منطق

از قره داود، یکی از شاگردان سعدالدین تفتازانی (د 791ق)، که نام «داودیه» در پایان یکی از نسخه‌ها (ش 1593، 1708) آمده است. متن «شرح الشمسیة» (نک‍ : هف‍‌ ) همان تفتازانی است. در آن آمده: اعلم اولاً ان الاستاد (رح) جعل فی شرح الرسالة الشمسیة فی وجه ضبط الکتاب المذکور (گ 6 ر). حاشیه‌ای است با سربندهای «قال الشارح، قوله».

از علیرضا تجلی اردکانی (د1085یا 1088ق/1674یا 1677م).

از ناشناس. بی‌دیباچه. جز آنكه شیوۀ كار به «المغالطات» سعید بن محمد الصفاری (نک‍ : پیش از این) ماند.

متن و شرح هر دو از مولانا علی قزلچی (پیرامون سدۀ 12ق). وی دو رساله در «آداب البحث» دارد.

-

از ناشناس. حاشیه‌ای ست بر متنی در 3 «فصل»، كه بایستی از شمس‌الدین سمرقندی باشد. (نك‍ : آداب البحث، هف‍‌ ).

ناشناخته، بخشبندی نشده. دربارۀ حد ماهیت، جنس و فصل و نوع.

از ناشناسی که نام خود را در دیباچه نیاورده است و در پایان، تاریخ انجام را چهارشنبه 9 ذیقعدۀ 1130 یا 1230ق (هر دو خوانده می‌شود) آورده است.

از قاضی عضدالدین ایجی، عبدالرحمان بن احد شافعی شیرازی (700 یا 701-756ق). گفتاری ست كوتاه، بخشبندی نشده، در یك صفحه. با «شرح» و «حاشیه»های بسیار.

از عصام‌الدین اسفراینی، ابراهیم بن محمد بن عربشاه (د 943 یا 951ق/1468 یا 1538م). حاشیه‌ای ست بر چند جای از «تحریر القواعد المنطقیة» (نك‍ : هف‍‌ ) قطب‌الدین رازی. نسخه‌ای دیگر از این حاشیه در «مرعشی» 3/148 از كتابخانۀ آیت‌الله مرعشی نشان داده است.

از ملامصطفی معاذی، که می‌گوید گرفته از افادات شیخ محمد ملقب به امان الله است. گفتاری است کوتاه و بخشبندی نشده.