آرکادیا

آرْکادیا [ārkādiyā]، ناحیه‌ای کوهستانی واقع در پلوپونِز مرکزی در یونان باستان. ویژگی روستایی زندگی در آرکادیا و جدا افتاده بودن آن تا حدی روشن می‌سازد که چرا در اشعار شبانی یونان و روم و در ادبیات عصر رنسانس، این ناحیه به صورت بهشتی ترسیم شده است. آرکادیا که در آن باران به‌طور نامنظم می‌بارد، دارای شماری تاکستان است، اینجا و آنجا جنگلهای بلوط دیده می‌شود، ولی دامنه‌های شرقی آن رطوبت و سرسبزی کمتری دارد. 
ناحیۀ آرکادیای قدیم با استان آرکادیای امروزی که با 419‘4 کم‍ـ 2 مساحت، در ساحل خلیج آرگُلیس قرار گرفته، و مرکزش تریپولیس است، دقیقاً مطابقت ندارد. 
سرزمین مرتفع آرکادیا با حوضه‌هایی در ارتفاع 500 تا 000‘1 متر، در شمال به کوههای اِریمانْتُس و کیلینی محدود است و خود به رشته‌های فرعی چندی تقسیم می‌شود. در شرق آرکادیا، این رشته‌کوهها محیط بر چند دشت‌اند که تنها با آب قنات آبیاری می‌شوند. بخش غربی آرکادیا گسترده‌تر، و رودآلفِئوس و شاخابه‌هایش در میان کوههای پراکندۀ آن جاری است. آرکادیا که از نظر موقعیت طبیعی از دیگر نقاط یونان جدا افتاده بود، به هنگام حملۀ دُریسیها (1100-1000 ق‌م) به یونان، دستخوش تعرض قرار نگرفت و گویش خود را که امروز هم شبیه گویش یونانیان قبرس است، حفظ کرد. 
طی قـرنهـا، جنـگ میـان منـاطق مختلف و نیز میان دولت ـ شهرهای یونان باستان، آسایش آرکادیاییها را بر هم می‌زد و هر زمان آنان را سرسپردۀ قدرت متفاوتی می‌ساخت. آرکادیا در دورۀ رومیان رو به ویرانی نهاد، ولی در سدۀ 8 م، سیل مهاجران اسلاو از کاهش جمعیت آن جلوگیری کرد. بعدها آرکادیا از منازعات اشراف فرانک خود آسیب بسیار دید. ولی حکومت ترکان و مهاجرت آلبانیاییها تا حدی رونق را به آن بازگرداند. آرکادیا در جنگ استقلال یونان (1821- 1829م) از صحنه‌های درگیری بود. 
جمع‍ ‌(برآورد 2006م) استان: 229‘100 تن.     (100)