در تاریخ سنتی زرتشتی مطلبی درباره ی کوروش بیان نشده و به عبارت بهتر سنت زرتشتی و حتی خدای نامه ها و شاهنامه های برجای مانده از دوران ساسانیان درباره ی او سکوت پیشه کرده اند و حتی اشارات کتب تاریخی اسلامی به او نیز بسیار مغشوش است.
میرزا محمدحسینخان ادیب اصفهانی، ملقب به فروغی و ذکاءالملک، از شخصیتهای چندوجهی عصر ناصری و مظفری بود، مردی شاعر، ادیب، مترجم، مؤلف، ویراستار زبانی و ادبی، سردبیر مجلهای پیشگام، نوآور و تأثیرگذار، مدیر فرهنگی و انتشاراتی، مدرس و از صف اول پیشگامان معتدل جریان اصلاحطلبی و تجددخواهی در ایران عصر قاجار.
استاد بجنوردی، در صفحه صفحه کتابهای پرعمقش، و دردلهای دانشجویان و طالبان علم، و در ذهن و زبان دوستداران علم و عدل و معنویت و اخلاق، همچنان خواهد درخشید که: الناس موتی و اهل العلم احیاءُ!
دایرةالمعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم از عبدالوهاب محمد المسیری، ترجمه مؤسسه فرهنگی مطالعات و پژوهشهای تاریخ خاورمیانه، یکی از آثار مهم درباره فلسطین بود که در سالهای حضورم در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، منتشر شد.
پاپلی، نمونۀ یکی از انسان های دردمند و دغدغه مند اجتماع ایران است . فردی بسیار زیرک، دقیق، هوشیار و با حافظه ای سرشار که از پس گذشت شصت سال، چنان خاطرات را بازگو می کند که انگار دیروز اتفاق افتاده است. صحنه ها بسیار زنده هستند و خواننده در همان آن می پندارد که خود نویسنده است که دارد رخدادها را می یبیند .
ما كه هستیم؟ برآمده و به جای مانده از نسلهای سپسین نیاكان غارنشین وشكارگران روزگاران پارینهسنگی و یا روستانشینان هزارههای نوسنگی كه از هزارههای پیش از تاریخ به علتها ودلیلهای بسیار، به تناوب از دیگرمناطق محتمل جنوبی وغربی و شمالی وشرقی به جغرافیای سرزمینی كه به ایرانش میشناسیم مهاجرت كرده بودند؟
نگارگری اسلامی بدون تردید متأثر از بنیانها و اصول نظری حاکم بر اندیشه و عقیده اسلامی است. در نگاه اول به نظر میرسد این تأثیر در ساحت معنا و محتوا، حضور و ظهوری بارز دارد که البته به دلیل حاکمیت اصل تجلی در هنر و ادب اسلامی، نظری صائب و درست است؛ اما تأمل و تحقیق در نگارگری ناب اسلامی که در بستر ذوق و زیبایی ایرانی کامل شد، نشان میدهد حوزه این تأثیر، دامن فرم و ساختار چنین آثاری را نیز در بر گرفته و بنابر این طرح و رنگ و نور نیز، تلألؤ معانی و اصول حاکم بر اندیشه و عقیده اسلامی اند.
دیدگاهی وجود دارد كه میگوید حسین سیدالشهدا(ع) برای تشكیل حكومت قیام كرد و در این راه، به شهادت رسید. در صورت پذیرش چنین نگاهی، این پرسش پیش میآید كه آیا سایر ائمه نیز به همین شیوه تأسی كردهاند؟
یکی از معروفترین ابیات و سخنان زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایرانی که به نوعی مثل بدل شده و کمتر ایرانی پیدا میشود که آن را نشنیده یا از بر نبوده باشد، سه بیت مشهور سعدی (۶۹۰-۶۰۶ ه.ق) در حکایت دهم از باب اول گلستان «در سیرت پادشاهان» است
پرچمدار زبان فارسى فردوسى است و پايندگى شعر پارسى از آنِ كوشش و پايمردى او و بىگزاف شايسته و بايسته است كه او را روانگر آب زندگانى در رگ هاى سترگ زبان پارسى بناميم و جوشش چشمه ادبيّات فارسى را از سر همّت او بدانيم.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید