دفتری در شناخت کهن الگوی جوان و جوانمردی / محسن میهن دوست

1395/10/28 ۰۸:۵۹

شاهنامه فردوسی، گنجینه ای است محتوی اصیل ترین اندیشه ها، درباره جوانمردی، جای بسی شگفت ایت که هنوز پژوهشگری به سراغ ژرف یابی درباره جوانمردی در شاهنامه نرفته است.

شاهنامه فردوسی، گنجینه ای است محتوی اصیل ترین اندیشه ها، درباره جوانمردی، جای بسی شگفت ایت که هنوز پژوهشگری به سراغ ژرف یابی درباره جوانمردی در  شاهنامه نرفته است. اسطوره ها، علی رغم دستکاری هایی که هزاره ها روی آنها می شوند، معانی نهفته در خود را، در پایان دور از دید ریزبین و موشکاف همان دوستاران به خود، سرسختانه نگاه می دارند. آنچه در روند پژوهش در شاهنامه می توان باز یافت، جهان نگری ژرفی است که جوانمردی از آن سرچشمه گرفته و بی آن، گفتگو از کارهای جوانمردانه مشتی از رفتارها یا اندیشه های اخلاقی یا اجتماعی پاره پاره و ناپیوسته به هم است.

نخستین جوانمرد در شاهنامه سیامک است. آغاز حکومت در شاهنامه با جوانمردی، نشان از آن است که این اندیشه، ژرفای کهن تری در اسطوره های ایرانی داشته است. برای شناختن ویژگی های جوانی که در سیامک باز تابیده، و در کالبد تازه ای نگاه داشته است باید رد پای سروش را گرفت و با پیگیری در این راستا می توان یافت که نخستین جوان، سیمرغ، زنخدای ایران بوده است.

این بند و پاره ای گفتار، که جای بسی درنگ دارد، برگرفته شده از کتابی است به نام «ما از تبار جوانمردانیم » که نویسنده آن با کندوکاو در شاهنامه حکیم توس، و برخی متون پژوهشی دیگر، و دیگر گونه در زمینه کهن الگوی جوان و جوانمردی انجام داده است.

کتاب ماه هنر 1387 شماره 121

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی