مقاله

خواجه نصیر الدین طوسی نقشی تاثیرگذار در دفاع، بازسازی و بسط روش و نظریه‌های ابن سینا داشت؛ از طریق تفاسیر او در متون، تفاسیر و ردیه‌ها است که نسل‌های بعدی در شرق اسلامی به فهم خود از ابن سینا نزدیک شده‌اند.

«باز آمده‌ای کو که به ما گوید راز» نوعی پرسش انکاری است؛ یعنی هیچ «بازآمده‌ای» وجود ندارد. خودِ گوینده این فکر نیز قائل به این است که راز هستی بر کسی مکشوف نیست و نخواهد بود.

حس می‌کردم سیاره بزرگی که شایگان به تصویر می‌کشاند آنقدر بزرگ و پر از تجربه‌ها و ساحت‌های گوناگون است که عبور از آن ممکن نیست و اینجا همان جایی است که باید ساکن شد و اهل حضور در آن شد.

استاد سید محمّدعلی ریاضی یزدی، سخنور و روزنامه‌نگار یزدی است که در۱۲۹۰ خ۱ در شهر یزد به دنیا آمد. پدرش حاج سید ابراهیم ریاضی ملقّب به معین‌السّادات (نسب وی به سید ریاض الدّین، عارف بزرگ یزد می‌رسد. ازاین‌رو نامور به ریاضی شده‌اند) و او نوادۀ میرزاعلی نقی وقت السّاعتی از دانشمندان و مجتهدان نامور علوم دینی دورۀ قاجار در یزد و از مدرّسان مدرسۀ شاهزاده محمّدولی میرزای قاجار از مدارس دینی بزرگ در یزد بود.

ایران از دهه‌های ۴۰ و ۵۰ آوردگاه جریانات سیاسی و فکری متنوعی بود و اتفاقات مهمی در آن روی داد. بیش از همه بقایای حزب توده در قالب‌های جدیدی همچون هنر، رمان و ادبیات با رنگ و بوی ایدئولوژیک پیشرو بود.

زمین به دلیل زخم‌هایی که پیدا کرده، دغدغه بسیاری از متفکران جهان شده؛ چنان‌که دانشمندان مختلف به بحران‌های زیست‌محیطی ورود پیدا کرده‌اند و از جامعه‌شناسان گرفته تا فیلسوفان و حتی متألهان، هر یک از دیدگاه خود نوع تعامل انسان با طبیعت را مورد مداقه قرار داده‌اند تا مرهمی برای زخم زمین بیابند.

اژدها در اساطیر ایران موجودی سهمناک و پلید است که اگر پی‌اش را بگیرید مستقیم به خود اهریمن می‌رسید. کوه‌پیکر و آتشین‌چشم است و غالباً از دهانش زهر و دود بیرون می‌پاشد. در شاهنامه نیز مبارزه با آن و شکست دادنش از دست هر کسی ساخته نیست.

به یاد استاد فقید دکتر کریم مجتهدی (1402 - 1309ش)

با ابوالفضل خطیبی، از روزگار تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و از وقتی که گاه و بی گاه به مناسبت همایش‌های سالانه بزرگداشت فردوسی به مشهد می‌آمد، از نزدیک آشنا شدم. در آن روزها همکاری او با دکتر خالقی مطلق در تصحیح «شاهنامه»، زبانزد و شهره خاص و عام بود

سعدی از معدود شاعران ایرانی است که به دو زبان پارسی و عربی شعر سروده و اشعار عربیش از بلاغت و زیبایی شناسی برجسته و والایی برخوردار بوده و نشان از قدرت و تسلط کم نظیر او بر ادب عربی دارد.