اخبار

دوست دیرینه ام دکتر عبدالحسین زرین کوب درگذشت. او از سال 1353 دچار بیماری فلبی شد. چند تن از افراد خاندانش به همین درد درگذشتند. او چند بار، برای رهایی از رنجوری، تن به تیغ جراحان سپرد. درین چاره جویی سفرهای ناگواری را به امریکا و اروپا رفت. هربار همسر بردبارش با او همراه بود.

نخستین تک نگاری گسترده دربارۀ منظومه عاشقانۀ «ویس و رامین» اثر فخرالدین اسعد گرگانی (سده پنجم ق.) به قلم دکتر ناهید نوروزی به زبان ایتالیایی در مجموعۀ مطالعات و متون قرون وسطایی «شوالیۀ شیر» منتشر شد. عنوان این کتاب «سرآغاز منظومه عاشقانه فارسی از ویس و رامین گرگانی تا چرخه‌ی تریستان» است که به محوری بودن اثر گرگانی و تأثیر مهم آن بر دیگر مثنو‌ های عاشقانه فارسی اشاره دارد و نیز نزدیکی های قابل توجه ساختاری و موضوعی بین «ویس و رامین» و رمان قرون وسطایی «تریستان و ایزوت» را نشان می‌دهد.

تمبرهای نوروزی از مجموعه نفایس غیر کتابی و برگرفته از مرقعات متعلق به گنجینه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران رونمایی شد.

گورگن ملیکیان، ایرانشناس و استاد دانشگاه یروان، ضمن برشمردن کاربردهای دیوانی و ادبی زبان فارسی در کشورهای منطقه، تاکید کرد این زبان بخشی از هویت ایرانی است و نقشی پیونددهنده و فراقومی دارد.

پژوهشگران در همایش ایران و نظامی گنجوی با تاکید بر ارزش و اهمیت شعر و اندیشه این شاعر پارسی گوی، نظامی گنجوی را میراث همه بشریت دانستند.

ابراهیم خدایار گفت: غالب نوشته‌‏های زرین‌کوب رنگ شاعرانگی داشت، ما این موضوع را در آثار تاریخی استاد بیشتر حس می‏‌کنیم، به همین دلیل اگر او را در تاریخ‏‌نویسی، بیهقی زمان خود بدانیم، به گزاف سخن نگفته‏‌ایم.

مراسم بزرگداشت مرحوم نورعلی برومند، موسیقی‌دان برجسته ایران و استاد دانشگاه تهران، به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی یکشنبه ۲۴ اسفند ماه در فضای مجازی برگزار شد.

یکی از مهم‌ترین ابهاماتی که درباره پروین وجود دارد این است که آیا بر طبق ادعای اعضای «اتحادیه‌ی کشاورزان و ترقی‌خواهان» و یا افرادی چون عبدالحسین آیتی و فضل الله گرگانی آنچه ما با عنوان «دیوان پروین» می‌شناسیم حقیقتاً از آن وی است یا خیر؟ هر چند این مُدعا از سوی خود پروین با رعایت متانت و نجابتی زنانه مردود اعلان شد[۱] اما ردپای این تردید در مخاطبان شعر پروین، گویی چندان کم‌رنگ نشده است.

پروین اعتصامی به عنوان شاعری نوآور و تحول آفرین در شعر کلاسیک، شعر فارسی را از برج عاج مفاهیم کلی و ماورایی با حفظ لطافت‌ها و ظرافت‌های موجود در ادبیات کلاسیک ایرانی به کف جامعه کشاند که این یکی از بزرگ‌ترین خلاقیت‌های وی به شمار می‌رود.

ادبیات و هنر در سالی که گذشت چهر‌ه‌های سرشناسی مانند نجف دریابندری، اصغر عبداللهی، محمد مجلسی، عباس صفاری، علیرضا راهب، اکبر عالمی، حسن انوشه، سوسن طاقدیس و اسماعیل سعادت را از دست داد.