مقاله

«زندگی مردان بزرگ به ما یادآور می شود که ما نیز می‌توانیم به زندگی خویش اعتلا بخشیم و پس از رحیل پشت سر خود اثر پایان را به شنهای زمان بر جا می‌نهیم»

دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که رعایت اخلاق در رشد فنّاوری و اصول زیست‌محیطی یکی از مهمترین نکات مورد توجه در علم ژنتیک است و به عبارتی دیگر، اگر رشد فناوری و رعایت مبانی اخلاق زیستی همراه باشند، به مراتب نتایج بهتری حاصل خواهد شد. بقراط فرموده است: همان‌طور که یک جنین سالم در زهدان سالم، رشد سالم خواهد داشت، محیط‌زیست را هم باید سالم نگه داشت. محیط سالم و تمیز، سطح فکری انسان را بالا می‌برد و انسان در محیط آلوده نمی‌تواند از هر نوع استعدادی که دارد به نحو مطلوب استفاده کند.

عباسقلی گلشائیان یک سال پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ رضاخان و سید ضیاءالدین طباطبایی، به استخدام دادگستری درآمد و مترجم مخصوص مسیو «پرنی» مستشار دادگستری شد. وقتی علی‌اکبر داور به وزارت عدلیه رفت، منشی او و سپس بازپرس تهران و پس از چندی دادستان تهران شد.

«[در سال 1323] روزی از بازار بین الحرمین (حلبی سازها) رد می‌شدم که دیدم ماشینی کاغذها را می‌برد از صاحب مغازه خواستم تا کتاب [جامع المقدماتِ کهنه] مرا ببرد. او قبول کرد و دور آن را برید. یکباره مثل حالت کوری که بینا می‌شود دنیا را چگونه می‌بیند، من هم همان حال را پیدا کردم و از همان زمان به کار دل بسته شدم.

آشنایی‌ام با حسین آقای متین رضا، به سال 1323 برمی‌گردد. در آن زمان من بتازگی به مدرسه علمیه مروی آمده بودم که پدرشان، ایشان را برای تحصیل علوم حوزوی به آنجا آوردند و هم حجره شدیم. در آن زمان معلمی به نام آقا سید هادی ورامینی داشتیم که از اقوام جلال آل احمد بود و خودِ مرحوم آل احمد هم زمانی که از دبیرستان دارالفنون تعطیل می‌شد به آنجا می‌آمد و صرف و نحو می‌خواند. مرحوم متین با وجود آنکه مردی متدین و متشرع بود، اما ذوق هنری فوق‌العاده‌ای داشت به طوری که وقتی وارد مدرسه سپهسالار می‌شدیم، چنان جذب آن فضا می‌شد که هر بار، به نحوی از انحا، غزلی از حافظ با آواز ـ که آن هم به سبب ذوق موسیقایی‌اش بود ـ

به دریای تاریخ، هرچه پیش می‌رویم بیشتر در می‌یابیم که نیاکان فرزانه‌مان چگونه کمال را، در قامت شعر می‌جستند و می‌یافتند و قدر شعر و شاعر و دقیق‌تر از آن «نگاه شاعرانه» به عالم را در چه منزلت می‌دانستند و چطور در هر شیء و پدیده از ظاهر در می‌گذشتند و به کشف و بازآفرینی و عرضه آن صورت شاعرانه، آن منظر آسمانی، می‌پرداختند. نه تنها نگارخانه هنر ایران بلکه در هر آنچه از دیروز برای ما مانده است شهد شعر، کم و بیش هست. از ساختمان و پل و خشت و آجر گرفته تا قاب آینه و ترازو و ظرف و بخاری و کوزه. چه در ساختارش و چه بر صورتش.

اشاره: هانری کربن که تلاش شایانی در شناساندن تشیع و عرفان حقیقی اسلامی به جهانیان کرده، کتابهای بسیاری نوشته که مهمترینشان به همت آقای دکتر رحمتی به فارسی ترجمه شده است. با این همه، استاد برای آسان کردن درک میراث کربن که به واقع بخشی از میراث دیرینه خودمان نیز هست، کتاب «زمان ادواری در مزدیسنا و عرفان اسماعیلیه» را ترجمه و تألیف کرده‌اند که بسیار کارگشاست. نوشتار حاضر بخشی از آن است که بر محور ضرورت وجود امام و برقراری ارتباط با اوست.

هر روز و هر شب، در خیابان‌ها، پارک‌ها، سر چهارراه‌ها، جلوی سینماها و… آنها را می‌بینیم و از کنارشان رد می‌شویم. سر چهارراه که می‌رسیم، وقتی به اتومبیل‌مان نزدیک می‌شوند به سرعت پنجره را بالا می‌آوریم، و شاید چند کلمه نامهربانانه هم بر زبان بیاوریم. بعد با خودمان فکر می‌کنیم یا به دوستی که در اتومبیل‌مان نشسته می‌گوییم که اینها اعضای یک گروه هستند، اینها سردسته‌هایی دارند که در خیابان‌ها رهایشان می‌کنند و…

یادش گرامی استاد سید کمال الدین نوربخش که به ما منطق می‌آموخت و تبحر و تسلط خود را در این درس با دنیایی از ذوق و سلیقه و خاطره و لطیفه به هم می‌آمیخت تا همه بدان معطوف و مجذوب شوند. آنگاه در فرصتی یکباره اظهار می‌داشت که آنچه گفتم فلان مبحث منطق است، قیاس است یا حد تام است یا تناقض و… هر کس با اندکی توجه و دقت آن بحث را فرا می‌گرفت و از آن سر در می‌آورد.

نقش مردمان بیدار و ظلم‌ستیز جای‌جای میهمان در مبارزه با استبداد و به دست آوردن حكومت قانون و صدور فرمان مشروطه قابل توجه، تعمق و تبیین است، اما در این میان نقش تبریز و رادمردانش همانند ستارخان و باقرخان و مقاومت یازده ماهه مردم تبریز در ثمر دادن نهضت مشروطیت شایسته توجهی ویژه بوده و هست. مردمان این خطه از سرزمین نورانی‌مان كه در روزگاران سخت مردان و زنان‌شان پهلوانان داستان‌ها بوده‌اند، نیازمند بازخوانی است.