داریوش رحمانیان: ارائه خدمات آرشیوی بحرانی است

1395/8/19 ۰۹:۱۹

اولین نشست این سلسله‌نشست‌ها با نقد و بررسی کتاب «مجموعه رسائل و لوایح تحدید حدود ایران و عثمانی» تصحیح و پژوهش نصرالله صالحی با سخنرانی کاوه بیات، پژوهشگر تاریخ معاصر، داریوش رحمانیان، مدیرمسئول مجله مردم‌نامه، سعیدمیرمحمدصادق، پژوهشگر و نسخه‌شناس و اسماعیل شمس، مدیر بخش کردشناسی مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. این کتاب نوشته میرزا محب‌علی‌‌خان نظام‌‌الملک ‌مرندی‌‌یکانلو است که مجموعه رسائل و لوایح تحدید حدود ایران و عثمانی را بین سال‌های 1287 تا 1309 هجری قمری بررسی می‌کند. اما آنچه در این نشست بیش از همه به چشم می‌آید صحبت‌های کوتاه داریوش رحمانیان، عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران است.

گروه اندیشه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دوشنبه 17 آبان میزبان نشستی بود که شاید یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مباحث تاریخ‌نگاری پیرامون ایران را بتوان در آن رفع کرد. این نشست نخستین نشست از سلسله‌نشست‌هایی است که قرار است تحت‌عنوان «دیپلماسی ایرانی و تقدیر تاریخی ایران در عصر جدید» برگزار شود.
اولین نشست این  سلسله‌نشست‌ها با نقد و بررسی کتاب «مجموعه رسائل و لوایح تحدید حدود ایران و عثمانی» تصحیح و پژوهش نصرالله صالحی با سخنرانی کاوه بیات، پژوهشگر تاریخ معاصر، داریوش رحمانیان، مدیرمسئول مجله مردم‌نامه، سعیدمیرمحمدصادق، پژوهشگر و نسخه‌شناس و اسماعیل شمس، مدیر بخش کردشناسی مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. این کتاب نوشته میرزا محب‌علی‌‌خان نظام‌‌الملک ‌مرندی‌‌یکانلو است که مجموعه رسائل و لوایح تحدید حدود ایران و عثمانی را بین سال‌های 1287 تا 1309 هجری قمری بررسی می‌کند. اما آنچه در این نشست بیش از همه به چشم می‌آید صحبت‌های کوتاه داریوش رحمانیان، عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران است.
رحمانیان در این نشست به بحث اسناد آرشیوی و مسئولان آنها در کشور پرداخت و ضمن انتقاد از رویکرد مواجهه با پژوهشگران گفت: «سال‌ها پیش زنده‌یاد فریدون آدمیت هنگام چاپ سوم کتاب «امیرکبیر و ایران» در مقدمه فصل سیاست خارجه امیرکبیر به عقب‌ماندگی تاریخ دیپلماسی ایران اشاره می‌کند و عقب‌ماندگی دانش تاریخ در حوزه روابط بین‌الملل را یادآور می‌شود. یکی از دلایلی که تاریخ دیپلماسی ما ناقص و نیندیشیده مانده ارائه خدمات آرشیوی بیمارگونه و بحرانی است. گویی افرادی که در آرشیوهای ما مسئولیتی دارند تصور می‌کنند تصدی گنجی را به عهده دارند که ارث آبا و اجدادی است یا گمان می‌کنند اگر منتشر شود، امنیت ملی به خطر می‌افتد. بنابراین ذهنیت امنیتی بر آرشیوهای ما حاکم است.»

منبع: فرهیختگان