علوم

از سیدمحمدمؤمن بن محمدزمان تنكابنی دیلمی.

از ناشناسی که بایستی با نگارندۀ «مجمع الطبین» (نک‍ : هف‍‌ ) یکی باشد.

از منصور بن احمد شیرازی.

از محمدصادق طبیب بن محمدصالح تهرانی، به نام نواب مستطاب خان بن خان كلب‌علی خان بن اغور خان سردار در تدبیر مأكول و مشروب ]دیباچه[. با سربندهای «فصل» بی‌شماره

از خواجه نصیرالدین طوسی.

ملاعلی قوشچی (د 879ق/1474م).
همان خ 1/ ص 270.

از «بزرگترین وزیر اسکندر قانیوس و از کتاب‌های فرزانگان، ارسطاطالیس و دیگران» و تجربه‌های خود این کتاب را ساخت ]دیباچه[ در دیباچۀ 91 سطری آن از قانیوس حکیم، وزیر اسکندر که پیشگام این دانش بود و بایستی این کتاب را از او دانست و از کتاب‌های دیگر و نیز کتابی که در خزانۀ امیر ابوالحسن (بی‌نشانۀ دیگر) بوده و بهره برده است یاد می‌کند.

ناشناخته. شاید از محمد مؤمن منجم، که 3 رسالۀ کوتاه، برای یادگار در «جُنگ مرتضی قلیخان شاملو» به خامۀ خود نوشته است (نک‍ : قبله، هف‍‌ ). در شناختن ارتفاع اشیاء از نقطۀ دید و طراز ساختن زمین و دیگر چیزها.

از نادر میرزا قاجار، پور بدیع‌الزمان ]دیباچه[ که به تازی و پارسی چامه و چکامه‌ها نبشته بود ]دیباچه[. در دیباچه می‌افزاید.

از حاج محمدکریم خان بن ابراهیم قاجار کرمانی (1225-1288ق).

از ناشناسی از سدۀ 11ق به آن سو، که نسخه از آن روزگار است.