اخبار

پژوهشگر موسیقی و ادبیات گفت: موسیقی مورد استفاده در زورخانه با ساز زنگ تا موسیقی و آوازی که هنگام شاهنامه خوانی در قهوه‌خانه ها استفاده شده تا اوج هنر موسیقی در ارکستر بزرگ سمفونی و اپرا حاکی از آن است که شاهنامه همواره با فرهنگ موسیقیایی ایرانیان عجین بوده است.

میرجلال‌الدین کزازی شاهنامه‌پژوه عقیده دارد: شمار زنان نیک، پسندیده، ستوده (در شاهنامه) بیش از مردانی است که از این ویژگی ها برخوردارند؛ ما زنانی را در شاهنامه می‌یابیم که به راستی برتر از مردانند.

حاصل پژوهش گرایی‌این شده است که هر دو بال پژوهش و آموزش دانشگاه شکسته و ناتوان هستند. اکنون حکمرانی و حکمرانان آموزش عالی با‌این پرسش جدی رو به رو شده‌اند که: پژوهش‌گرایی منجر به چرخش پژوهشی دانشگاه‌ها نشد، حال جز تخریب آموزشی دستاوردی داشت؟

یاحقی، نسخه‌های خطی را نیاکانِ خاموش ما خواند که هر گاه به سراغ آن‌ها برویم و با آنها گفتگو کنیم به ما لبخند می‌زنند و تجربیات و اطلاعات‌شان را در اختیار ما می‌گذارند.

زنده‌ یاد محمدرضا باطنی، از دوستان و همکاران قدیمی‌ام بود؛ سال 1348، دو سال پیشتر از من وارد گروه زبان‌شناسی دانشگاه تهران شد و همان سال از پایان‌نامه دکترای خود با عنوان «توصیف ساختمان دستوری زبان‌ فارسی» بر اساس نظریه مقوله و میزان هلیدی، زبان‌شناس مشهور بریتانیایی دفاع کرد. همان سال هم نتیجه این پایان‌نامه از سوی نشر امیرکبیر منتشر شد.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به مناسب روزهای ملی بزرگداشت فردوسی و خیام نیشابوری همایش بین المللی «حکیمان خراسان؛ از حکیم طوس تا حکیم نیشابور» را دوشنبه ۲۷ اردیبهشت ماه از ساعت ۱۴:۰۰ تا ۱۶:۰۰ در فضای مجازی برگزار می‌کند.

ژاله آموزگار با اشاره به دوستی دیرینه خود با محمدرضا باطنی می‌گوید: بدون اغراق او از نوادر روزگار بود.

امروز، روز جهانی زنان در ریاضیات نام دارد، مناسبتی به یاد نابغه ایرانی فراموش نشدنی که با نبوغش دنیا را متاثر کرد.

علی‌اکبر غفاری را به عنوان بنیانگذار مکتبةالصدوق و خادم قرآن در عرصه پژوهش می‌شناسند. نقش او در دهه‌های گذشته در احیای میراث بزرگ شیعه در حوزه و دانشگاه نقشی برجسته و نمایان بود و اگرچه لباس روحانیت را بر تن نداشت اما به حق بار مسوولیت روحانیت شیعه را به دوش می‌کشید.

کتاب «تاریخ فلسفه‌‌ی معاصر غرب» نوشته‌ی بهمن پازوکی به‌تازگی به همت مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران منتشر شده است. منظور از «فلسفه‌ی معاصر» در عنوان این کتاب فلسفه‌ی قرن بیستم است، به‌استثنای کی‌یرکگور که به قرن نوزدهم تعلق دارد؛ اما شرح اندیشه‌اش به لحاظ تأثیر به‌سزایی در اینجا آمده که در فلسفه‌ی معاصر به‌طور کل در اندیشه هایدگر و به طول خاص در یاسپرس داشته است.