عبدالحسین زرین کوب / ایرج افشار

1399/12/27 ۱۱:۵۴

دوست دیرینه ام دکتر عبدالحسین زرین کوب درگذشت. او از سال 1353 دچار بیماری فلبی شد. چند تن از افراد خاندانش به همین درد درگذشتند. او چند بار، برای رهایی از رنجوری، تن به تیغ جراحان سپرد. درین چاره جویی سفرهای ناگواری را به امریکا و اروپا رفت. هربار همسر بردبارش با او همراه بود.

دوست دیرینه ام دکتر عبدالحسین زرین کوب درگذشت. او از سال 1353 دچار بیماری فلبی شد. چند تن از افراد خاندانش به همین درد درگذشتند. او چند بار، برای رهایی از رنجوری، تن به تیغ جراحان سپرد. درین چاره جویی سفرهای ناگواری را به امریکا و اروپا رفت. هربار همسر بردبارش با او همراه بود. درین سه چهار سالۀ اخیر بیماری دیگری چنگ در جان ناتوان او زد. این بار بیش از یک سال آزگار رنج و درد کشید. پیکرش چند بار بُرش برداشت. شاید دور نباشد اگر بگویم زجرکش شد.

او متولد 27 اسفند 1301 بود. دو سال و نیم با من تفاوت سن داشت. دیپلم متوسطه را در تهران گرفت (1319). پس از آن چندی در خرم آباد و بعد بروجرد درس گفت. آنجا معلم شده بود. تا اینکه برای تحصیل در دورۀ لیسانس ادبیات به تهران آمد و در این شهر ماندگار و دانشجوی رشتۀ ادبیات شد و هم زمان من دانشکدۀ حقوق را می گذراندم.

من از سال ورود او به شهر طهران که برای تحصیل در دانشگاه آمد، از دوستی پایدارش بهره ور شدم و به لذت مصاحبت و شنیدن ظریفه های او و هم سخنی در کوه و شهر و سفر و همکاری فرهنگی در چند مرحله مفتخر آمدم، یعنی پنجاه و چهار سال و شاید اندکی بیش....

نامه فرهنگستان سال 1377 شماره 14

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی