مقدس شدن زبان فارسی / نصرالله پورجوادی

1397/4/10 ۱۰:۳۴

پیوندی كه فردوسی میان ایران و اسلام برقرار كرد بیعتی بود كه قوم ایرانی با شریعت اسلام كرد و خطبه این بیعت به زبان فارسی خوانده شد. پس از این بیعت، زبان فارسی وارد مرحله جدیدی شد. این مرحله جدید را می‌توان مقدس شدن زبان فارسی خواند، تا قبل از آن، تنها زبانی كه برای ایرانیان مقدس بود زبان عربی بود و ایرانیان تجربه‌های دینی و معنوی خود را در ظرف زبان عربی بیان می‌كردند.

پیوندی كه فردوسی میان ایران و اسلام برقرار كرد بیعتی بود كه قوم ایرانی با شریعت اسلام كرد و خطبه این بیعت به زبان فارسی خوانده شد. پس از این بیعت، زبان فارسی وارد مرحله جدیدی شد. این مرحله جدید را می‌توان مقدس شدن زبان فارسی خواند، تا قبل از آن، تنها زبانی كه برای ایرانیان مقدس بود زبان عربی بود و ایرانیان تجربه‌های دینی و معنوی خود را در ظرف زبان عربی بیان می‌كردند. اما از قرن پنجم به بعد زبان فارسی، به خصوص پس از تجربه فردوسی، به تدریج جنبه معنوی و مقدس به خود گرفت. البته، تجربه فردوسی هنوز ابتدای كار بود. اگر بخواهیم در اینجا از تمثیلی استفاده كنیم، تاریخ مقدس شدن زبان فارسی را می‌توانیم به حالات و مقامات سالكی تشبیه كنیم كه پس از بیعت قدم در راه سلوك می‌گذارد تا به ذوق و كشف و شهود رسد. تجربه فردوسی بیعت زبان فارسی و تشرف آن به معنویت اسلامی بود، ولی در این مرحله هنوز از ذوق و حال و كشف و شهود خبری نبود. این ذوق و حال وقتی پیدا شد كه زبان فارسی در دریای وحی محمدی‌(ص) فرو رفت و مجلای معانی برخاسته از قرآن شد.

منبع: روزنامه اعتماد