1395/10/28 ۰۷:۳۷
آیین بزرگداشت نهمین سالگرد درگذشت علامه سیدجعفر شهیدی، با حضور مهدی محقق، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، کریم سلگی، ایرج شهبازی و کِلِر ژولبرت، نویسنده و تصویرگر کتاب کودک در کتابخانه دکتر شهیدی در محله نارمک تهران برگزار شد. در این نشست مهدی محقق به ویژگیهای علمی علامه شهیدی اشاره میکند. ایرج شهبازی، نویسنده، پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشگاه تهران و بنیاد لغتنامه دهخدا نیز در این آیین درباره شرح مثنوی که از آثار فاخر علامه جعفری بهشمار میرود، سخن گفت. در ادامه مختصری از سخنان آنها آمده است.
«شیرزن کربلا» در نوع خود بینظیر بود از سال 1327 که نخستین بار سیدجعفر شهیدی را دیدم تا آخر عمر وی، با هم دوست و همکار بودیم و زندگی ما دو نفر به نوعی با هم گره خورده بود. در آموزش و پرورش و سپس در دانشکده ادبیات با هم همکار بودیم و در کنگرههای مختلف علمی داخلی و خارجی در کنار یکدیگر حضور داشتیم. او در حوزه علمیه قم زیر نظر سیدحسین طباطباییبروجردی تحصیل کرده و در حوزه علمیه نجف نیز شاگرد آیتالله سیدابوالقاسم خویی و به زبان عربی بسیار مسلط بوده است و آثار مختلفی را به عربی تالیف یا از عربی به فارسی ترجمه کرده است. از آنجمله میتوان به ترجمه کتاب «شیرزن کربلا» درباره حضرت زینب (ع) اشاره کرد که در نوع خود بینظیر بوده است. ترجمه کتاب شریف «نهجالبلاغه» نیز یکی از با ارزشترین آثار مرحوم شهیدی بهشمار میرود. در سالهای ابتدایی سکونت سیدجعفر شهیدی در تهران، بهطور مشترک یک دوره کتاب عربی برای دبیرستانها نوشتیم.
نوشتن شرحهای مثنوی متناسب با دورههای زمانی کتابهایی از جنس مثنوی، متون باز هستند؛ یعنی یکبار برای همیشه، شرح و معنای آنها به پایان نخواهد رسید. قرآن کریم و آثاری همچون مثنوی و حافظ، در هر مقطع زمانی، تفسیری خاص از خود خواهند داشت. از زمانی که مولانا شروع به نوشتن مثنوی کرده تاکنون، تعداد بسیار زیادی شرح بر آن نوشته شده و در هر عصری شارحان، متناسب با نیازهای عصر خود بر آن شرح نوشتهاند. بررسی شرحهای مختلف حافظ و مثنوی، در واقع بررسی تاریخ آن کشوری است که شرح در آن نوشته شده است. در دورهای شرحها عرفانی و در دورهای فلسفی بوده و در دوره ما نیز شرح و تفسیرهای روانشناسانه قوت بیشتری گرفته است. یکی از بزرگترین مولاناشناسان تاریخ، مرحوم بدیعالزمان فروزانفر بوده که شاید 50 سال با مثنوی انس داشته و نزدیک به 30 سال زمان برای تهیه مقدمات نوشتن شرح مثنوی صرف کرده است. وی در بهمن 1345 نگارش شرح مثنوی را آغاز کرد و تا خرداد 1346 توانست تا بیت 3012 دفتر اول مثنوی را بنویسد؛ اما در این زمان چشم از جهان فرو بست. سال 1372 علامه سیدجعفر شهیدی، به دلیل ذوق و دانش و انس با مثنوی این توانایی را در خود دید که کار سترگ استاد فروزانفر را ادامه دهد.
منبع: فرهیختگان
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید