نگارش در اواخر هزاره چهارم قبل از میلاد مسیح ابداع شد. باستانشناسان این دوره را دوره اوروک ۴ مینامند که تقریبا برابر ۳۲۰۰ قبل از میلاد است. اسناد مربوط به آغاز نگارش تقریبا بهطور همزمان از شوش (خوزستان ایران) و اوروک (در جنوب بینالنهرین) به دست آمدهاند و با قاطیت نمیتوان گفت کدام قدیمیتر است.
فرانسوا دوسه باستان شناس فرانسوی و متخصص دوره مفرغ(3500-1800 پیش از میلاد)، دکترای خود را در سال 2011 از دانشگاه سوربن گرفت. وی سال 2006 در مأموریت باستانشناسی جیرفت شرکت کرد و از آن زمان تاکنون به تحقیقاتش در زمینه تمدن هلیلرود ادامه داده است.
۵۳ سال پیش در چنین روزهایی دانشگاه اول و دوم وقت کشور، دانشگاه تهران۱۳۱۳ ه. ش و دانشگاه تبریز ۱۳۲۴ ه. ش، شاهد برپایی یک کنگره بینالمللی درباره رشیدالدین فضل الله همدانی و بررسی اوضاع اجتماعی ایران و تبریز از خلال جامع التواریخ بود و ۱۸ نفر شامل شش نفر از اساتید و شرقشناسان جهان و ۱۲ نفر از دانشمندان و تاریخدانان ایرانی به مدت شش روز در دانشگاه تهران و تبریز در این کنگره مهم به ارائه نتایج تحقیقات خود پرداختند.
آینده نگری در گذشته نبوده و در دوره جدید تاریخ پدید آمده است. وقتی جهان متجدد و زمانه پیشرفت آغاز شد آینده نگری هم با آن ظهور کرد. در زمان های قدیم چون پیشرفت تاریخی و اجتماعی نبود یا اگر بود به اشخاص و زندگی خصوصی تعلق داشت آینده نگری وجهی نداشت. آینده هم به معنایی که اکنون از آن درمی یابیم نبود.
با التفات به انعقاد تفاهم نامههای همکاری بین دانشگاههای ایران و دانشگاههای پاکستان، هند، بنگلادش، افغانستان و سایرکشورها، گسترش همکاری در زمینه انتشار نشریات و منشورات و آثار علمی در جهان فارسی و گسترش مبادلات علمی بین پژوهشگران کرسیهای زبان و ادب فارسی و ایران شناسی، پیشنهاد میشود.
يک رسم نابجایی به ويژه يکی دو دهه است در اسلامشناسی معاصر غربی معمول شده و آن اینکه نتايج تحقيقات در يک زمينه تاريخی از طريق محدود کردن آن در يک نظام آماری و بر اساس انتخاب چند محيط آماری دنبال و برجسته می شود.
مجلس استقبال در ادب پارسی فراوان است و برخی از آنها از منظر تاریخ ادبیات، کشف ما فی الضمیر و درونیات شاعر و اوضاع و احوال اجتماعی حاکم بر شاعران در یک دورۀ ادبی مشخص (Social context) اهمیّت علمی بسیار دارند. اما مجالس استقبالی شاعران چیست و اساساً چه تعریفی می توان از آنها ارائه داد؟.
در گذشتههای دور، در قارۀ پهناور «آسیا» و به خصوص در کشور ایران و مناطق اطراف، جمعیت و پراکندگیِ یوز، این حیوان زیبا و دوست داشتنی، بسیار فراوان و بسیط بوده است.
خواجه نصیرالدین طوسی كه یكی از بزرگترین فیلسوفان جهان اسلام به شمار میآید، در میان عالمان شیعی جایگاهی مخصوص داشته است و تا چند قرن بزرگان شیعه از وی با تعبیر «افضلالمتاخرین» یا «افضلالمتقدمین و المتاخرین» یاد میكردند.
با گسترش و رواج تشیع دوازدهامامی در ایران عصر صفوی، تحولی در فضای تدریس و تحصیل عرفان ایجاد شد. در دوران اولیۀ حکومت صفویان، بسیاری از طرق تصوف رواج و رونق یافت؛ اما از قرن ۱۷مر۱۱ق به این سو، بهخصوص در میان علمای شیعه که از این پس به جای لفظ «تصوف»، از لفظ «عرفان» استفاده میکردند، مخالفتهایی علیه تصوف صورت گرفت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید