به نام آنکه جان را فکرت آموخت چراغ دل به نور دانش آفروخت سه شنبه 7 مرداد ماه 1399 خورشیدی پروفسور بدرالزمان قریب را در نهایت بهت و ناباوری از دست دادیم. اینک او رفته است و دیگر هیچ اشکی، هیچ آهی، هیچ دریغا و مرثیه ای جای خالی استاد را در متن جامعۀ دانشگاهی پر نخواهد کرد.
صفحه اول روزنامه های امروز چهارشنبه 18 شهریور
تفكیك سیمای آل احمد داستاننویس با آلاحمد روشنفكر، منتقد ادبی و هنری، روزنامهنگار، فعال سیاسی، مستندنگار، جستارنویس، مترجم و معلم و نیز مدرس دانشگاه چندان دشوار نیست. درك این معنی معطوف به مقایسه و تحلیل نشانهها و دلالتهای محتوایی و جهتگیریهای اجتماعی و اعتقادی در كلیت آثار آلاحمد است.
فراخوان دهمین دوره جایزه «دکتر فتحالله مجتبایی» منتشر شد. در این فراخوان آمده است: جایزه دکتر فتحالله مجتبایی هرساله در دیماه به بهترین پایاننامه دوره دکتری در رشتههای ادیان و عرفان و زبان و ادبیات فارسی، با هدف ارتقای علمی و تشویق دانشجویان دوره دکتری رشتههای مذکور اهدا میشود.
پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر نامور در حوزه فلسفه، تاریخ و ادب فارسی و عربی، شادروان استاد عبدالمحمد آیتی، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، سال ۱۳۰۵ در شهر دانشمندپرور بروجرد به دنیا آمد. پس از تحصیلات متعارف، خوشبختانه وارد جهان علم و ادب شد و تا آخر عمر پربارش، دست از فعالیت فرهنگی نکشید؛ از این رو برای ترجمه کتاب تاریخ ادبیات زبان عربی برگزیده دومین دوره «کتاب سال» شد.
حمدالله بن ابیبکر بن حمدبن نصر مستوفی قزوینی۱ از اعقاب حربن یزید ریاحی است و جد چهاردهم او فخرالدوله ابومنصور کوفی در سال ۲۲۳ که به امارت لشکر قزوین رسیده و از آن پس اولاد و اعقاب وی بدین شغل یا مشاغل دیوانی منصوب بودهاند و حمدالله نیز به شیوه اجدادی، خدمات دولتی برگزید و چند بار جامعالحساب ممالک نوشته و سفرهای متعددی به تبریز و شیراز و بغداد و اصفهان نموده و مدتی نیز در بغداد سمت تقدیر اموال داشته و مهمترین مشاغل دولتی وی (حکومت و پیشکاری امور مالی قزوین و زنجان و ابهر و طارمین در حدود سال ۷۱۱ هجری بوده که به دستور خواجه رشیدالدین فضلالله، دوست و مخدوم او به وی محول گردیده است.)۲
رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در این مراسم که عصر روز یکشنبه 16شهریور برگزار شد، با تشریح جایگاه علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی که در سایه کوشش استادان برجسته حاصل شده است، گفت: در میان چهره های علمی کشور ما، در سال های اخیر زنده یاد خانم دکتر قریب درخشش خاص دارد به ویژه برای کسانی که به شناخت هر چه بیشتر و بهتر فرهنگ و تمدن ایرانی بر بنیادهای علمی دلبستگی نشان می دهند.
نمی دانم چندمین بار است که در طول آشنایی و همکاری با بدرالزمان قریب دربارۀ ایشان سخن می گویم. در جلسات گذشته او با لبخندش در برابر من نشسته بود و وقتی مناقبش را برمی شمردم لبخندی می زد و دوستانه سر تکان می داد و گفته هایم را که هرگز رنگ تملق و مداهنه نداشت و ذکر واقعیت ها از زندگی علمی او بود، با رضایت و خرسندی گوش می کرد.
مرحوم استاد دکتر بدرالزمان قریب، استاد زبانهای باستانی ایران در دانشگاه تهران و متخصص زبان سغدی، از خانواده ی بسیار معتبر و با شخصیتی بود. پدر ایشان آقاضیاء قریب شغل دیپلماتیک داشت و مدتها سفیر ایران در قاهره بود. همانطور که دکتر قریب در یادداشتهای خودش نوشته است گویا در ازدواج اول محمدرضا پهلوی با ملکه فوزیه ایشان ذی مدخل بوده است.
مهر تو واژه واژه به جان های ما نشست دیگر به مهر مرگ ز خاطر نمی روی در بارۀ زنده یاد استاد بدرالزمان قریب و دقایق زندگی علمی و ارزش های اخلاقی ایشان هرچه گفته شود کافی نیست. الف. مقام علمی: نخستین برخورد غیر مستقیم من با استاد قریب زمانی بود که من دانشجوی فرهنگ و زبان های باستانی در دانشگاه لندن یعنی مدرسه السنه شرقیه قدیم بودم. یکی از درس هایی که در محضر استاد سیمز ویلیامز می خواندم درس سغدی بود.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید