بر تعارضات فردی یا اجتماعی‎اند.

روسو روزى گفته بود: «آنچه خشم ما را برمى انگیزد ماهیت چیزها نیست، بدخواهى است.» این گفته احتمالاً در مورد اکثر افراد بشر صدق مى کند. اما در سده هجدهم بعضى از آلمانى ها بودند که این حکم آشکارا در موردشان صادق نبود. آنان نه صرفاً از بدخواهى اشخاص، بلکه از ماهیت چیزها به خشم مى آمدند. یکى از ایشان ایمانوئل کانت بود

منطق ارسطویی (منطق حملی) از طریق ترجمه مستقیم و بی واسطه آثار ارسطو، و منطق رواقی ـ مگاری (منطق شرطی) با ترجمه غیرمستقیم و به واسطه برخی متون لاتینی جالینوس، اسکندر افرودیسی و بوئتیوس مربوط به نخستین سده های میلادی به جهان اسلام راه یافت. پس از دو قرن تلاش برای ترجمه، شرح، تقریر و تفهیم میراث منطقی یونانیان، با ظهور ابن سینا «دوره ابداع و نوآوری» فرا رسید. ابداعات منطقی و منطق های ابداعی ابن سینا، به ویژه دو نظریه «قیاس اقترانی شرطی» و «موجهات زمانی» که با تلاش های دویست ساله بعدی تا زمان خواجه نصیرالدین طوسی به کمال و استواری رسید

بنابر روایت شاهنامه، چند ماه پس از کشته شدن سیاوش در توران به فرمان افراسیاب، فریگیس،زن سیاوش و دختر افراسیاب، فرزندی می زاید به نام خسرو. افراسیاب به علت پیشگوییهایی که درباره کیخسرو کرده اند، از او بیمناک است، ولی سر انجام از کشتن کودک چشم می پوشد، بدین شرط که پیران او را به شبانان سپارد تا در میان آنان بزرگ شود تا مگر از نژاد خود چیزی نداند. چون کودک به هفت سالگی می رسد، پیران او را به نزد افراسیاب می آورد و کیخسرو به سفارش پیران خود را در حضور افراسیاب به دیوانگی می زند و بدین ترتیب از مرگ می رهد.

سال هایی که مداخل محدثان شیعی را برای مرکز دائره المعارف آقای بجنوردی می نوشتم چنانکه در شماری از مداخل مربوطه نوشته ام و منتشر شده به اهمیت فهارس قدیم حدیثی شیعه که رجال نجاشی و فهرست شیخ بر اساس آنها نوشته شده پی بردم. البته اصل فکر را از مرحوم آقای بهبودی در کتاب معرفة الحدیث و همچنین با تأمل در نوشته های رجالی آیة الله شبیری زنجانی گرفته بودم.