مقالات

نمایش تا از مورد
نتیجه جستجو برای :
  • استیونسن | اِستیوِنسِن \ [e]stivense(o)n\ ، جرج (1781- 1848م/ 1195-1264ق)، مهندس انگلیسی و مخترع اصلی لکوموتیو راه‌آهن.
  • استیونز | اِستیوِنز\ [e]stivenz\ ، جان‌ لوید (1805-1852م/ 1220-1268ق)، حقوق‌دان، کاوشگر و باستان‌شناس آمریکایی. او با کشف ویرانه‌های برجامانده از تمدن مایا در آمریکای مرکزی و مکزیک (1839-1840 و 1841-1842م)، باستان‌شناسی آمریکای میانه را بنیاد نهاد.
  • استیونز | اِستیوِنز \ [e]stivenz\ ، جان (1749-1838م/ 1162-1253ق)، حقوق‌دان و مخترع آمریکایی و مروج استفاده از نیروی بخار برای حمل‌‌و‌نقل. او در به تصویب رسیدن قوانین ثبت اختراع در آمریکا (1790م) نقش مهمی داشت.
  • استیونز | اِستیوِنز \ [e]stivenz\ ، جِیمز(1880 یا 1882-1950م/ 1258 یا 1260-1329ش)، داستان‌‌نویس و شاعر ایرلندی. او از چهره‌های شاخص نوزایی ادبی ایرلند بود. فلسفۀ وحدت وجودی او در دو دسته از آثارش آشکار است: داستانهای پریان، که در محله‌های فقیرنشین دابلین رخ می‌دهند، جایی که او دوران کودکی‌اش را گذراند؛ و شعرهایی که با ...
  • استیونسن | اِستیوِنسِن \ [e]stivense(o)n\ ، چارلز لِسلی (1908-1979م/ 1287-1357ش)، فیلسوف آمریکایی. او در شهر ‌سینسیناتی در ایالت اُهایو زاده شد و در 1935م دکترای خود را از دانشگاه هاروارد گرفت. در 1939م استادیار دانشگاه یِیل، و در 1946م استادیار فلسفه در دانشگاه میشیگان شد. او در 1948م به درجۀ استادی ارتقا یافت.
  • استیونسن | اِستیـوِنسِـن \ [e]stivense(o)n\ ، رابِـرت (1803- 1859م/ 1218-1276ق)، مهندس برجستۀ انگلیسی دورۀ ویکتوریا در رشتۀ راه و ساختمان. او سازندۀ بسیاری از پلهای با دهانۀ عریض برای راه‌آهن بود که از آن میان، پل بریتانیا بر روی تنگۀ مِنای در وِیلز شمالی از همه مهم‌تر است.
  • اسحاق |
  • اسحاق بن احمد سامانی | اسحـاقِ بـنِ احمدِ سامانـی \eshāq-ebn-e ahmad-e sāmāni\ ، ابـویعقـوب (د 301ق/ 914م)، از امیـرزادگـان بـنـام سامانی که در روزگار امارت نصر بن احمد بن اسماعیل در سمرقند به ادعای فرمانروایی برخاست.
  • اسحاق، امامزاده | آرامگاه اسحاق ابن موسی‌ بن جعفر (ع)، معروف به مشهد نور، از بناهای دورۀ سلجوقی در شهرستان گرگان.
  • اسحاق ترک | اسحاقِ تُرک \ eshāq-e tork\ ، از داعیان ابومسلم خراسانی (ه‍ م) در نیمۀ نخست سدۀ 2ق. اطلاعات ما دربارۀ وی به هنگام جنبش پیروان ابومسلم که در سدۀ 2ق، پس از قتل ابومسلم رخ داد، بسیار اندک، و تقریباً منحصر به الفهرست ابن‌ندیم (ص 408) است.
  • اسحاق بن حسین | اسحاقِ بنِ حسین \ eshāq-ebn-e hose(a)yn\ ، مؤلف کتـاب جغرافیـایی آکام المرجان.
  • اسحاق بن ناتان قرطبی | اسحاقِ بنِ ناتانِ قُرطُبی \eshāq-ebn-e nātān-e qortobi\ ، مترجم عربی سدۀ 14م از مردم قرطبه (کُردُبا) در جنوب اسپانیا. او احتمالاً در اوایل سدۀ 14م در این شهر (یا به روایتی در شاطبه/ خاتیوا) زاده شد و در میانۀ این سده و به‌ویژه در 1347م در مایورکا به ترجمه مشغول بود (اشتاین‌اشنایدر، «ترجمه‌ها...»، 362، «آثار ع...
  • اسحاق بن عمران | اسحاقِ بنِ عِمران \ eshāq-ebn-e emrān\ ، مـلـقـب بــه سم ساعه و صاحب اطریفل (د 279ق/ 892م)، پزشک پرآوازۀ مسلمان.
  • استیونسن | اِستیوِنسِن \ [e]stivense(o)n\ ، رابِرت لوییس بَلفِر (1850-1894م/ 1267-1312ق)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس و شاعر اسکاتلندی؛ چندین شاهکار ادبیات کودکان و نوجوانان به قلم اوست که جزیرۀ گنج (1883م؛ ترجمۀ فارسی: 1316ش) معروف‌ترین آنهاست.
  • استیوئرت |
  • اسحاق | اسحاق \ eshāq\ ، یا اسحٰق، ضبط فارسی و عربی نام عبری ییسحاق یا ییصحاق، به معنای «می‌خندد» یا «خندان»، که از نامهای مردان است. صورتهای نگارش و تلفظ این نام در برخی زبانها اینهاست:
  • اسحاق | اسحاق (ع) \ eshāq\ ، پیامبر و نیای قوم بنی‌اسرائیل که در قرآن کریم بارها از او یاد شده است.
  • اسحاق بن حنین | ابویعقوب اسحاق بن حنین بن اسحاق عبادی (د ربیع‌الآخر 298/ دسامبر 910)، پزشک و مترجم آثار علمی یونانی.
  • اسحاق بن سلیمان اسرائیلی | ابـویعقـوب (ح 241 - پـس از 341 ق/ 855 -952م)، پزشک پرآوازه و فیلسوف نوافلاطونی یهودی. او اهل مصر، و شاگرد اسحاق بن عمران (ه‍ م) و نیز استاد ابن‌جزار (ه‍ ‌م) بود.
  • اسد |
  • اسحاق نینوایی | اسحاقِ نِینَوایی \ eshāq-e neynavāyi\ ، یا اسحاق سوری (د ح 700م/ 81 ق)، اسقف نِسطوریِ نینوا (نزدیک موصل کنونی در عراق). او از نویسندگان بزرگ کلیسای شرق در عرفان و امور معنوی بود و در سراسر جهان مسیحی شرق از آباء روحانی بزرگ شمرده می‌شود.
  • اسخریوطی |
  • اسخوتن | اِسخوتِن \ [e]sxo(ow)ten\ ، ویلِم کُرنِلیس (کُرنِلیسُن) (1567؟-1625م/ 975؟-1034ق)، دریانورد نامدار هلندی. او در کاوشی دریایی در 1615-1616م توانست مسیر جدیدی به نام گذرگاه درِیک را کشف کند که جنوبی‌ترین نقطۀ آمریکای جنوبی را دور می‌زند و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس می‌پیوندد.
  • اسحاق موسلی، ابومحمد | اسحاقِ موصِلی \ eshāq-e museli\ ، ابومحمد اسحاق بن ابراهیم بن ماهان (که در اسلام به میمون تغییر یافت) بن بهمن ابن نسک (ح 150-235ق/ 767-849م)، بزرگ‌ترین موسیقی‌دان عرب (در نظر نویسندگان کهن)، شاعر، ادیب، عالم و ندیم 5 تن از خلفای عباسی.
  • اسد بن عبدالله قسری | اسدِ بنِ ‌عبداللهِ ‌قَسری \asad-ebn-e abd-ol-lāh-e qasri\، ابــوالمنذر (د 120ق/ 738م)، امیر خراسان در اواخر دوران اموی.
  • اسدآباد | اسدآباد \ asad-ābād\ ، شهر و مرکز استان کُنَرِ افغانستان. این شهر در´15 °71 طول شرقی و´87 °34 عرض شمالی قرار دارد (دوپری، 728). نام پیشین آن چغه‌سرای \ čaqa-sarāy\ و چَغان‌سرای بود. اسد‌آباد در موقعیت مناسبی در محل تلاقی جاده‌های نورستان (کافرستانِ سابق) و چِترال و در امتداد رود کنر و شاخۀ اصلی آن، یعنی رود پ...
  • اسد بن فرات | اسدِ بنِ فُرات \ asad-ebn-e forāt\ ، ابوعبدالله (142-213ق/ 759-828م)، فقیه، قاضی و از عوامل مؤثر در تدوین فقه مالکی.
  • اسدآباد | اسـدآباد \ asad-ābād\ ، شهـر و شهرستـانـی در غـرب استان همدان.
  • اسدالله اصفهانی | اسـداللهِ‌ اصـفـهـانـی \ asad-ol-lāh-e esfa(e)hāni\ ، شمشیر‌ساز نامدار ایرانی سدۀ 11ق/ 17م. پژوهشگران سدۀ اخیر او را هم‌زمان با شاه عباس یکم صفوی (سل‍ : 996-1038ق/ 1588-1629م)، و حتى برخی وی را شمشیر‌ساز این پادشاه شمرده‌اند (EI 2، ذیل «اسدالله‌ اصفهانی»؛ اشتوکلاین،2575 ؛مایِر،26-27؛ «کاتالوگ...»، 330).
  • اسد | اسد \ asad\ ، نام و تخلص چند شاعر پارسی‌زبان که در سده‌های 10 تا 12ق/ 16 تا 18م در ایران و هندوستان می‌زیستند.
  • اسدالله شیرازی | اسـداللهِ شـیـرازی \ asad-ol-lāh-e širāzi\ (د 1269ق/ 1853م)، خوش‌نویس نامدار قلم نستعلیق. او در دربار محمدشاه قاجار سمت «کاتب سرکاری» و لقب «کاتب السلطانی» داشت (بیانی، احوال و آثار...، 1/ 60-61).
  • اسدالله کرمانی | اسداللهِ کرمانی \ asad-ol-lāh-e kermāni\ ، اسدالله بن بایزید صادقی صوفی کرمانی (د 892 ق/ 1487م)، استاد خوش‌نویس قلمهای 6گانه (ثلث، نسخ، تعلیق، ریحان، محقَّق و رِقاع) (حاجی‌خلیفه، 711؛ مستقیم‌زاده، 113؛ ایرانی، 119-120).
  • اسد، حافظ | اسد \ asad\ ، حافظ (در عربی: حافظ الأسد) (1930-2000م/ 1309-1379ش)، رئیس‌جمهوری سوریه (1971-2000م/ 1349-1379ش). او ثبات را به سوریه بازگردانید و حضور قدرتمند این کشور را در خاورمیانه تثبیت کرد.
  • اسدالله شوشتری | اسداللهِ شوشتری \ asad-ol-lāh-e šuštari\ ، یا اسدالله تُستَری (ح 1186-1234ق/ ح 1772-1819م)، فرزند اسماعیل، از فقیهان اصولی و محقق امامیه و نویسندۀ مقابس الانوار. او را کاظمی، دزفولی و انصاری نیز خوانده‌اند (آقابزرگ، طبقات...، 122؛ خلیلی، 80).
  • اسد کاشی | اسدِ کاشی \ asad-e kāši\ (د 1048ق/ 1638م)، از شاعران عارف‌مسلک کاشان در عصر صفوی. او در قهپایۀ اصفهان زاده شد (نصرآبادی، 209؛ علی حسن خان، 23)، اما بیشتر زندگی خود را در کاشان گذراند و از این رو، به کاشی شهرت یافت.
  • اسد بن موسی | اسدِ بنِ موسى \ asad-ebn-e musā\ (132- 212ق/ 750- 827م)، فرزند ابراهیم بن ولید بن عبدالملک اموی، محدث و فقیه مصری و مؤلف کتاب الزهد، از قدیم‌ترین تألیفات برجای ماندۀ اسلامی.
  • اسدراس | اِسدراس \ esdrās\ ، صورت یونانی‌شدۀ عِزرا در زبان عبری، و نام دو کتاب از مجموعه کتابهای آپوکریفا (ه‍ م). کتابهای آپوکریفا به باور بسیاری از مسیحیان، جزئی از کتاب مقدس اند و معمولاً بین عهد قدیم و عهد جدید قرار می‌گیرند. در برخی نسخه‌های کتاب مقدس، کتابهای عزرا و نحمیا (از کتابهای عهد قدیم) نیز اسدراس خوانده ش...
  • اسدیه | اَسَدیه \ asadiy[y]e\ ، شهر و مرکز شهرستان درمیان در استان خراسان جنوبی. این شهر با 180‘2 متر ارتفاع و موقعیتی پایکوهی، در ´57 °59 طول شرقی و ´57 °32 عرض شمالی جغرافیایی ( فرهنگ جغرافیایی آبادیها...، 7؛ قس: فرهنگ جغرافیایی ایـران، 17)، و در کنـار جـادۀ بیـرجند ـ دستگرد قـرار دارد (نک‍ : همان‌جا).
  • آسدوادزادوریان | آسـدوادزادوریـان \ āsduādzāduriyān\ ، سِت‌‌ خان (د 1258ق/ 1842م)، از رجال روزگار فتحعلی شاه و از نزدیکان عباس‌میرزا، نایب‌السلطنه.
  • اسدی طوسی | اسـدیِ طـوسی \ asadi-ye tusi\ ، ابـومنصـور (ابـونصـر) علی بن احمد (د ح 465ق/ 1073م)، شاعر و لغت‌شناس پرآوازۀ ایرانی.
  • اسدود | اَسدود \ asdud\ ، يكی‌ از 5 شهر فلسطين‌ باستان‌. اين‌ نام‌ را به‌ صورت‌ اِسدود (نک‍ : PR, 1528؛ هورویتس، 296؛ دباغ، 1(2)/ 29) و سدود (عطاءالله، 72، 102، 190؛ رافق، 765) نيز نوشته‌اند. جغرافی‌‌دانان‌ مسلمان‌ آن‌ را ازدود آورده‌اند (مقدسی، 277؛ مسعودی، 273؛ ابن‌خردادبه، 76). در تورات‌ به صورت‌ اشدود (یوشع، 22:1...
  • اسراء |
  • اسرار |
  • اسراء | اِسراء \ esrā[ˀ]\ ، هفدهمین سورۀ قرآن مجید، دارای 12 رکوع، 111 (یا 110) آیه، 563‘1 کلمه و 460‘6 حرف.
  • اسرار التوحید |
  • اسرائیل |
  • اسرار گنج دره جنی | اسرارِگنجِ درۀ جِنّی \ asrār-e ganj-e darre-ye jenni\ ، با عنوان کاملِ « اسرار گنج درۀ جنی: یک داستان از یک چشـم ‌انـداز»، رمـانی‌‌ سیـاسـی ـ اجتماعی‌ از ابراهیم‌ گلستـان (ز 1301ش). گلستان این رمان را بر پایۀ فیلمی که به همین نام ساخته بود، در 1353ش نوشت.
  • اسرافیل | اسرافیل \ esrāfil\ ، در روایات اسلامی، نام فرشته‌ای از ملائکۀ مقرب که بیشترین شهرت او به دمیدن در صور به هنگام برپاییِ قیامت است.
  • اسرائیلیات | اسرائیلیات \ esrāˀiliyāt\ ، اصطلاحی‌ در معارف‌ اسلامی، به‌ویژه در تفسیر و علوم حدیث، و آن به دسته‌ای از روایات و قصص و مفاهیم گفته می‌شود که نه در قرآن و احادیث‌ ‌‌‌نبوی، ‌‌بلکه در تعالیم امم سالفه، به‌ویژه بنی‌اسرائیل، ریشه دارند و حاصل جریانی از داستان‌سرایی، اسطوره‌پردازی و وجوهی دیگر از تعالیم غیراصیل است...
  • اسرم | اَسرَم \ asram\ ، روستایی در بخش میان‌ دورودِ شهرستان ساری در استان مازندران (سرشماری...، 46) که با حدود 50 متر ارتفاع، در ´38 °36 عرض شمالی و ´18 °53 طول شرقی جغرافیایی (مفخم، 25) و 16 کیلومتری شمال شرقی شهر ساری قرار دارد ( فرهنگ جغرافیایی...، 36).

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: