آق شهری

آق‌شهری \aq-šahrī\، شمس‎الدین محمد بن احمد بن امین ابن معاذ (665- 739 ق / 1267- 1338 م)، تاریخ‌نگار و جهانگرد. 
او در آق‎شهر (شهری در نزدیكی قونیه در تركیۀ آسیایی) زاده شد و برای تحصیل علم، به مصر رفت و از آنجا راهی مراكش و اندلس شد و نزد نخبگان اندلس به فراگیری دانش پرداخت (ابن‌حجر، 5 / 36؛ حاجی‌خلیفه، 1 / 928؛ کحاله، 8 / 235). او افزون بر سفرنامه، دو اثر دیگر نیز دارد:
1. روضة الفردوس، كه كتابی تاریخی، و دربارۀ كسانی است كه در قبرستان بقیع به خاك سپرده شده‎اند؛ و 2. منسك القاصد ‎الزائر (بغدادی، 2 / 150؛ حاجی‌خلیفه، 2 / 1860؛ زرکلی، 6 / 220- 221؛ کحاله، همانجا). 

مآخذ

ابن حجر عسقلانی، احمد، الدّرر ‎الكامنة، به كوشش شرف‎الدین احمد، حیدرآباد دكن، 1396 ق / 1976 م؛ بغدادی، هدیه؛ حاجی‌خلیفه، كشف؛ زركلی، اعلام؛ كحاله، عمررضا، معجم‎ المؤلفین، بیروت، 1957 م.

كاظم موسوی بجنوردی (دبا)