دیدگاه علمای عصر صفوی درباره احکام نجومی و سعد و نحس ایام / رسول جعفریان

1396/10/30 ۱۰:۳۳

پرداختن به دانش نجوم آن هم از زاویه قرآن و روایات و نیز از نگاه فقه و دیگر نگاه های اسلامی مبحثی است که در تمدن اسلامی پیشینه قابل توجهی دارد. دانش نجوم در میان بیشتر اقوام سابقه دارد؛ و عامل آن نیز توجه بشر در همه مقاطع گذشته، به صورت طبیعی و عادی به عظمت آسمانهاست.

پرداختن به دانش نجوم آن هم از زاویه قرآن و روایات و نیز از نگاه فقه و دیگر نگاه های اسلامی مبحثی است که در تمدن اسلامی پیشینه قابل توجهی دارد. دانش نجوم در میان بیشتر اقوام سابقه دارد؛ و عامل آن نیز توجه بشر در همه مقاطع گذشته، به صورت طبیعی و عادی به عظمت آسمانهاست. زندگی با خورشید در روز و با ماه در شب در کنار دیگر ستارگان و سیاره ها، تقریبا هر شب و روز تکرار می شود و در زندگی بشر نمود می یابد. به همین دلیل است که خوابگردها نقش مهمی در زندگی بشر دارند و کمتر قوم و قبیله ای است که مجموعه ای از دریافت های خود را از ستارگان و سیارگان در زمره باورهای عمومی و رایج خویش جای نداده باشد. شاید کتاب خوابگردها نوشته کوستلر(تهران،1351) بهترین اثری باشد که این سیر را مرور می کند.

زمانی که تمدن اسلامی در میان اقوام مختلف، زمینه تعامل و تبادل علمی و اطلاعاتی را پیش آورد، دانش نجوم هم که مورد علاقه همه امم بود، و همه از آن بهره ای داشتند، در بستر تازه ای راه خود را یافت و به حیاتش ادامه داد.

پیام بهارستان، سال سوم، زمستان 1389 شماره 10 (دوره جدید)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی