جستجوی پیشرفته

منطق

موضوع بندی
- همه موضوعات

جستجوی الفبایی

شرح سلم العلوم

متن «سلم العلوم» از قاضی محب الله بهاری سندیلوی (د 1119ق) فرزند عبدالشکور. نسخۀ در دست دیباچه را ندارد.

الحاشیة علی شرح الایساغوجی

از قره‌باغی، به آنچنانکه در پایانۀ نسخه‌ها آمده است. حاشیه‌ای ست بر «شرح الایساغوجی» (نک‍ : هف‍‌ ) حسام‌الدین کاتی.

اساس الاقتباس

از خواجه نصیرالدین طوسی فرزند محمد فرزند حسن (597-672ق).

منطق

ناشناخته، بخشبندی نشده. دربارۀ حد ماهیت، جنس و فصل و نوع.

شرح متن فی المنطق

از ناشناسی که نام خود را در دیباچه نیاورده و می‌گوید از گفته‌های استادم ــ که نام او را نیز نمی‌برد ــ در این کار بهره برده‌ام، و شاید نام او محمد امین بوده است (نک‍ : پایانۀ نسخه).

از مولانا جامی المهربانی، به آنچنانکه در پایانۀ نسخه آمده است. حاشیه‌ای است بر «شرح الایساغوجی؛ الفوائد الفناریة» (نک‍ : هف‍‌ ) از محمد فناری (د 834ق)، که شرحی است بر «الایساغوجی» (نک‍ : هف‍‌ ) اثیرالدین ابهری.

ایساغوجی؛ الرسالةالاثیریة فی‌المنطق

از اثیرالدین مفضل بن عمر ابهری سمرقندی (د 663ق/ 1265م).

وجیزه فی المنطق

از ملامصطفی معاذی، که می‌گوید گرفته از افادات شیخ محمد ملقب به امان الله است. گفتاری است کوتاه و بخشبندی نشده.

العلم؛ رسالة فی تقسیم العلوم؛ رسالة فی تعریف العلم

از میرسید شریف(ق)، به آنچنانكه در پایانۀ نسخه بدو منسوب شده است، كه بایستی همان میرسید شریف جرجانی، علی بن محمد (740-816ق/1340-1413م) باشد.

الحاشیة علی شرح الایساغوجی

از محیی‌الدین، به آنچنانکه به خامۀ نویسندۀ دو نسخه آمده است، و بایستی از محیی‌الدین تالشی ]حاجی خلیفه 1/207[ باشد. حاشیه‌ای است بر «شرح الایساغوجی» (نک‍ : هف‍‌ ) حسام‌الدین کاتی، با سربندهای «قال، اقول».