اخبار

امروز، 18 بهمن، مراسم پایانی سی‌و‌سومین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران با حضور حسن روحانی‌، رئیس‌جمهوری کشورمان در تالار وحدت برگزار می‌شود. یکی از گروه‌هایی که آثار متعددی در مرحله دوم داوری جایزه کتاب سال دارد، حوزه تاریخ است. 14 عنوان کتاب در حوزه تاریخ به مرحله دوم داوری سی‌و‌سومین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی راه پیدا کرده‌اند؛ آثاری که بخش‌های مختلفی از تاریخ را پوشش داده‌اند. در این گروه 205 اثر در مرحله اول داوری جایزه کتاب سال حضور‌ داشته‌اند که از این میان 14 اثر به مرحله دوم سی‌و‌سومین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی راه یافته‌اند.

موسسه ترجمان علوم انسانی کتاب «استعمارزدایی از روش» را نقد و بررسی می کند. کتاب «استعمارزدایی از روش» نوشته لیندا اسمیت، ترجمه احمد نادری و الهام اکبری با حضور ابراهیم فیاض و مسعود کوثری در محل موسسه «ترجمان علوم انسانی» و در برنامه عصر ترجمان نقد و بررسی می شود.

حسین فتاحی معتقد است جریان ادبیات انقلاب متوقف شدنی نیست و تا چند نسل آتی، نویسندگان مختلف درباره حوادث انقلاب، دست به خلق ادبی خواهند زد.

غلامحسین ابراهیمی دینانی در برنامه معرفت گفت: انسان تنها موجودی است که به مرگ خود و به فراسوی مرگ خود نیز می‌اندیشد. انسان حلقه اتصال این جهان و جهان دیگر است.

بیستمین کارگاه خانه اخلاق پژوهان جوان با موضوع «ساماندهی اخلاق اجتماعی در جامعه و حکومت دینی؛ چگونه؟ چرا؟» با ارائه حجت الاسلام دیبا برگزار می شود.

امام به حذف هیچ جریانی راضی نبود دکتر صادق طباطبایی چهره‌ای نام آشنا در تاریخ انقلاب اسلامی بود که خود از خانواده‌ای روحانی با نسبت‌های خانوادگی نزدیک با امام خمینی(ره) رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی برآمده بود. براساس این نسبت‌ها وی از عنفوان جوانی در کوران و کانون مبارزات منجر به انقلاب اسلامی قرار داشت و چشم و گوش به وقایع آن سپرده بود. همه این ویژگی‌ها وی را راوی روایت‌های بکر و منحصر به فردی معرفی می‌کرد که نمی‌توان از کنار خاطراتش که با دانش سیاسی و تجربه حضور در تشکیلات متعدد دانشجویی در پیش از انقلاب، همچنین ارتباط مستمر با رهبران انقلاب داشته، به سادگی عبور کرد.

چهارشنبه 14 بهمن روزی بود که عبدالرضا هوشنگ ­مهدوی، در 85 سالگی پس از یک ماه بیماری بر اثر مننژیت در بیمارستان عرفان تهران درگذشت. خبر مرگ مهدوی هر چند چندان در میان رسانه‌ها و هیاهوی جشنواره‌ فجر و انتخابات و... دیده نشد، نمی‌توان از شخصیت علمی و آثار مهدوی به سادگی گذشت. بدون‌شک مهدوی یکی از اولین کسانی بود که به‌عنوان مترجم بخش مهمی از تاریخ سیاست خارجی ایران معاصر را تالیف کرد و در کنار آن دست به ترجمه آثاری زد که هر یک در زمان خود نمونه و الگویی مهم در بحث‌های تاریخی قلمداد می‌شدند. پیکر مهدوی جمعه 16 بهمن تشییع شد.

مصلحت به مثابه آزادی محسن آزموده: نظام جمهوری اسلامی بر مبنای فقه امامیه بنا شده و بی‌تردید مهم‌ترین منبعی كه در بررسی و بازاندیشی فلسفه سیاسی و نظام سیاسی ایران امروز باید مورد توجه قرار گیرد، فقه است. این مساله البته تنها اختصاص به ٣٥ سال گذشته ندارد و از اساس چنان كه برخی متفكران چون جواد طباطبایی به دقت متذكر شده‌اند، برای وارسی نحوه مواجهه ما ایرانیان با اندیشه سیاسی جدید و مبنای مشروطه یعنی قانون باید به فقه به مثابه نظام حقوقی سنت قدمایی ما بازگشت و امكانات آن را مورد وارسی و تامل قرار داد. خوشبختانه در چند ساله اخیر شماری از اصحاب اندیشه كه از حوزه‌های سنتی برآمده‌اند و به ابزار دانش‌های جدید نیز مسلح هستند، به این نكته توجه كرده‌اند و كوشیده‌اند تا با مداقه در سنت فقهی از یك سو و كوشش‌ها و پویش‌های فقیهان شیعی از سوی دیگر دشواری‌ها و امكانات مواجهه با تجدد را آشكار سازند.

اکسپو میلان بی گمان یکی از مهم‌ترین رخدادها و همایش‌های جهانی بود که طی 6 ماه ( از اردیبهشت تا آبان امسال) برگزار شد و به پایان رسید. در این همایش بزرگ ، غرفه ایران به جهت بهره مندی از مدیوم‌های مختلف هنری با اقبال بسیار روبه‌رو شد؛ موسیقی، پوستر، آیین‌های نمایشی و... هنرمندان کشورمان، صف‌های طویل جلو در غرفه کشورمان پدید آوردند اما نکته‌ای که به تشخص این اتفاق کمک شایان توجهی کرد و به وجه تمایز برنامه‌های فرهنگی هنری کشورمان با سایر ملل بدل شد

دکتر سجادی دربارۀ چگونگی پیدایش انتشارات مرکز گفت: پیش از آنکه انتشارات مرکز بطور رسمی و با این حجم و کیفیت شروع به فعالیت کند، با ریاست مرکز، جناب آقای بجنوردی، مذاکرات مفصل دربارۀ انتشارات و طیف آثاری که در آنجا منتشر می شود صورت گرفت. انتشارات مرکز بر اساس این مذاکرات، اصلاً برای چاپ آثاری که در همین مرکز تدوین می شد، تاسیس گردید؛ یعنی آثار چون فهرستواره، فهرست نسخ خطی مرکز، فهرست مقالات و دائرةالمعارفهایی که در اینجا تألیف و تدوین می شود. اما بعداً دایرۀ کار وسعت یافت و چاپ آثار مهم که بیرون از مرکز و توسط محققان نامدار تصنیف و تألیف می شد نیز پذیرفته شد.