نسخه های خطی و عکسی

از محمدعلی بن موسی بن جعفر بن محمود بن شیخ غلام‌علی، نجفی کاظمی (دیباچه)، درگذشتۀ پیرامون 1255ق. نام کتاب در دیباچه نیامده است، جز آنکه می‌گوید: «تمامی کتاب هشت فصل و 1 خاتمه است، که عبارت از هشتاد و شش مجلس باشد و هر مجلسی را خطبه‌ای و قصیده و معجزه و مرثیه است». این نشانی‌ها را «ذریعه» برای «حزن المؤمنین» او یاد کرده است که به نام سلطان امجد علی‌شاه نگاشته است با نشانی 2 چاپ آن: 1291ق، 1324ق. جز آنکه نسخۀ در دست نام امجد علی‌شاه را ندارد.

-

نامه‌هایی ست سیاسی ـ انتقادی، از روش ساختگی، به نام‌های کمال‌الدوله و شاهزاده جمال‌الدوله. دربارۀ نگارندۀ آنها سخن رفته است. گفته شده از فتح‌علی آخوندوف (آخوندزاده)، میرزا فتحعلی بن احمد تقی بن حاجی (د 1295ق) می‌باشد.

از منوچهر سپهری، زندۀ 1328خ.
سرگذشت ده رفیق است که برای پسر پادشاه داستان می‌گویند.

از سیداحمد حسینی اشکوری، فهرستنگار نامدار. فهرست نسخه‌های خطی فارسی کتابخانۀ آیت‌الله حکیم در نجف است.

آغاز: الحمدلله الذی ابتدا ببدیع الحکمة السماوات

1. شرح مراح الارواح.
2. رضاع.

1. اخلاق دینی

از میرزا محمدنصیر پزشک اصفهانی (د 1191ق/1777م).

آغاز: حمد بی‌حد خدای خالق را راهنمای همه خلایق را

وقف‌نامۀ اراضی باغ فرح‌آباد علوی واقع در بیرون شهر دارالسلطنۀ اصفهان است، از سوی شاه سلطان حسین صفوی (1105-1135ق)