علوم

از ابوالبرکات بغدادی، هبة الله بن علی بن ملکا. یهودی نومسلمان (پیرامون 480-560/ پیرامون 1087-1165م).

ناشناخته. قطعه‌هایی است در قالب مثنوی، در پیرامون 125 بیت.

از خواجه نصیرالدین طوسی.

از ناشناس، بخشبندی نشده.

از علی بن عبدالواسع منشی گیلانی ]دیباچه[ که می‌تواند با ملاعلی کامی بن ملاعبدالواسع منشی، که «خواص الحیوان» (فهرستواره 5/3846؛ نسخه‌ها 1/421) را در 1033ق برای وزیر گیلان نگاشته یکی باشد.

از فخرالدین احمد شهیر به محمدجعفر، به نام «وزیر اعظم هندوستان... اعتماد الدوله آصفی برهان‌الملك صفدر جنگ... آصف‌الدوله یحیی خان بهادر هژبر جنگ» (آصف‌الدوله از 1189 تا 1212ق نواب وزیر اوده بود).

از «بزرگترین وزیر اسکندر قانیوس و از کتاب‌های فرزانگان، ارسطاطالیس و دیگران» و تجربه‌های خود این کتاب را ساخت ]دیباچه[ در دیباچۀ 91 سطری آن از قانیوس حکیم، وزیر اسکندر که پیشگام این دانش بود و بایستی این کتاب را از او دانست و از کتاب‌های دیگر و نیز کتابی که در خزانۀ امیر ابوالحسن (بی‌نشانۀ دیگر) بوده و بهره برده است یاد می‌کند.

از ناشناس. دربرگیرندۀ دخل و خرج از ماه «قوس» که بایستی سال قمری باشد. پس از مراجعت از عراق به تهران.

از نادر میرزا قاجار، پور بدیع‌الزمان ]دیباچه[ که به تازی و پارسی چامه و چکامه‌ها نبشته بود ]دیباچه[. در دیباچه می‌افزاید.

از ناشناسی که شاید نامش در بخش آغازین دیباچه بوده که افتاده است.

از ناشناسی از سدۀ 11ق به آن سو، که نسخه از آن روزگار است.