1393/5/13 ۰۸:۵۸
نشست خبری دور تازه كنسرتهای تهران و شهرستانهای حسین علیزاده دیروز در كاخ موزه نیاوران تهران برگزار شد. جایی كه قدمت تاریخی آن خود یكی از گلایههای این چهره بلندآوازه موسیقی ایران را ملموستر كرد. اینكه اجراهای خارجی راحتتر و بیحاشیهتر هستند و موسیقیدانان ایرانی حسرت اجرای زنده در مكانی تاریخی و زیبا دارند تا هم اجراهایشان رنگوبویی به خود گیرد و هم این مكانها مورد استفاده مفید قرار گیرند.
نشست خبری دور تازه كنسرتهای تهران و شهرستانهای حسین علیزاده دیروز در كاخ موزه نیاوران تهران برگزار شد. جایی كه قدمت تاریخی آن خود یكی از گلایههای این چهره بلندآوازه موسیقی ایران را ملموستر كرد. اینكه اجراهای خارجی راحتتر و بیحاشیهتر هستند و موسیقیدانان ایرانی حسرت اجرای زنده در مكانی تاریخی و زیبا دارند تا هم اجراهایشان رنگوبویی به خود گیرد و هم این مكانها مورد استفاده مفید قرار گیرند. با توجه به بقیه انتقاداتی كه در این نشست مطرح شد، به نظر میرسد نوك تیز انتقادات علیزاده متوجه چالش 30 ساله اهل موسیقی بود كه آهنگساز نینوا با خطاب قرار دادن حسن روحانی گفت: جامعه هنرمندان به هیچ عنوان قصدی برای جنگ و مبارزه ندارند. ما میگوییم اگر قانون وجود دارد باید در كل كشور وجود داشته باشد كه متاسفانه این مساله بهطور كلی وجود خارجی ندارد و خیلی از مواقع افراد به بهانههای مختلف و با برخوردهای توهینآمیز كارهایی را انجام میدهند كه ما از برگزاری كنسرت صرف نظر میكنیم. من از مسوولان میخواهم درك خود را بالا ببرند و بدانند مساله تخصص در هنر، موضوع بسیار مهمی است. از سوی دیگر اگر موسیقی جزیی از هنر نیست، این موضوع باید اعلام شود تا ما از این خلئی كه در آن افتادهایم، رها شویم. متاسفانه ما مسوولان یكدستی نداریم بهطوری كه عدهیی تلاش میكنند موسیقی باشد و عدهیی هم تلاش میكنند كه موسیقی اصلا وجود نداشته باشد و این موضوعی است كه ما به آن عادت كردهایم.
خیال آسوده در آن سوی مرز
یكی از مباحثی كه در این نشست از سوی علیزاده طرح شد، مساله اجراهای خارجی و تبعات مثبت و منفی آن بود كه این نوازنده تار با اشاره به آنها گفت: طی چند سال اخیر ما اجراهای متعددی را در ایران و خارج از كشور برگزار كردیم، اما به دلیل مشكلاتی كه پیرامون برگزاری كنسرتها در كشورمان وجود داشته و دارد ما مجبور به حضور در كشورهای خارجی برای برگزاری كنسرت شدهایم و شاید این بهنوعی موجب معرفی هرچه بهتر موسیقی ایرانی در خارج از كشور شود، اما حسرت این موضوع كه ما بتوانیم در مكانهای تاریخی یا موزههای ارزشمند كشورمان اجرای زنده داشته باشیم و از مكانهای تاریخی استفاده بهینهیی بكنیم، یكی از دغدغههایی است كه همواره به آن توجه داشته و دارم.
ایران از جمله كشورهایی است كه استعدادهای فراوانی دارد اما متاسفانه سالهاست به هنر موسیقی آنچنان كه باید احترام گذاشته نشده كه بخواهیم از طریق این احترام در اماكن تاریخی اجرای موسیقی داشته باشیم.
از اروپا تا آباده
گروه طی روزهای 23 و 24 مرداد در اصفهان، 26 و 27 مرداد در شهركرد، 29 مرداد در آباده، 3 و 4 شهریور در سنندج، 6 و 7 شهریور در همدان، 8 شهریور در اراك، 10 و 11 شهریور در خرمآباد، 13 و 14 شهریور در كرمانشاه، 21 و 22 در كاخنیاوران تهران و 27 و 28 در شیراز برنامه خود را اجرا میكنند.
