1396/7/23 ۱۴:۰۷
ژان شاردن در 16 نوامبر 1643 م. در پاریس به دنیا آمد و احتمالاً در 25 دسامبر 1713 م. در چیزویک در نزدیکی لندن درگذشت. زندگی او سراسر نکاپو و فعالیت در حرفه جواهر فروشی و تجارت بود. وی چندین سال از عمر خویش را در آسیا و اغلب در ایران به سر برد. آنچه بیش از همه شاردن را مشهور ساخته، توصیف او از وضع جامعه ایرانی در نیمه دوم سده هفدهم میلادی است که حاصل سفرهای متعدد به ایران عصر صفوی است.
شاردن پیشه جواهر فروشی را از پدر خویش یاد گرفت. او در سال 1665 م. همراه با یک بازرگان فرانسوی برای انجام امور حرفه ای پدرش به هند مسافرت کرد و در بازگشت مدتی در اصفهان ماند و در همین موقع جواهراتی را برای شاه عباس دوم آماده کرد. وی پس از اجرای دستورات شاه عباس، در اوت 1671 م. به پاریس بازگشت. او که با سلیقه شرقیان آشنا شده بود و می دانست که جواهرات اروپایی مورد علاقه بزرگانی در شرق است که در عین حال با کالاهای مرغوبی چون ساعت نیز آشنا هستند. او در اواخر سال 1671م. پاریس را ترک کرد و از طریق ازمیر، قسطنطنیه و دریای سیاه به سوی ایران به راه افتاد. این باور او را از راهی پرخطر از طریق گرجستان، مینگرلی تا شمال ایران سفر کرد و سرانجام در 24 ژوئن 1673م. به اصفهان رسید. شاردن نزدیک به چهار سال و نیم در ایران ماند. طی این مدت او فراغت کافی برای بررسی وضع زندگی مردم و دربار داشت. وی حاصل این اطلاعات را با اطلاعاتی که قبلاً گردآورده بود، در هم آمیخت. شاردن دوبار به بندرعباس سفر کرد و در پایان سال 1679م. به هندوستان رفت. یک سال پس از آن به ایران بازگشت و برای نخستین بار در اوت 1680م. به لندن رفت.
کتاب ماه تاریخ و جغرافیا اردیبهشت 1377 شماره 6 و 7
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید