اخبار

شاید هم كسی بگوید كه كشورهای اسلامی برنامه علم و پژوهش ندارند و دانشمند نمی‌تواند دست روی دست بگذارد و منتظر باشد كه این كشورها برنامه علم تدوین كنند و او در حدود آن برنامه به پژوهش مشغول شود.

رضا داوری‌اردکانی در جدیدترین اظهارات خود که در جمع اعضای انجمن اندیشه و قلم ایراد کرده است، از ضرورت جمع بین انقلاب و توسعه سخن گفت و عنوان کرد که از 27 سال پیش تاکنون زیربنای نظری‌اش درباره غرب تغییر نکرده است.

تعدادی از اعضای انجمن اندیشه و قلم با حضور در فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران با دکتر رضا داوری اردکانی دیدار و گفت وگو کردند. به گزارش روابط عمومی انجمن اندیشه و قلم، دکتر داوری اردکانی در دیدار اعضای انجمن اندیشه و قلم گفت: هرچند که تکنولوژی وظیفه تفکر را نیز به عهده گرفته و مخصوصاً گسترش فناوری اطلاعات دیگر مجالی برای تفکر نمیگذارد. این وضع حتی اگر پایان دوران مدرن باشد، آن را پایان تفکر نمیتوان دانست. به آینده باید امیدوار بود. همین سخنانی که اینجا گفتید و خلجانی که برای آینده دارید نشان می‌دهد که آدمی از طلب باز نمی ایستد. ماجرای فکر و تفکر هم تمام نشده است و تمام نمی‌شود.

این یادداشت دو سال پیش و بعد از برگزاری اولین دوره اعطای جایزه جهانی مصطفی‌(ص)، توسط رضا داوری‌اردكانی، رییس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران نوشته شد اما از آنجایی كه امید آن می‌رفت تا وضعیت این جایزه در كشور اصلاح شود و سر و سامانی به قاعده گیرد دكتر داوری از انتشار آن خودداری كرد.

معمولا الفاظ عرفان و تصوف را به جای هم و به یک معنی به کار می برند ولی هر یک از این دو لفظ تاریخ خاص خود دارد هرجند که تاریخ این هر دو در پایان به هم پیوسته و با هم جمع شده اند در اینجا مجال آن نیست که تاریخ الفاظ عرفان و تصوف و سیر معانی این دو لفظ را بازگوئیم

این یادداشت دو سال پیش و بعد از برگزاری اولین دوره اعطای جایزه جهانی مصطفی(ص)، توسط رضا داوری اردكانی، رییس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران نوشته شد اما از آنجایی كه امید آن می‌رفت تا وضعیت این جایزه در كشور اصلاح شود و سر و سامانی به قاعده گیرد دكتر داوری از انتشار آن خودداری كرد

«عذرخواهم»؛ این عبارتی بود که سال‌ها پیش رضا داوری‌اردکانی، فیلسوف معاصر، در نشست نقد و بررسی کتاب «علوم انسانی و برنامه‌ریزی توسعه» عنوان کرد. «می‌گویند گفتی مدرنیته به بن‌بست رسیده است. اگر گفتم عذرخواهی می‌کنم. حرف سیاست زده‌ام. البته منظور من این بوده که هرچیزی پایانی دارد نه اینکه این نظر بشود ابزار سیاست و شعار بدهیم. دیگر از شعاردادن پرهیز می‌کنم.»

واجهه فلسفی ما ایرانیان با فلسفه غربی بسیار دیر و مساله‌مند صورت گرفته است. تا پیش از انقلاب كه توجه اهل فكر به فلسفه غربی بسیار پراكنده و بر اساس ذوق و سلیقه افراد است و آثاری كه در زمینه فلسفه غربی نوشته یا ترجمه شده، بسیار اندك و ناچیز است.

ایران با اینکه یک موجودیت واحد است، همواره شئون متفاوت اما به هم بسته سیاسی و فرهنگی و تاریخی داشته است. در زمان های دور شأن سیاسی آشکارتر بوده، اما در دوره اسلامی لااقل تا زمان صفویه با اینکه رسوم سیاسی سابق کم‌و‌بیش محفوظ بوده، شأن فرهنگی ایران جلوه بیشتری پیدا کرده است.

علم با همه عظمت و اهمیتی كه دارد نه بی‌خردی و جهل را می‌شناسد و نه می‌تواند آن را علاج كند. علم تنها می‌تواند وظیفه مهم خود را انجام دهد و سودای مطلق بودن نداشته باشد و اگر شرایطی فراهم باشد كه به این وظیفه عمل كند باید بسیار خوشحال بود.