کهنه یادداشت

امام فخرالدین محمدبن عمر رازی، معروف به «فخر رازی» متوفی در سال 606 هجری، از جملۀ حکمای نادر مشرق زمین است که در مباحث فلسفی و کلامی سعی در استقلال رأی و آزادی از تقلید داشته است.

میترا (در هندی: میتره، در ایرانی: میثره) که به عنوان مرکز و محور آئینی با اهمیت خاص در محدودۀ امپراتوری رومی چندین قرن تمام رقیبی سرسخت برای مسیحیت شمرده می شد

مطالبی که در زیر خواهد آمد ترجمۀ قسمتی از کتابی است که «رابرت کرزن» منشی مخصوص «کانینگ» سفیر انگلیس در عثمانی به سال 1843، دربارۀ خاطرات و مشاهدات خود در ارمنستان عثمانی و مخصوصاً دوره اقامت در ارض روم...

این مقاله برگرفته از بخش سعدی از کتاب تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری است و حاوی اطلاعاتی در رابطه با زندگی و آثار شیخ سعدی می باشد.

پربهاترین میراثی که از اجداد ما به ما رسیده‌است فرهنگ ماست، و این فرهنگ به‌صورت نوشته‌های منظوم و منثور است در موضوع‌های مختلف: داستان‌ها و قصیده‌ها و غزل‌ها و مثنوی‌های داستانی و عرفانی و رباعیات و کتابهای فلسفه و تاریخ و حکمت و اخلاق و تصوف و دین و غیره، که به زبان فارسی سروده و نوشته شده‌ است.

چون این مجلس دلپذیر برای ادای احترام بی‌شائبه به احمد منزوی است بر کمینه فرض شد دعوت همکارانه و راستین او را برای حضور در مجلسی که دوستدارانش به‌هم می‌نشینند بپذیرم و از دقایق همصحبتی و تجدید دیدار آنان لذت‌یاب شوم.

«وقتی ملتی مقهور می‌شود تا هنگامی‌که زبان خویش را خوب حفظ کند گویی کلید زندانش را در دست دارد».

در ایران یک پهلوان رویین‌تن می‌شناسیم و آن اسفندیار است که تفصیل کارش در شاهنامه آمده‌است. چون قهرمان دین بهی و کمربستۀ زرتشت است، هیچ سلاحی بر تنش کارگر نمی‌افتد.

بیهقی حس یا احساس تاریخ داشته است. مقصود از حس یا احساس تاریخی انگیزۀ درونی و عشق باطنی بدانستن تاریخ و تحقیق و ضبط آنست و بیهقی این حس را داشته است و تاریخ خود را بداعی این احساس و شوق باطنی نوشته است

چند ماه پیش استاد مینوی، "داستان رستم و سهراب" را که زیر نظر ایشان در کمال خوبی و زیبایی چاپ شده است و همراه است با یادداشتهایی که موشکافی‌ها و باریک‌بینی‌ها و ژرف نگرشنی‌ها و تردیدهای دانشمندانه و ادیبانه استاد را می رساند، و در آن جابجا، بر زیر و زبر واژه هایی زیر و زیرهایی با دست گذاشته شده است، تا ابهام و تردید در خواندن آنها را، از اندیشۀ خواننده بسترد، برای من فرستادند و از من خواستند تا، اگر بتوانم، سطری چند دربارۀ شاهنامه و برای بنیاد شاهنامه و چاپ در مجلۀ "سیمرغ" بفرستم.