گفتگو

بیش از 50 سال از استقلال بحرین و جداشدنش از ایران می‌گذرد؛ جدایی‌ای که یکی از عوامل ناسازگاری بین دو کشور و حتی برخی دیگر از همسایگان جنوبی خلیج فارس است.

رضا نقدی گفت: کتاب‌ها و اسناد زیادی درباره وضعیت آستان قدس در دوره قاجار وجود دارد. با توجه به فراز و نشیب آستان در این دوره تصمیم گرفتم کتابی با تکیه بر اسناد، مدارک، تصاویر و نقشه‌های موجود برای مخاطبان علاقه‌مند و پژوهشگران بنویسم.

ناصر عظیمی، مولف کتاب چهار جلدی «تاریخ گیلان» گفت: باعث امیدواری است که جایزه کتاب سال به تاریخ‌های محلی هم توجه نشان داده است. تاریخ‌های محلی اگر با اصول علمی و برای کشف حقیقت نوشته شده باشند برای شناخت تاریخ ایران بسیار مهم است. چون با توجه به کوچک بودن واحد مطالعاتی می‌تواند به درک دقیق‌تر ما از تاریخ‌های محلی کشورمان و از این طریق به کل تاریخ ایران باشد. امیدوارم در سال‌های بعد نیز این توجه افزون‌تر شود.

محمدرضا توکلی‌صابری معتقد است: به نظرم تحقیقات تاریخی و جغرافیایی را نمی‌توان از پشت میز انجام داد. برای درک صحیح از چنین تحقیقاتی باید به منطقه سفر کرد تا با چشم خودتان ببینید و درک کنید. برای من بازنمایی سفر ناصرخسرو خیلی مهم بود زیرا بعضی از شهرهایی که مصححان سفرنامه گفته بودند دیگر وجود ندارد! من پیدا کردم.

گراملیش آیین‌ها و مراسم‌ طریقه‌ها را تا آنجا که برایش مقدور بوده از طریق منابع شفاهی، کتبی یا اطلاعات موثق به دست آورده و بسیار دقیق و با ذکر تمام جزئیات شرح می‌دهد. شرح‌هایی چنین دقیق و مو به مو از این آیین‌ها را تقریبا در هیچ اثری نمی‌توان یافت.

بهناز کیباخی می‌‌گوید: مطالعات اسماعیلی در ایران که به نظر می‌رسد عمدتاً بر شاخه مطالعات فاطمیان متمرکز شده نیازمند دستیابی به منابع جدید است که در دسترس محققان نیست، این پروژه راه را برای این وصول تا حدّی هموار کرد.

دریای معرفت (از بایزید بسطامی تا نجم دایه) عنوان اثری کوتاه و نغز نوشتۀ دکتر پورجوادی، استاد فلسفه و عرفان پژوه است که به همت نشر هرمس بازنشر یافته است. نویسنده در این کتاب پس از بحثی عمومی راجع به تمثیل‌های معروف عرفانی، به تمثیل‌های دریا در سخنان صوفیه و بایزید بسطامی پرداخته است.

سعید پورعظیمی درباره شهرت تصنیف «از خونِ جوانان وطن» می‌گوید: کلماتِ عارف از درون و دیدگانِ مردم جوشیده، صدق عاطفی دارد، از تجربۀ زیستیِ مردمان برآمده و در ساختاری هنری به دامان خودشان برگشته؛ به همین دلیل ورد زبانشان شده، شعر به آن‌ها باورانده که آن خون‌ها هدر نرفته.

نکته‌ای که در اثر او، نظر من را جلب کرد تفاوت آن با سایر تذکره‌ها بود. با تولد آغاز نمی‌شود و با مرگ پایان نمی‌یابد. او می‌داند انسان‌های اثرگذار قبل از آغاز زندگی جسمانی‌شان، زیستن‌شان آغاز شده است و بعد از پایان آن نیز تمام نمی‌شوند، گویی مرگ بزرگان هرگز اتفاق نمی‌افتد...

ما در تاریخ فلسفه خود یک شکاف می‌بینیم که از جمله می‌توان به یک مقطع تاریخی مهم در غرب جهان اسلامی یعنی به "ابن رشد اندلسی" اشاره کرد. باید بپرسیم که چه اتفاقی رخ داد که ابن رشد وارد فلسفه اسلامی نشد. اما با این وصف "ابن عربی" که از قضا معاصر ابن رشد است، به سمت شرق آمد؛ به گونه‌ای که بخش عظیمی از تفکر فلسفه اسلامی را تحت‌الشعاع خود قرار داد و در ساختن حکمت صدرایی نقش‌آفرینی کرد.