کلام

از یدالله نظرپاک کجوری، استاد دانشگاه تهران و مدرسۀ سپهسالار بوده (د 1323خ) است، وی رسالۀ دکترای خود را دربارۀ «الواحد لایصدر عنه الاالواحد» گذرانیده است.

از عبدالرسول بن کمال‌الدین حلی، که در 15 ع 2/1380ق به نگارش آن پرداخته است. عقاید است با دیدی شیعی.

از میرزا محمدعلی بن نصیرالدین، مدرس چهاردهی (د 1334ق).

نوشته شده به خط پهلوی

از محمد بن مهدی کشمیری، که روزگارش به دست نیامد. در دیباچه پس از ستایش از متن می‌گوید: «لم یدرکوا معضلاتها فحول العلماء و خبطوا مفسروها فی اکثر المواضع خبط العشواء» و من خواستم دشواریهای آن را بگشایم. گزارش «تجرید الکلام» (هف‍‌‌) طوسی (د 672ق) می‌باشد، با سربندهای «قوله، قوله الشارح، قوله المصنف».

-

از منوچهر فرزند گُشْنْ جَم زادسْپَرَا، که با مقام هیربد و رئیس روحانی پارس و کرمان، در نیمۀ دوم سدۀ سوم ق/9م می‌زیسته و از هموست: «نامه‌ها» (هف‍‌ ).

از شیخ عبدالقادر بن محمدسعید تختی سنندجی بغدادی.

از ملاعبدالرزاق، فیاض لاهیجانی

از مجلسی دوم، محمدباقربن محمدتقی (1037-1110ق/1627-1698م). در مشهد خراسان، در یک شب، در اواخر محرم 1086ق، در 2 «باب» ساخته است: 1. فیما یتعلق باصول العقاید، 2. فیما یتعلق بکیفیة العمل، و سربندهای کوچکتر «اعلم».

از حاج میرزا محمدرضا همدانی، کوثرعلی شاه (1261-1318ق) بن علی‌نقی بن محمدرضا.