نسخه های خطی و عکسی

از سراج‌الدین ابوحفص عمر بن علی بن احمد انصاری شافعی معروف به ابن النحوی و ابن ملقن (723-804ق/1323-1401م). شرح «منهاج الطالبین» یحیی نووی (د 1176ق) در فقه شافعی ست.

آغاز در كتاب الطهارة افتاده، و می‌انجامد به «كتاب قسم الصدقات» با نسخۀ ش (1152) مقابله شد همان بود.

از رضی‌الدین عبدالغفور لاری (د 912ق/1506م)، شاگرد عبدالرحمان جامی. حاشیه‌ای است بر «الفواید الضیائیة» (نک‍ : هف‍‌ ) همان استاد خود. حاشیه‌ای با روش «قوله» سپس توضیحی از خود. نسخه دیباچه را ندارد، و نام وی در پایان آمده است، و به نقل از استادش می‌گوید: هرکس به فهم دانش، مرغی بود شکاری ـ شهباز تیز پرواز، عبدالغفور لاری.

آغاز: دخول فی دخل او تقدیر

از سعدالدین مسعود تفتازانی (د 791ق). گزارش از زنجانی.

از علی بن حامد شیخان اشنوی، که نام خود را در دیباچه آورده است. روزگارش به دست نیامد. بایستی از کردان متأخر کردستان ایران ـ عراق باشد.
گزارش «العوامل المائة» جرجانی (د 471ق) است. شرحی حامل متن. در دیباچه پس از نام خود و کتاب می‌گوید: پیش از این تصریف زنجانی را شرح کرده «تکمیل الزنجانی» نامیده بودم، و از انجامۀ آن می‌توان برداشت کرد که کتاب دیگری در «شرح کافیه» نیز نگاشته است.

نام حاشیه‌نگار در دیباچۀ نسخۀ در دست محمد بن حسین المدعو بفخرالدین الحسینی (و در پایان میرفخر) آمده است.

از محمد، مشهور به معروف بن مصطفی بن احمد كردنودهی شهرزوری برزنجی شافعی قادری (1166-1254/1753- 1838م).

از ملامحمد علی بن محمدکاظم شاهرودی خراسانی (د 1293ق/ 1876م). نام نگارنده به گونۀ بالا، و نام کتاب «دروس العارفین المقتبسة من اشراق انوار الیقین» در دیباچه آمده است.

آغاز: الحمد لولیه و الصلاة علی نبیه

از قاضی عضدالدین عبدالرحمان بن رکن‌الدین احمد ایجی شیرازی