علیزاده با اشاره به با اشاره به برگزاری كنسرتهای موسیقایی در شهرستانهای كوچك و چالش همیشگی لغو اجراها در دقیقه 90 گفت: 35 سال است كه به این موضوع عادت كردیم كه تا آخرین لحظه ورود به صحنه اجرا نباید مطمئن به اجرای زنده یك برنامه باشیم. بنابراین با همین احساس و عدم امنیت به استقبال كنسرتهای شهرستان میرویم با اینكه میدانیم تاكنون تلاشهای بسیار زیادی از سوی هنرمندان برای بهجا ماندن موسیقی باقیمانده است اما برای من هنوز صحبت كردن از یك اجرای زنده و بدون مشكل موسیقی سخت است و میدانم كه این اجراها در شهرستانها از ریسك بالایی برخوردار هستند. من بیش از 50 سال است كه در موسیقی فعالیت میكنم و در این مدت شاهد بیمهریهای زیادی در حق موسیقی كشورم بودم كه واقعا این بیمهریها در شأن ملت ایران نیست و امیدوارم این رفتارهای توهینآمیزی كه در داخل كشور انجام میگیرد، هرچه زودتر حل شود.
وی با اشاره به تاكید مسوولان بر قانونگرایی در حوزه فرهنگ و هنر به ویژه موسیقی تصریح كرد: من نمیدانم كه این قانون چه زمانی قرار است اجرا شود. در وزارت ارشاد به اندازه كافی ممیزی وجود دارد و ما هنرمندان هم پذیرفتهایم كه با رعایت قوانین آثار خود را به منصهظهور برسانیم. اتفاقا قانونمدارترین افراد جامعه هنرمندان هستند كه به پاس احترام به قانون مجوز میگیرند و كار میكنند و اتفاقا اگر هم موفق به دریافت مجوز نشوند این كار را انجام نمیدهند.
كور سوی امید
علیزاده در پاسخ به سوالی مبنی بر عملكرد دولت یازدهم در عرصه موسیقی خاطرنشان كرد: از ورود دولت یازدهم در همه عرصهها صحبت از امید و امیدواری بود و من همواره در جاهای مختلف میگفتم ای كاش آقای روحانی به جای كلید معمولی كلید سل داشت. البته طبق آمار میبینیم كه همهچیزهای مثبت توسط مسوولان گفته شد. من تماس تنگاتنگی با مسوولان نداشته و ندارم، اما در جلسات مختلفی كه با مسوولان وزارت ارشاد برگزار كردم حتی آقای مرادخانی به عنوان معاون هنری وزیر ارشاد بر این باور بود كه موسیقی در كشورمان هنوز راضیكننده نیست، كمااینكه ناامنی در كنسرتهای شهرستانها همچنان عیب بزرگی است كه میتواند مورد بررسی بیشتری در حوزه عملكرد دولت قرار گیرد و متاسفانه بحثهای فرسایشی اینچنینی اینقدر زیاد است كه ما دیگر به بهبود آن امیدی نداریم و متاسفانه همه مسوولان میگویند همهچیز عالی است و در بهترین شرایط ممكن قرار داریم.
عضو شورایعالی خانه موسیقی گفت: وقتی هنوز نمیتوان در حافظیه شیراز با وجود وعدههای مسوولان سازمان میراث فرهنگی كنسرتی را برگزار كرد و از سوی دیگر ماجرای بودن یا نبودن موسیقی هنوز حل نشده، چطور میتوان انتظارات بیشتری از موسیقی داشت؟ من اینجا قصد تعریف یا انتقاد از عملكرد دولت را ندارم اما آیا آقای رییسجمهور این امكان را دارد كه به جای استفاده مكرر از واژه هنر اینبار از كلمه موسیقی حرف بزند؟ متاسفانه در این سه ماهه ماجرای پخش شدن یا نشدن مناجات ربنای آقای شجریان بحث اول موسیقی است كه اصولا چرا باید این بحث اتفاق بیفتد. متاسفانه همه اینها به دخالت سیاست باز میگردد كه در همهجا سایه خود را انداخته است.
روزنامه اعتماد
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید