اخبار

ژاله آموزگار گفت: به عنوان یک استاد دانشکده ادبیات همیشه افتخار کردم. نمی‌خواهم تحقیقات استادان سایر رشته‌ها را بی‌ارزش کنم، ولی به عنوان یک ایرانی می‌توانم بگویم اگر می‌توانیم سرمان را در دنیا بلند کنیم، به‌خاطر زبانمان و ادبیاتمان و تفکرمان، و به فلسفه‌ای که در همین دانشکده توسط استادان درجه یک درس داده شده است.

بیست و پنجمین نشست «صد کتاب ماندگار قرن» به بررسی کتاب «میرزا کوچک خان، سردار جنگل» تألیف ابراهیم رضازاده فخرایی اختصاص یافت.

«هادی حق‌بین»، شهردار منطقهٔ یک تهران پنج‌شنبه، بیستم دی، با حضور در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی با «کاظم موسوی بجنوردی»، رئیس این مؤسسۀ دانشنامه‌نگاری دیدار کرد.

با ابوالفضل خطیبی، از روزگار تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و از وقتی که گاه و بی گاه به مناسبت همایش‌های سالانه بزرگداشت فردوسی به مشهد می‌آمد، از نزدیک آشنا شدم. در آن روزها همکاری او با دکتر خالقی مطلق در تصحیح «شاهنامه»، زبانزد و شهره خاص و عام بود

هشتصدمین شب از سلسله شب‌های «بخارا» به کتاب تازه منتشرشده «شاهنامه، از ستیز تا ستایش» با عنوان دوم «فردوسی و شاهنامه به روایت شاعران ایران، از فرخی سیستانی تا شفیعی کدکنی» اختصاص داشت.

مسعود کوهستانی‌نژاد، پژوهشگر تاریخ گفت: در برخی مراکز وضعیت اسناد بسیار اسفبار است، بسیاری از این اسناد تنها بریده جراید است و ضعف زیادی در فهرست هم دارد، نکته مهم این است که اسناد را باید مکاتبات دولتی یا شخصی دانست.

رضا بیات، مصحح «علی‌نامه» با اشاره به جایگاه ادبیات شیعی در تاریخ ایران بر این نکته تأکید کرد که مدح امام علی(ع) در شعر فارسی و حتی در نزد شاعران سنی مذهب نیز امری آشکار است. روند حرکت شیعه در ایران در قرون بعد از سرایش علی‌نامه اهمیت بسیاری دارد و می‌توان نتیجه گرفت که تشیع یک پدیده ریشه‌دار تاریخی در ایران بوده است.

سندشناسی در ایران چنان که باید علم شناخته نمی‌شود و عمر کوتاهی دارد که نزدیک به ۶۰ سال از آن می‌گذرد.

شماره ۶۸ روزنامه رعد، مورخ ۲۷ شعبان سال ۱۳۳۲ قمری (۲۰ سرطان یا تیر۱۲۹۳) که مقارن با روز تاجگذاری احمد شاه منتشر شده، در چهارصفحه روی پارچه حریرمانند چاپ شده و سرمقاله آن را هم سید ضیاءالدین طباطبایی، مدیر روزنامه نوشته و به احمد شاه هدیه کرده است.

نام سیدجعفر شهیدی به «موسسه دهخدا» گره خورده است؛ از مفاخر کشور در عرصه ادبیات، تاریخ و لغت‌نامه‌نویسی که سال ۱۳۷۴ نه تنها منزل مسکونی‌اش را به شهرداری نارمک واگذار کرد، حتی هدایایی که بنیاد شهید به واسطه شهادت فرزندش ارسال می‌کرد را قبول نمی‌کرد.