ادبیات

از ملاعبدالله یزدی شهابادی (د 981ق/1573م). به نوشتۀ «ذریعه 6/71» حاشیه‌ای است بر حاشیۀ نظام‌الدین عثمان خطایی (یا خطابی) بر «شرح تلخیص المفتاح، مختصر» (نک‍ : هف‍‌ )تفتازانی و «حاجی خلیفه 1/476» آن را حاشیه‌ای بر همان «شرح تلخیص المفتاح، مختصر» می‌داند و از خطایی نامی نمی‌برد.

در مجموعه خرده‌فرهنگ‌نامه‌های ناشناخته، با یک دستنویس، با سواد متوسط که در پایان این یکی خود را «بدرعلی ابن ابوالقاسم اسمعلو» نام برده.

از ناشناسی که شاید نام او در بخش نانوشتۀ دیباچه بوده است، که از بجا ماندۀ دیباچه برمی‌آید، نگارنده، نخست رسالۀ «الاستعارات» (نک‍ : هف‍‌ ) ابوالقاسم سمرقندی را گزیده «بلوغ الادب» نامیده است، سپس آن گزیده را خود شرح کرده است و می‌گوید «بلوغ الادب» را مانند متن در 3 «عقد» ساخته بودم و این شرح نیز به همان ترتیب و حامل متن است.

از رامی تبریزی، شرف‌الدین حسن بن محمد (د 795ق/ 1393م). در 16 «صنعت» به نام «بدایع الصنایع» ساخته. در نسخۀ در دست نام نگارنده نیامده است. نمایۀ این 16 صنعت را در دیباچه آورده است...

از ابونصر اسماعیل بن حماد جوهری، از مردم فاراب (د 393ق). واژه‌ها است به ترتیب حرف پایانی، در 28 «باب» و نخستین حرف را در «فصل»هایی داده، تنها واژه‌های صحیح را آورده است.

از ناشناسی پیش از 3 ع 2/974ق، که تاریخ نسخه و یا تاریخ نگارش است. گویا جز فرهنگنامه‌هایی است که برادرم در «فرهنگنامه‌های عربی به فارسی» نشان داده‌اند.

متن از سکاکی (مفتاح العلوم)، تلخیص از خطیب دمشقی، شرح از سعدالدین تفتازانی (د 792ق/1390م).

از عطایی نیشابوری، امیر سید برهان‌الدین عطاءالله بن محمود حسینی مشهدی (د طوس، شوال 919ق/1513م) به نام امیر علی‌شیر نوایی، در 10 ج 2/899ق، که در دیباچه از وی به اشاره نام می‌برد...

از انجوی شیرازی، جمال‌الدین حسین.

ناشناسی از سدۀ 8ق به آن سو. چنان می‌نماید که یکی از ترک‌زبانان، عبارت‌های کوتاه فارسی را گرد آورده.

از تفتازانی، سعدالدین مسعود (د 792ق).