کمتر از یک سال در ایران بود و گذاشتند بماند اما همین مدت هم کفایت می‌کرد تا او به قضاوتی درست درباره ایران و ایرانیان برسد. او که مساعی خود را مصروف آن کرد تا امور مالی ایران را نظم و نظام بخشد، اما عمال داخلیِ خارجی‌های مستقر در ایران، آنقدر کارشکنی کردند تا «ویلیام مورگان شوستر» (William Morgan Shuster) عطایش را به لقایش بخشید و به سرزمین خود بازگشت.

کتاب «تاریخ ایران؛ پژوهش آکسفورد» نگاهی یکسان به دوره‌های مختلف تاریخ ایران دارد. مؤلفان این کتاب مورخ، زبانشناس و متخصص در زمینه مطالعات ایرانی هستند. «تاریخ ایران» کتابی ارزنده و درخور توجه از نشریات دانشگاه آکسفورد است. این کتاب در عین مجمل بودن، منبعی راهگشا، مفید و قابل اعتماد درباره تاریخ ایران است.

سیدعلی‌سینا رخشنده‌مند: غلامرضا اعوانی، استاد سابق گروه فلسفه دانشگاه شهید بهشتی، چهره ماندگار سال 1382، عضو پیوسته فرهنگستان علوم، رئیس انجمن حکمت و فلسفه ایران و رئیس سابق موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و... آثار و تالیفات سترگ و ستودنی از خود به‌جای گذاشته ‌است و هم‌چنان به‌عنوان یک آکادمیسین پرتلاش و دلسوز به کار خود ادامه می‌دهد و همواره بخشی از بار فرهنگی ایران زمین را در دهه‌های اخیر بر دوش داشته است.

به اطلاع علاقه‌مندان، صاحب‌نظران و پژوهشگران کشور می‌رساند برنامه دومین روز همایش اصلی ابعاد انسانی- اجتماعی کرونا در ایران، روز یکشنبه مورخ 11 خردادماه 1399 مطابق پوستر ذیل خواهد بود.

به کوشش پژوهشکده دانشنامه‌نگاری برگزاری همایش اصلی 4 روزه ابعاد انسانی- اجتماعی کرونا در ایران آغاز می شود. به اطلاع علاقه‌مندان، صاحب‌نظران و پژوهشگران می‌رساند باتوجه به برگزاری پیش‌نشست‌های دوازده‌گانه همایش ابعاد انسانی- اجتماعی کرونا در ایران طی ماه‌های فروردین و اردیبهشت 1399 برنامه افتتاحیه و سخنرانی‌های روز نخست همایش، شنبه 10 خردادماه 1399 مطابق پوستر ذیل خواهد بود.

به گزارش روابط عمومی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، نشست مجازی «خیام و رباعیات» روز یکشنبه، 28 اردیبهشت‌ماه 1399، به مناسبت روز بزرگداشت حکیم عمر خیام نیشابوری، با سخنان سیدعلی میرافضلی و الوند بهاری در صفحۀ اینستاگرام این مؤسسه برگزار شد.

مختصرى در شرح احوال ناصر‌خسرو قبادیانى بگذشت ز هجرت پس سیصد نود و چهار بگذاشت مرا مادر بر مرکز اغبر ابومعین حمیدالدین ناصربن خسروبن حارث قبادیانی بلخی از شاعران و نویسندگان توانای ایران در سال ۳۹۴ ق، در قبادیان، از نواحی بلخ به دنیا آمد.

گاه در تاریخ حیات یک فرد یا یک ملّت حوادثی به ظاهر نه چندان مهم و قابل اعتنا پیش می آید که مسیر زندگی آن فرد و آن ملّت را تغییری بنیادی می دهد. آغاز چنین تغییراتی را معمولاَ «نقطۀ عطف» می خوانیم. اتفاقی ظاهراً عادّی که در اواسط قرن نوزدهم در انگلستان رخ داد و منجرّ به حضور باور نکردنی خیام در آن کشور و، سپس، در سراسر جهان شد، ترجمۀ رباعیات این حکیم اندیشمند به قلم ادوارد فیتزجرالد (۱۸۰۹-۱۸۸۳) بود. اگر این اتفاق نمی افتاد، آیا باز هم خیام همین شهرت و اعتباری را پیدا می کرد که حدود دویست و پنجاه سال اخیر در جهان داشته است؟ قرائن نشان می دهد که پاسخ این پرسش منفی است.

یكی از مؤثرترین نشریات دوره قاجاریه و عصر مشروطه هفته‌نامه صور اسرافیل بود، این نشریه، ابتدا با مدیریت میرزا جهانگیر‌خان شیرازی و سرمایه میرزا قاسم‌خان تبریزی و دبیری و قلم میرزا علی‌اكبرخان قزوینی (دهخدا) تهیه و منتشر می‌شد. سرلوحه روزنامه به خط نسخ درشت نوشته می‌شد و بالا‌تر از سرلوحه، تصویر فرشته آزادی بود که در صور می‌دمید و گروهی او را به یکدیگر نشان می‌دادند و در بالا و پایین آن هم دو آیه از قرآن کریم از سوره یس و مومنون نوشته شده بود.

علی‌اکبر سیاسی در گروهی از 23 نفر دانشجو به سرپرستی مسیو ریشار خان به پاریس رفت و پس از مدتی در دانشگاه روآن به تحصیل مشغول شد؛ در همان زمان نام خانوادگی «سیاسی» را با اشاره به دوره تحصیلش در مدرسه سیاسی تهران، برگزید. به خاطر درگیری جنگ جهانی اول ناچار شد به ایران بازگردد.

«شاهنامه» را آد‌م‌‌های بسیاری است. هنگامی‌که این دفتر سترگ و شگرف را باز می‌کنیم، با داستان‌ها و ماجراهای زیادی روبه‌رو می‌شویم: شیرین و تلخ؛ جان‌افزا و جان‌گزا؛ زیبا و زشت؛ پسند و ناپسند؛ و در هر داستان، آدم‌‌های چندی چهره‌گشایی می‌کنند.

«حکیم عمرخیام نیشابوری، یگانه بلبل دستان سرای گلشن شعر و شاعری ایران است که ترانه‌های دلپذیر و نغمات شور انگیز او دنیا پسند است؛ تا کنون هیچ یک از شعرا و نویسندگان و حکما و اهل سیاست این سرزمین به اندازه ی او در فراخنای جهان شهرت عام نیافته اند.» (مجتبی مینوی)

صفحه اول روزنامه های امروز دهم خرداد

از وداع با «علی‌اکبر سیاسی» سی‌سال گذشت. او جز آنکه پایه‌گذار علم روان‌شناسی نوین (علم‌النفسِ قدیم) در ایران است، برای نهاد دانشگاه در این کشور پدری کرد و یکی از مجموعه کسانی بود که کوشید تا دانشگاه در ایران شکل بگیرد و درست شکل بگیرد، و این جز تلاش‌های او برای ایجاد دانشسرای مقدماتی و عالی است.

سی‌اُم اردیبهشت به نام روز ملی «ایران‌شناسی» نام‌گذاری شده است. این روز، یکی از روزهای هفته میراث فرهنگی است اما سبب و نسب علمیِ مشخصی برای این نهاده شدن وجود ندارد. هرچند به همین بهانه، فرصت را مغتنم شمرده‌ایم و نگاهی گذرا به سنت ایران‌شناسی در امریکا انداخته‌ایم.