گفتگو

شهرام جلیلیان: تاریخ تحریف خلیح فارس به دهه ۱۹۳۰ و تلاش برای تغییر نام خلیج فارس توسط انگلیسی‌ها انجام می‌گیرد و با توطئه‌ای که به کار می‌برند کوشیدند نام جعلی را وارد اسناد، مدارک تاریخی، جغرافیایی و مکاتبات سیاسی کنند با توطئه بریتانیایی تغییر نام خلیج فارس صورت گرفت

گفت و گو بادکتر علیرضا قیامتی برنده جایزه جهانی قند پارسی درباره راهکارهای ایجاد انگیزه در جوانان برای مطالعه عمیق شاهنامه

متون مقدس ادیان از جمله قرآن كتاب مقدس مسلمانان را به شیوه‌ها و با رویكردهای گوناگونی می‌توان خواند و تفسیر كرد و از منظرهای مختلف به آنها پرداخت. تفسیر عرفانی و رازورزانه قرآن نگاهی است كه همواره از عارفان و اهل تصوف مورد توجه بوده و ایشان با این رهیافت به تاویل و تفسیر داستان‌ها و حكایت‌های قرآن پرداخته‌اند.

دربارۀ استاد افشار، واژه ای که دقیقاً می‌تواند مصداقی برای او باشد، واژۀ «اعجوبه» است. وی از نادر مردانی بود که از تمامی لحظات زندگی اش بهره می برد و تفاوتش نسبت به دیگران در این بود که شناخت خوب و هوش سرشاری داشت و از همه بیشتر، پشتکار خوبی داشت.

دکتر حسن انوری چهرهٔ ماندگار رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی مهمان هشتمین برنامه «ایرانم» بود که سلسله گفت‌وگوهای خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) با چهره‌های مختلف درباره ایران است.

هویت سطوح و معانی مختلفی دارد تا جایی كه به انسان ایرانی باز می‌گردد، دست‌كم سه لایه یا وجه اساسی را می‌توان تشخیص داد، ایرانی بودن، مسلمان بودن یا به‌طور خاص شیعه بودن و در نهایت مدرن بودن یا به تعبیر برخی مدرنیت.

دکتر احمد مسجدجامعی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره اصلاحات مهمان هفتمین برنامه «ایرانم» بود که سلسله گفت‌وگوهای خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) با چهره‌های مختلف درباره ایران است.

نجف دریابندری ابتدا بررسی می‌کرد که آیا می‌تواند زبان و روح اثر را به فارسی منتقل کند یا نه. به همین دلیل، همه ترجمه‌هایش به زبانی بسیار درست و دقیق به فارسی درآمده‌اند. او به هر کاری که دست می‌زد – چه مجله‌نویسی، چه ترجمه، چه مقاله‌نویسی – بهترین عملکرد را داشت و در این زمینه همتا نداشت.

مشیت علایی،منتقد ادبی، مترجم و پژوهشگر گفت: در دوره معاصر، جریان‌های نقد فرمالیستی، جامعه‌شناختی، روانکاوانه، اسطوره‌ای و مارکسیستی شکل گرفته‌اند که عمدتاً از ترجمه آثار غربی نشأت گرفته‌اند. چهره‌هایی مانند فاطمه سیاح، محمدتقی بهار و شفیعی کدکنی در توسعه این جریان‌ها نقش داشته‌اند، اما ۹۰ درصد نقد ادبی در ایران به اقتباس از نظریه‌های غربی وابسته است.