گفتگو

رویکرد حسی، مردم‌‌شناس را وامی‌‌دارد تا در وهله‌‌ نخست، تکنیک جمع‌‌آوری داده‌‌ها را فقط به مشاهده محدود نکند، بلکه تمامی حس‌‌های خودش را به کار اندازد تا فرهنگ و جامعه به مثابه‌‌ی امری چندحسی را به‌‌طور جامعی درک کند.

دینداری در دنیای معاصر به خلاف تصور خام‌اندیشانه پیشین، از میان نرفته است، بلكه شیوه‌های آن دگرگون شده است. این تحول از یك سو ناشی از تغییرات جدی در زندگی بشر در جهان متكثر و به هم مرتبط متجدد است و هم به علت پیشرفت‌های علم و تكنولوژی كه موجب شده از مفاهیم دینی، تفاسیری جدید ضرورت یابد.

محمدقلی مجد به عنوان مورخ در کتاب «هولوکاست ویکتوریایی» به یکی از رویدادهای بسیار بزرگ اما اغلب نادیده گرفته شده تاریخ ایران می‌پردازد و یکی از سه قحطی بزرگی است که گریبان ملت ما را گرفت. مجد با استفاده از منابع دست اول گوناگون یک تاریخ مفصل از این فاجعه فراموش شده به دست می‌دهد.

غلامرضا اعوانی ضمن اشاره به نقش محوری حکمت در میان سایر علوم تصریح کرد: من نمی‌خواهم سایر علوم را نفی کنم اما اگر سایر علوم از علم الهی بریده شود خطراتش بیشتر از نفعش است.

محمدافشین وفایی درباره اعداد و ارقامی که در دفترچه‌های به جا مانده از محمدعلی فروغی می‌گوید: وقتی مغضوب رضاشاه شد برای گذران زندگی ناچار شد به تألیف و بررسی کتب درسی برای وزارت فرهنگ بپردازد تا از حق‌الزحمه آنها امرار معاش کند. به فرزندانش هم در دوران تحصیل در اروپا توصیه کرده از ولخرجی پرهیز کنند و به فکر تحصیل باشند. اما جالب است که در شرح مخارجش بارها پرداخت اعانه و فطریه و ... هم دیده می‌شود.

پروفسور یوزف فان اس متولد 18 آوریل سال 1934 میلادی (29 فروردین سال 1313 خورشیدی) در شهر آخن آلمان، استاد بازنشسته دانشگاه توبینگن، از مدرسان و پژوهشگران نامدار در اسلام‌شناسی بود كه 20 نوامبر سال جاری (29آبان سال جاری) در توبینگن آلمان درگذشت.

نقش ترجمه متون دیگر به زبان رسمی كشور، موضوع مهمی است كه گستره وسیعی از علوم انسانی و هنر تا علوم دقیقه و مناسبات میان كشور‌ها و... را در بر می‌گیرد. در این زمینه گرچه در كتاب‌ها و جراید دیده و خوانده‌ایم اما هنوز آن‌طوركه شایسته است به مساله پرداخته نشده.

سال ۱۳۰۰ خورشیدی سپری می‌شد. فضای علمی حوزه علمیه مشهد با مبانی فکری آخوند خراسانی عجین شده بود. فرزند بزرگ آخوند، پایگاه علمی مهمی در این شهر داشت و دیگر مدرسان حوزه نیز همین مسیر را ادامه می‌دادند. اما در سال‌های ابتدایی قرن چهاردهم خورشیدی، اتفاقی مهم سبب تحولی بزرگ در جریان اندیشه‌ای مشهد شد.

نام بهاءالدین خرمشاهی چنان با حافظ گره خورده است که سخن ‌گفتن از حافظ بدون کتاب‌ها و تفسیرهای او امکان ندارد. خرمشاهی حافظ را «مصلح اجتماعی» می‌خواند؛ شاعری اجتماعی که شعرها و مفاهیمش را از اجتماع گرفته و به اجتماع برگردانده است.

عباسعلی غفاری، استاد تاریخ دوره صفویه معتقد است در رابطه با تاریخ‌نگاری زنان، گویی اصلا زنان وجود ندارند و سیر تاریخ در رهگذر پادشاهان و مردان است. برای همین از زنان کمتر گزارش داریم و مطلب کمتری پیدا می‌کنیم اما این به معنای آن نیست که در منابع مطلبی درباره زنان پیدا نمی‌شود.