عجالة المحتاج الی توجیه المنهاج؛ تحفة المحتاج الی ادلة المنهاج

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از سراج‌الدین ابوحفص عمر بن علی بن احمد انصاری شافعی معروف به ابن النحوی و ابن ملقن (723-804ق/1323-1401م). شرح «منهاج الطالبین» یحیی نووی (د 1176ق) در فقه شافعی ست. حاجی خلیفه، كارهای بسیاری بر این متن انجام داده است، و چلبی می‌نویسد: سراج‌الدین عمر نخست «الاشارات الی ما وقع فی المنهاج» را در شرح آن نگاشته است، سپس «ظنا العجالة» را از كار پیشین خود گزیده است، و آنگاه از نگاشته‌های دیگر او بنام «تحفة المحتاج الی ادلة المنهاج و البلغة» و «العجالة» در یك مجلد نام می‌برد.
نسخۀ در دست، شرحی ست حامل متن. در ص. ع. آمده است: الرابع الثالث و الرابع من «عجالة المحتاج الی توجیه المنهاج». نسخه‌ای ست بی‌دیباچه با سربندهای «كتاب» و هر كتاب معمولاًدر چند «فصل»: كتاب النكاح، كتاب الصداق، القسم، النشوز، الخلع، الطلاق، الرجعة، الظهار، اللعان، العدة، الاستبراء، الرضاع، النفقات، الجراح، الدیات، القسامه و الشهادة، البغاة، الردة، الزنا، قطع السرقة، الاشربة، الصیال و الضمان، السیر، الجزیة، صید والذبایح، الاصحیة، الاطعمة، المسابقة و المناضلة، الایمان، النذر، القضاء، الشهادات، الدعوی و البینات، العتق، الكتابة، الامهات.
برای نشانی: كتاب الدیات. هی جمع دیة و هی اعمال الواجب بالجنایة علی اخرفی نفس او طرف. و هی مصدر و وزنها فعله علی وزن فدیة. مشتقة من الودی و هو دفع الدیة كالعدة.
آغاز:   كتاب النكاح. له عدة اسماء جمعها ابوالقاسم علی بن جعفر اللغوی فبلغت الف اسم و اربعین اسماء. و اصله فی كلام العرب الوطی و سمی به العقد لانه سببه.
انجام:   و عتق المستولدة من رأس المال. لانه اتلاف حصل بالاستمتاع فاشبه الاتلاف بالاكل و اللبس...

خرید فایل اسکن