علی صفری آق‌قلعه می‌گوید: ایران همواره جزو پیشگامان فهرست‌نویسی در جهان بوده است و شاید در این زمینه نخستین مقام را داشته باشد. این پیشگامی، هم از دیدگاه تعداد فهرست‌های منتشر شده و هم تا حدود زیادی از دیدگاه کیفیت فهرست‌نویسی صادق است. در زمینه فهرست‌های مشترک هم ایران کاملاً پیشگام است.
بحث ویرایش، درست‌نویسی و غلط‌نویسی از جمله مباحث مهم و تخصصی در حوزه زبان و از جمله زبان فارسی است. موضوعی كه در بسیاری از مواقع به خاطر تنوع سلایق و رسم‌الخط‌های متنوع بحث‌برانگیز شده و چالش‌هایی را هم در فضای فرهنگ و ادبیات به وجود آورده است.
سید ابوالفضل رضوی می‌گوید: یک اثر پیش از آنکه یک منبع تاریخنگارانه محسوب شود یک منبع ادبی است و بخشی از میراث ادب فارسی است که خود با سبک و هویت ایرانی عجین است.
کاووس حسن‌لی با اشاره به انتشار کتاب جدیدش گفت: شعر بیدل مانند زیباروی عفیفی است که به‌راحتی به‌هرکس رو نشان نمی‌دهد و برای آنکه چهره خود نشان بدهد، خواستگار واقعی‌اش را آن‌قدر این‌سو و آن‌سو به دنبال خود می‌کشاند تا میزان علاقه‌مندی‌اش را دریابد.
لیلا عبدی: کتاب «روزنامچه سیاحت: سفر خواجه غلام الثقلین از هندوستان به عراق، ایران و شامات در عصر مشروطه» به مطالعات مشروطه اطلاعات دست اول زیادی افزوده است.
بقایی ماکان گفت: فلسفه مدام در حال پویایی است. شما در تاریخ وقتی جستجو می‌کنید می‌بینید که هر یک از فیلسوف‌ها نظری ارایه کرده‌اند که با فیلسوف قبلی یا بعدی خود متفاوت است. در نتیجه فلسفه را نمی‌شود در چارچوب معین قرار داد.
نهمین جلسه از سلسله نشست‌های چهارشنبه‌های «مجله بخارا» به جلد چهارم كتاب «ادبیات نمایشی در ایران» پژوهش و تالیف جمشید ملك‌پور اختصاص داشت.
رئیس ستاد مرکزی بزرگداشت حکیم نظامی ضمن بی‌بدیل دانستن مشارکت تمامی دستگاه‌های فرهنگی، هنری، وزارتی و سیاسی کشور در برگزاری هفته بزرگداشت و جایزه بین‌المللی این شاعر و داستان‌سرای بزرگ ایران‌زمین گفت: گنجینه آثار نظامی سیراب کننده عطش تمام شیفتگان فرهنگ و زبان ایرانی است.
گودرز رشتیانی، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران بر این باور است که به همین میزانی که توجه به ترجمه آثار ادبی روسی شده است به ترجمه آثار تاریخی توجه نشده است و کتاب‌هایی هم که در بازار کتاب ایران درباره تاریخ روسیه وجود دارد، بیشتر ترجمه‌اند و عمدتا ترجمه از زبان‌های اروپایی به ویژه از فرانسه به فارسی یا انگلیسی به فارسی هستند.
یک بار من اشتباه کردم گفتم سقراط در دادگاه فرمایشی آتن محکوم شد. آن‌موقع در روزنامه‌ها، ترکیب «دادگاه فرمایشی» برای مصدق زیاد به کار می‌رفت. من چون مصدقی بودم، می‌خواستم از این واژه استفاده کنم. ایشان شدیداً پرخاش کردند و گفتند در آتن دادگاه فرمایشی نبود. دادگاه دموکراتیک بود و با نظام دموکراسی حاکم در آتن آن روز، سقراط را محکوم کردند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید